8099 resultaten.
Zomerversjes
netgedicht
3.4 met 7 stemmen 652 1.
In de polder
hoor je veel holderdebolder,
waarbij je haast vergeet
dat het slechts de kat is op zolder.
2.
De krokodil huilde
tranen met tuiten en
kwam niet tot bedaren,
maar iedereen bleef denken
dat het krokodillentranen waren.
3.
Vandaag was
de leugen langzaam
als de klok van Arnemuiden
want de waarheid
had vakantie en…
geschreven vers
netgedicht
3.2 met 6 stemmen 236 ze liggen te drogen onder mijn hand
mijn nu nog zo vloeibare gedachten
tot ze
eerder dan ik verwachtte
naakt en hulpeloos nog
dichttrekken aan elkaar
steun zoekend om te blijven staan
hoeveel onbegrepen ogen ze ook vinden mogen
ze blijven trouw verdedigen
dat wat ik voelde
toen ik ze vroeg me te helpen
en zelfs nog
als ik ze ontrouw word…
ver weg
hartenkreet
2.9 met 7 stemmen 576 ergens
moet iemand heb gedacht
dat zij had gewacht
op de pijn
het onechte zijn
ergens
moet iemand toch weten
dat ze wil vergeten
hoeveel pijn is aangedaan
ergens
ver weg
is er iets misgegaan
ergens
verder in haar leven
is het haar geven
zal ze echt bestaan
ergens
ver hier vandaan…
Per vers
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 247 Haar open gezicht speelt
met het laatste restje jeugd
als zij dansend en argeloos
nakende lente ontvangt
wanneer hij zijn daden wast
in verspeelde onschuld
worden deuren té laat
hermetisch gesloten…
Sneldicht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 158 M'n vers is klaar.…
Candlelight Verse
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 704 Het lammetje dartelt
O zo lustig
blij en vrij
rond de wei
van de boerderij
Hoezee het is weer
mei,
zingt het boertje
vrolijk en blij:
Dra weer 25 kilo
shoarma derbij.…
Zeer nabij
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 221 Heer, boven
maan en sterren
bent U
zo ver van mij,
maar door uw
Woord en Geest
bent U
mij zeer nabij.…
Mooi gedicht
hartenkreet
4.7 met 6 stemmen 356 Mooie verzen leven niet meer in mij
verdwenen zijn zij
waaraan mijn ziel zich kon laven
en die mijn leven vrolijkheid gaven
het dichten was slechts een moment
eeuwigheid is mij immers onbekend
wat is gebleven
is een stil en monotoon leven.…
de komst van het verdwijnen
netgedicht
4.8 met 4 stemmen 191 de toekomst gesloten
van dit oude uur waarin de avond
zich niet hoeden laat
ik faal opnieuw, twee of driemaal
rond mijn ogen, trek een kring van mist
rond een lege stoel
en leg mijn oor te luisteren
op mezelf
in dit tijdelijk, papieren huis;
de blik gedwongen, zo dichtbij…
vers-gevallen
netgedicht
4.4 met 7 stemmen 208 en zo verdwijnt de avond
weer in woorden
het gaat niet verder
meer
dan de harde oppervlakte
en het mes dat de riemen
snijdt
van mijn eiland
-op slot-
in de hoek van de kamer
ik haal mijn portret van de muur
missen doe ik je al lang niet meer
ik zou niet weten hoe…
een ver beeld
netgedicht
3.9 met 16 stemmen 212 en de meeuwen? en de zee? en jij ?
wijst alles dan naar het achterlaten?
kan ik mij nog laten aanraken
door eb en vloed?
waarom kan ik niet tapdansen
zoals meeuwen op de wind
spelen met de luchtstroom, ongehinderd
terugkeren naar het begin
zo echt, zo blij en mateloos verliefd
terechtkomen in de duinen
om dan weer op te stijgen in…
Waarschuwing aan alle dichters!
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 212 mijn laatste vers is van de site gehaald
en ik ben het, die daar dus flink van baalt
Het vrij vertaalde vers, dat mocht dus niet
wel gek dat men ze her en der toch ziet.…
een gevallen vrouw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 132 ze was door de
mand gevallen
het viel allemaal
op één dag
ze liet steken
vallen dat viel
blijkbaar niet in
goede aarde
alles viel in het
water toen ze
ook nog over iets
gevallen was
je kon inmiddels een
speld horen vallen
er vielen woorden
noch klappen
ze dacht: ik viel niet
één keer in de rede
viel ik daarom
misschien…
Vroeg of laat
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 178 De eerste keer dat ik die warme lach
van dichtbij in jouw ogen zag
ging er een wereld open.
Ik wist niet wat me nog te wachten stond
en stond genageld aan de grond;
ik kon alleen maar hopen.
De eerste zuigeling in ons gezin
kwam goedgemutst de wereld in;
zo ook haar beide zussen.
We wisten niet wat ons te wachten stond;
opeens liepen er…
Nooit te ver.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 45 mind van tijd, zonder
vooroordeel zal worden
gewogen, geeft ze de maan
een nieuw naam, ze ziet
het lichtend evenwicht
door de wimpers van haar ogen
vol vertrouwen de contouren
van komende verandering
ze leeft binnen handbereik
als scheepje op de golven van
aan alles wat ons
voorafging soms uit
zicht, soms ongevouwen
maar nooit ver…
Kasteel te ver?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 50 En ik op blote voeten door sjouw op
bloeiend akkerland, bouw zandkastelen te
ver, dichtbij in rivieren stromend gemoed.…
Met pek of veren?
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 33 zon van de waarheid
nooit ondergaat, het
tegenstrijdige stemt
overeen als verschillen
in de mooiste samenhang
voortvloeit uit tweestrijd
wat nu nog speelgoed is
voor kinderen, wordt later
verwoord tot hindernis in
donker en helder, zomer
en winter, begeerte leidt tot
schaamte, daaruit is veel te leren
de een met pek, de ander met
veren…
Er is, er zijn
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 186 het licht dat lonkt in een krimpende nacht
de lokroep naar de weg, het opgeheven handje
een wandeling in allenigheid met zacht vertraagde stap
het inhalen van mezelf en het negeren van de regels
de geur van vers brood, er is niemand die ik ken
er is niets wat nog moet in deze plotse regenbui
hier stap ik in een plas op de harde blauwe weg…
digitaal gaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 hier
te moeten gaan
in dit digitaal sterflokaal
hier
vergaan
ver
gaan…
Hoe ver, hoe ver ik dit alles vind
poëzie
3.1 met 22 stemmen 2.999 Hoe ver, hoe ver ik dit alles vind,
het werd een spel, een lief gezeg
van andere mensen, zó is het weg
en vreemd van dat, wat nu begint,
nu dat mijn leven zal gezonken
zijn tot een ernst, die 't al beschreit
en tot één grote innigheid
van heenbeklagen gaan geslonken,
en nauwelijks een flauwe lach
gebleven is van medelijden…
Een speurtocht
hartenkreet
3.5 met 4 stemmen 854 Dwalend speur ik naar iets
wat ver lijkt te liggen, echter
om mij heen verslingert zit.
Graven doe ik, door ademrijke lucht.
Mijn ogen als een hand, om vast te
grijpen wat zich in de verte ophoudt.
Speuren doe ik! Naar dat wat zich
daar heimelijk verstopt.…
Dierlijk leven
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 259 Alwaar het verfoeit, omheint steen
bloeiend leven. Een dier hapt naar
adem en morst wat korst, aanschouwt
door boom en bos. Verzuchtend in de verte,
kijkt steen torenhoog toe van bebouwde
top, ook hier houdt dierlijk leven
zich op.
Grazende stedelingen, omringt
door stallen van verfoeibaar goed.
Verdwaast snoept menig dier zich vol,…
Mijn sterretje...
hartenkreet
4.4 met 5 stemmen 1.587 Aan de donkere hemel,
sterretjes rij aan rij,
een van die diamantjes,
schijnt daar speciaal voor mij
Al heb ik je nooit mogen zien,
en je niet eens gekend,
weet dat je, waar ik ook ben,
altijd bij me bent
Soms droom ik wel eens,
van hoe je nu zou zijn,
dan droom ik dat je bij me bent,
dat voelt bijzonder fijn
Al ben je nog zo ver,…
Ergens ver weg
netgedicht
2.6 met 23 stemmen 1.569 Ergens ver weg
Huilt een jongen
Traanloos staart hij
Naar de horizon
Hij huilt om pech
Is van de pijn doordrongen
Bewegingloos gebaart hij
Naar de plek waar het begon
Ergens ver weg
Staat een jongen
Naast hem ligt de leegte
Te wachten tot ik kom…
Stuk gruiz'len, 't strand op, van de horizont
poëzie
4.9 met 9 stemmen 992 Stuk gruiz'len, 't strand op, van de horizont
Groenglazen bergen tot wolken van kralen;
Veilig in duisternis van kalken schalen
Woont 't weekdier, vast aan nooit bewogen grond.
Sidderingen, die tot zijn diepte dalen,
Hij voelt ze niet, verdiept in pijn van wond:
Zijn teerheid bloedt parels, die, klein en rond,
De ronde zee, immense paarl,…
VERSE GRAVEN HIER EN DAAR
poëzie
4.3 met 10 stemmen 2.148 Verse graven hier en daar,
onbegersde moldebuilen,
ziet men uit het kerkhof puilen,
dit onzalig ziektejaar!
Kinders, sprakeloos, gekist;
ouders, al te vroeg gaan slapen,
wonden die in 't herte gapen...
deerlijk om herdenken is 't!…
Dame uit Veer
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 571 Een dame uit Veere
Ging graag uit de kleere
Het was liefde voor geld en met passie
na een kwartiertje zei ze: dat wassie
Want er wachten nog veel meer heren.…
Schrijfgek
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 439 Hij schrijft vers na vers
In een hectisch tempo
Woord na woord
Zin na zin
Woorden worden zinnen
Zinnen worden teksten
Hij is erg ijverig
Maar die hoop literatuur kan ie eigenlijk
beter naar de Maan sturen……
Ga Maar...
hartenkreet
4.7 met 19 stemmen 1.780 Het is tijd om
op te stappen
het is tijd
je moet nu gaan
Waarom woon je ook
zo ver, te ver
bij mij vandaan?…
Ver weg
hartenkreet
3.1 met 9 stemmen 891 Liefde is soms nog ver weg,
Geen enkel idee om het geluk te pakken,
Het geluk te pakken daar hoog in de lucht,
En alleen op het juiste moment,
Kun je een greep doen,
maar liefde is soms ver weg.…