688 resultaten.
Hachelijk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 126 ingebroken uitgebroken
aan jouw spullen gezeten
rotzooi op de grond
foto's van overleden dierbaren
zijn stille getuigen van wie
hier ongevraagd binnen is geweest
golf van onveiligheid giert door
jouw lijf dat extra alert is
ondanks de vermoeidheid
tevergeefs probeer je de slaap te vinden…
storing
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 179 storing
witte schapen
loom grazend
in blauwe weide
de beuk verwent
het vermoeide gras
met heilzame koelte
een blad trilt
uit gewoonte
zonder aansporing
hij laat zich horen
de leeuwerik
vanuit zijn vlucht
zijn zang verstomd
als zij hoorbaar
naast mij plaats neemt…
Roparun 2015
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 158 Vermoeid, voldaan, gesloopt
kwamen ze aan.
Glunderende gezichten,
wisten waar ze het voor deden,
hebben geen enkele horde
dan ook vermeden!
De een deed het voor een familielid,
een ander, omdat ze het wilde,
gewoon.
En dat maakt deze RUN
zo wonderbaarlijk want kanker
brengt de mens gewoon
dichter bij elkaar!…
over het water
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 84 nu buigt het gras
het ligt vermoeid ter aarde, geen
bloem die nog de kop
opsteekt
de uiterwaarde kruimelt droog en wit
verhitte stukken zand
aan land de frisse schaduw van
een mensenhand, gebouwen liggen stil
te bleken, in de harde middagzon
heb ik het stil bekeken…
Aangesproken
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 91 Wie het ik was
Dat in mij woonde
Was allang vergeten
In de tijd, opgegaan
In nevel, uitgegroeid
Tot dichte mist in
Dit vermoeide hoofd -
Tot opeens uit het niets
Die prachtige klanken klinken,
Doordringend tot in
Het verdoofde oor,
Muziek die me wakker roept
Uit mijn boze dromen
En zie, het ik
Wordt aangesproken
En mag…
Anti-matheid
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 204 't Zou heilzaam zijn als menig vermoeide
zich in het bijzondere op kon richten,
op kon gaan in het magisch unieke
dat gisteren mijn last verving...
Mijn remedie tegen oververmoeidheid
dwingt me daarom stijlvol af te ronden:
Tast, wanneer je ontzettend moe en mat bent,
naar ongrijpbaar óver-blije hemelwolken...!…
Nachtgedachten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 691 en wat dan nog
aan de overkant van middernacht
woont een bleker zwart dus wacht
ik geduldig tot de dingen weer
gestalte krijgen en zich aarzelend
kleden met de kleuren van de dag
en ben ik nu zelfs voor mijn
wakkere ogen nog onzichtbaar
straks herken ik weer de plooien
van mijn lichaam als een vermoeide
afdruk tussen de lakens in dit…
testament van mijn jeugd
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 781 door stramme handen
ontglipt mij de jeugd
waar een hart jong gebleven
het testament maakt
van zijn leven
en in vermoeide ogen
dromen vervagen
speels verlangen
naar vervlogen tijden
dit doorleefd gezicht
aanschouwen mag
dat toekomstdromen
liggen verborgen
in reikende handen
van een kind…
Dodona
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 727 Woudduiven brachten de boodschap aan
te luisteren naar het bladerruisen
in de kruinen van de eiken
Sprak daar Zeus niet met paarse
vermoeide lippen de toekomst uit
orakelend, bliksemend gods woord
via mannen met blote voeten
onverzorgd als bomen in het bos
bladerval, dode tak en hangend mos…
De Perenboom
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 551 Huilende
vlinders
in een witte wei
Geknakte
sneeuwklokjes op een
Onzichtbare rij
Een kille bries die
het zwakke gras
doet huiveren
Een vermoeide witte duif
die de treur niet kan zuiveren
Het vredig leven
in de witte wei
Zwaar als lood
Want gisteren
ging de perenboom dood…
Het witte laken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 214 gedachten vlokken
jagen zonder
het serene wit
haken tot obstakels
hoge duinen
waar geen uitweg is
warrelwinden kolken
draaien horendol
de geest op hol
in uitgeraasd
herneemt de rust
vermoeid haar stilte
strakke orde
en geen vlokken meer
het witte laken doet zo zeer…
De mooiste onderdanen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 43 ze had zo
haar eigen
choreografie
limieten in tijd
een rekbare
spanningsboog
voor overmoedige
werelddagen
zij liep
de kilometers
waren haar
beloning zij
voelde zich
koningin
met de mooiste
onderdanen
showde haar
elegante energiek
dansende stijl
in lichte tred
alsof het haar altijd
voor de wind ging
vermoeidheid lag
te rusten…
vandaag
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 716 Vol goeie moed ga ik beginnen
om vermoeid na een half uur,
weer ziek naar bed te gaan.
Als ik mijn ogen open doe
mijn lichaam stijf van de pijn.
Dan nog denk ik steeds,
vandaag ga ik beginnen
anders zal het morgen zijn.…
Twee voetstappen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.584 Twee voetstappen verdwijnen
in het vermoeide zand,
ik ga nu wegdrijven
naar een witstralend land.
Ik ga nu echt,
maar weet,
ik had je lief
...heel oprecht.…
Trouw
hartenkreet
3.0 met 45 stemmen 12.279 Jij gevangen in jouw cocon
ik in die van mij, ben ik
de groeven in jouw gezicht
ontstaan op weg naar waar
geen verdriet heersen kan
een landschap van ravijnen
die bij elke nieuwe regenval
rivieren van smart bevatten
en ik pieker, pieker me suf
zeg jou dat het van vermoeid-
heid is, terwijl ik beter weet…
De Stad
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 357 De stad in mij
is vermoeid door
een oeroud verdriet.
Zware woorden klinken
tegen de gevels
die scherp omlijnd zijn
in de eerste dagen.
De bruggen overbruggen
diepe sombere waters
Geen lach weerspiegelt.
Hoe schoon en mooi
het klonk en was
Het verbond is verbroken.
De stad breekt zichzelf af
Ze geeft niet meer
Ze gaf…
Koud
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 473 Wat kan ik voor mij doen
nu het verleden niet meer
wordt ingezet met nieuw licht
wij zijn niet dezelfde gebleven
de deken waaronder wij sliepen
heeft mij bloot geslagen want
liefde kwam uitsluitend bedekt
over jouw lichaam naar mij
het zijn stille nachten en klein
vanwege te vermoeide verliezen
om ons beider te verwarmen
laat staan van…
naar lijf en ziel
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 503 wat ik bemin
is wat ik achterlaat en wat een beetje
op eeuwigheid lijkt
dromen, vermoeide woorden,
de knuffelbeer van een kind
dat met waarheid
de leugen bestreed en de wereld
verzamelde onder het bed
dat het geen sprookjes waren
omdat de honger steeds luider schreeuwde
hoe dichterbij het lezen ook
de lakens vervuilde
van het…
Groei
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 36 het gras groeit
de bloem bloeit
keer op keer
de natuur boeit
altijd weer
de baby groeit
de peuter stoeit
de tiener loeit
de puber broeit
de mens
knoeit en groeit
en is vermoeid
toch vraagt men
telkens weer
waarom het leven
steeds zo boeit
en heeft daartegen
geen verweer…
Ik mankeer niets
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 319 Zoveel ambitie, zo leergierig, zoveel vermoeidheid, zo onplezierig.
Dan weer blij, dan weer boos. Dan weer stevig dan weer broos.
Je hoort bij mij, ook al wil ik niet bij jou horen.
Je hangt aan mij, ook al wil ik je laten vallen.
Je bent niets is wat de artsen zeggen, maar voor mij ben je alles.…
Nadia
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 68 een kind van
het licht
beschadigd
en vermoeid
bidt het bidt
naar de zon
hoe maakt
het kind de
oversteek zonder
de handreiking
van een brug
naar de woorden?…
Voorbij die mooie zomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 137 Fier stond ik in mijn helderheid
een zomer lang te staren aan de hemel
getekend met een eenzaam venijn
om jouw gevluchte lichaam te warmen
met de zonnegloed van mijn schijn
jij keerde jouw vermoeide lijf
naar links en liep naar de rivier
om je in afzondering te wenden
tot de kikkers die daar sliepen
de prinsessen die er riepen
hongerige…
IJzig prikkeldraad
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.076 rode plassen
wachtend in
de regen tot
je naam
werd weg
gewist
Kaal leeg
eenzaam
sloffend op
weg naar
je nieuw
bestaan
Dode blikken
lege ogen
vermoeid
de hoop
opgegeven
Afgebeuld
werden ze
doorgestuurd
naar een
ander kamp
waar ze
uiteindelijk
in rook zouden
vergaan…
steengoed
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 658 m'n oude vriend moest leunen op z'n stok
ik ging vermoeid op mijn rollator zitten
er klepperde een koor van kunstgebitten
hoe wreed is toch de rondgang van de klok
en toch ... en toch ... we voelden ons kiplekker
we zagen voor de laatste maal Mick Jagger
nog één keer naar de Stones ...…
Jaap Edenbaan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 1.772 de Jaap Edenbaan
terwijl je schaatst
kijk je het nauwelijks aan
tot het moment
zoals vandaag dat de sneeuw
valt en je gelukkig bent
dankzij de sneeuw en de kou
ondanks vermoeidheid en een geeuw
is het: ik hou van jou
zo mooi het wit op de Jaap Edenbaan
en op zoek naar brood een verloren meeuw
was je er niet, was beter maar gegaan…
Voor het voetlicht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 148 Donkere wolken
Vol dreiging in
Het westen
Met een paar
Laatste sliertjes
Licht van de
Voortijdig ondergaande
Zon - de dag die
Zich vermoeid al
Vast te rusten legt
Voor ze voorbij is
En dan onverwacht
Een geweldige kegel
Van licht die schuin
Over het toneel van
Deze wereld strijkt
En U die ons zo maar
Voor het voetlicht…
Gebroken vleugel
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 90 Het was de vijfde mei
dat ik haar vond
gewond lag zij daar
de jonge merel op het trottoir
met een gebroken vleugel
wijd gespreid
want vliegen had ze graag gewild
ze lag daar krachteloos geplaagd
haar kopje angstig
ietsje van de grond getild
doch zij was uitgeblust
door vleugelpijn en vermoeidheid geplaagd
is ze de dag van de bevrijding…
Tijd even stoppen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 Als banden geplakt zijn,
de wedstrijd gewonnen of gedaan
de ballonnen gehangen,
de machines gemaakt,
als het stuk geschreven,
het eind gelopen
en gewacht
dan, ja laten we dan
iets doen aan die vermoeide handen
die benen, de spieren vooral,
aan die geest die zoekt en verbeteren wil
ja laten we daar iets aan doen
en warmte opzoeken bij elkaar…
XLI - clara - 1927
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 222 mystificatie
en verheldering samen
ooglid in hand
een licht conflict
en over het witte blad
gaat de witte mier
de ware jacob
met een zucht van vermoeidheid
heet geen Jacques
bal van energie
met scrotale compressie
voor jonge vrouwen
de koe in de kerststal
laat zich de eerste tijd
gewillig lijden…
een aanhoudend koeren
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 103 de witte duif
vliegt niet meer
stille apostel van vrede
liefde en hoop wacht
vleugellam op een tak
van de oude boom
wie hoort de aanhoudende
mantra’s van zijn droeve koeren
hoort iemand de schreeuw
verbijsterend jankend gehuil
in vermoeide vleugelslag verlaat
de vredesduif zijn oude boom
zal iemand hem zien
iemand hem horen…