Alle inzendingen over emotioneel

Velen emoties gaan op en neer wandelend door je gedachten en dat wel honderd keer. Soms zijn we boos, hebben we verdriet of pijn, zijn we terneergeslagen, het is te begrijpen, hoe dat moet zijn. Toch in de stilte, een hoekje heel klein, zijn de de emoties ineens niet meer zo klein. teleurstellingen in onze dagen blijven ons plagen…

Tranen vloeien Mijn gevoelens stoeien Schudden heen en weer Lichaam wat ga je toch te keer De pijn bereikt zijn grens Dit is toch echt niet wat ik wens Maar daar wordt niet om gevraagd Je word hier dagelijks mee geplaagd En nu is het gewoon teveel Ik zit in een dip en ben emotioneel.…

Het wordt allemaal teveel Heel emotioneel Lichaam ik verlies mijn grip Nee, ik zit niet in een dip Maar wanneer houdt het nu is op Ik zit nu echt aan mijn top Ook al verleg ik steeds meer mijn grens En blijf ik toch een vrolijk mens Komen de tranen steeds meer Pijn blijf eens weg al is het maar voor een keer.…

Ik was Emotieloos Totdat Jij voor mij koos…

Je bent m’n vriend help mij zoals ik jou help als je me ‘t vraagt Ik respecteer je reactie op m’n bedelbrief ook als ’t shockeert- denk er over na kom je tot botte weigering lig dan niet wakker- voel je niet schuldig eens zal ik de teleurstelling verwerkt hebben Na je begrog door je escapade met m’n vrouw bleven we vrienden-…

ik ben nog niet dat wat je wilt ik blijf een mens die vecht tegen de adem van schoffering dat rijpt als rottend fruit hij geniet van macht en spuugt zijn gal in een emotionele waterval zuigt elke druppel energie uit bloed en vel moge de hemel zich erbarmen over de arme nu de meedogendheid uit 't hart is gebannen…

Een dood vogeltje zal nooit meer kunnen vliegen jou help ik opstaan…

ga wieden in je emotionele tuin verwijder je angst…

Vergrijzing geen probleem meer financieel gezien dan nu de mens nog, de ouderen emotioneel gezien dan!…

Een beetje verliefd Je verschijning schenkt mij Een verlicht gevoel Emotioneel onvolwassen Om iets moois te verzwijgen…

Ik wil jouw rots zijn in jouw donkere diepten Jouw houvast in zware emotionele tijden Mijn schouders die jouw lasten dragen. Jouw helse pijnen die ik absorbeer. Samen zijn wij elkaars rots in donkere diepten Elkaars houvast in emotionele tijden. Schouders die elkaars lasten dragen Absorberen elkaars helse pijnen.…

Kennen jullie nog het lied van 't zachtkens glijdend bootje met het geluid van de mondharmonica? Bij een zon die ondergaat, klinkend in de avondschemer. Zo bijzonder, dat geluid… de sfeer, de emotie uit een tijd die lang reeds is voorbijgegaan. De klanken reeds verstorven, maar in gedachten nog bestaan. Je voelt de weemoed in je hart……

verhaal de verborgen levensverhalen, emotionele verpulvering bij aanraking van het lichaam verhaalt zich handwerken stilzwijgend berusten op perkament…

Mijn handen worden vleugels ze dansen elegant zacht als fluweel mijn droom is emotioneel ik beweeg zonder pijn hoe heerlijk kan een droom zijn!…

Emotioneel grijpt het naar de keel, het wordt allemaal teveel. Maar als hij zijn mondje roert, zijn er maar weinigen ontroerd.…

De zilte wind die rond jouw enkels dwarrelt, jouw meeuwen, brutaal mooi en lachend, schaterend naar mijn verlegen adem. Oh wind, oh wind mijn vingers strelen jou, oh wind, tot stuivend zilt het zicht verblindt.…

Het is een mooi stel Hij gaat veel om met zijn gedachten Zij doet hetzelfde met haar gevoel Waar ligt ergens dat ontmoetingspunt In hun aardse reis, want dat is toch het doel? Wanneer komen ze tot een compromis? Krijgen ze het eens zwart op wit Bewandelen ze het pad naar hun verschil Of naar het klokhuis dichter bij met pit Op…

onderhuidse tinteling van ongeremd verlangen bovenwaartse zindering door geest en drift bevangen emotioneel betrokken bij onbekende brokken van mijzelf…

Hoe kon ik er tóch weer in trappen alsof ik keek met m'n ogen dicht Je overtuigde me met gladde praatjes voel me door jou emotioneel opgelicht…

emotionele archeologie maar de bronnen die ik aanboor zijn zo krachtig en zo diep, dat ik huiver. na jaren vind ik mezelf terug gestold naast de honden van Pompeii…

Ontcijfer de code van mijn emotionele kluis... Geef antwoord op al mijn brandende vragen...…

Ik liet telkens alles los in mijn leven, om het daarna weer te hervinden, maar aan jou bleef ik me binden, poëtisch als spiritueel, en vooral ook hartelijk emotioneel.…

ik heb ze hun handen zien wassen in de onschuld van het pas geboren kind terwijl ze kijken in de ongebroken spiegels die je enkel nog in baby’s ogen vindt het is hun waarheid die geen antwoord krijgt omdat nog te vaak de warme lach achterwege blijft kou steeds hoger rimpelt in het al vroeg geschonden emotioneel blauw…

tranen overnemen Ik weet niet wat ik er mee moet Ze zijn vervuld van liefdesverdriet En blijven stromen in overvloed Wie wil er wat van mijn verdriet Een litertje of zo je zegt het maar Dan mag je het gratis bij me halen Ik ben het zat en ben er mee klaar Ik heb al miljoenen tranen gelaten Wonderlijk vocht uit groene ogen Een totale emotionele…

bijholtes worden hoofdzaken, kopzorgen, clusterhoofdpijnen en migraineaanvallen angstvallige gevoelens aderen vol angst doordrenkt van weinig ruimtelijk inzicht bijholtes kunnen ineens hoofdzaken vormen en ik zie niets meer dan aanvallende gedachten wisselvallige doelen doelloos en gevoelloos ben ik doordrongen van wazige vergezichten…

Zijn gedachten nog bij geluk Zijn emoties voor na de wedstrijd Zijn hartslag nog bij het verlies Wat begon met een diepe buiging Propte zich op tot een rode ballon Die hem zijn kwaadheid liet uiten De winnende tijden Veranderden in verloren jaren Die hem van binnen kapot maakten door de drank Gedachten bij zijn alles Maakten emoties…

Het mystieke liefdeslandschap verstilt zich in zacht ruizen van dromen achter de horizon uitgestorven dieren komen tot leven in emotionele visioenen over de toekomst Verre landschappen in de verbeelding laten een spannende wereld zien je proeft teder zachte genegenheid bij vreemden die op vrienden lijken jong en oud, verleden en…

Ze huilde om dat droevige verhaal, Dat haar twee dochters op tv vertelden, Dat zij gevaar loopt, dat is wat hen kwelde, Zelfmedelijden is een rare kwaal. Toch wist dat haar niet werkelijk te raken, Ze veegde wel, maar tranen? Die ontbraken.…

In een argeloze achterbuurt van de oude havenstad wandel je mijn leven binnen je vertelt me dat je averij oploopt door hevigheid van het verlangen om liefde te ontvangen en liefde te geven in de nacht tel je de uren tussen morgen en vandaag en het blijft spoken in jouw hoofd om liefde te ontvangen en liefde te geven er zit…

Ik kan mijn leven niet indelen naar emotionele indrukken hoe verschillend ze ook zijn voor mij geen handgrepen; ik fiets met handen los van mijn stuur om zoveel stukken, het hoofd aan de vrouw tot functionele verplaatsing geweken.…