Alle inzendingen over fanfare

Ik sta al lang niet meer vooraan, als er stoeten door de straten gaan. Ik moet luisteren naar bomen en niet naar mensen, die komen. Ze komen, de mensen, en gaan voorbij in gelederen van dwazen, maar de elite onder hen, voor mij, zijn zij, die in koperen buizen blazen. --------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1976.…

In ‘t oude dorp, het is niet groot, bloedt de Fanfare langzaam dood door structurele ledennood, zo’n twintig vacaturen. De jeugd gaf het al heel lang op. Ze dreunen Metal, zweten Pop of Hippen hier en daar wat Hop tot in de kleine uren. De oude leden, grijs of kaal, ze doen hun best, maar ’t klinkt banaal.…

harmonie géén fanfare in kleurrijke kostuums vredige rust van binnen toekomstmuziek?…

Trommelaar, door zijn fanfare rechts ingehaald, drukt zijn vers aangegroeide aambeien op de koude stoeprand terwijl hij, begeleid door tromgeroffel zucht en steunt, kreunt ook, over een nodeloze leegte, een tranentrekkende echo van eenzaamheid die zijn trommel niet compenseren kan. ‘Een eenmansfanfare is geen fanfare.…

Aangebrand, Dichterschap, Kringloop, Het huwelijk, Zie je ik hou van je, O-derivaat, Oote, Fanfare-corps, Komtocheensklaarklootzak, Schrijvenderwijs, Poëzie is een daad…

De takjes staan op het punt hun groene fanfare aan te heffen. Zeg maar gerust dat zij nu bijna in juichen uitbreken! Ik heb een symbool geplant. Een dikke reden om te leven.…

zou het samen kunnen met d'and'ren niet meer enig maar vereend in koren vol met dichters vol uit bezongen d'harmonie desnoods met fanfare nog daar bij? zou dat dan echt uit zelf komen voelen van?…

De lucht scheen blinkend door de blaren, bleek en volmaakt als glas geslepen. Met vaste manlijke gebaren werden de horens aangegrepen, en luidkeels, zonder enig schromen spoot de muziek tussen de bomen; heldhaftig, trots. Een onverbloemde voor elk verstaanbare muziek, die aan het ademloos publiek ieder gevoel met name noemde. En even plots…

in trage uren gist de taal in het duister later na het rijpen in de zwarte nacht lijkt wat ze zeggen wil zomaar uit het niets aan te waaien ze ligt voor het oprapen woord voor woord maar haar klank loopt vast zie haar ontsnappen fanfare zonder muziek hoor haar knarsende ledematen achter de huizen in een doodlopende…

Hij weet van toeten en ook blazen Bespeelt zijn trompet van kindsbeen af Zijn instrument kreeg hij van 'Sinterklazen' Zijn partituren van korps,fanfare en harmonie Hij kende alle straten van z'n woonplaats Groeide op met marsen serenades en aubades Het zal u zeker niet verbazen: Geen noot te spelen...…

schrille protestklanken schetteren hard: Tubataks, Tuut, Bàaah, Taks glimmende instrumenten ta-ra-ra-boem-di-ee lokken mensen in de straat achter honderdjarig vaandel loopt voltallige fanfare tambour maître slaat de maat…

op het marktplein van mijn dorp speelt de Koninklijke Fanfare gesteund door bier en ouwe klare de Symfonie van Jacob Slorp na tien volle en vijf halve noten onderbreekt men de geschreven muziek om op te staan met de hele kliek en wordt de alcohol snel ingegoten halverwege het schone andante raken de gemoederen verhit de dirigent heeft…

Waar ben jij toch gebleven je speelde goed trompet solide met mijn tuba intiem bijna, zo’n set. Liep het niet mooi synchroon de echo door de straten het geel, het zwart, het blauw en hoe blonk toch al ons chroom. Wat is er nog van over van al die pracht en praal? Waar is die prijs gebleven die zilveren bokaal ? In geld niet uit te drukken…

Wanneer de banden gaan knellen, en de geesten zich bevrijden in een vrije val; speelt het jaar zijn ouverture, klinkt feestelijk de fanfare van het nieuwe carnaval.…

Ver weg, van de krijsende fanfare van dat immer opgejaagde en allesverslindende modern bestaan.…

het luchtruim is ontdooid, de wind werd zichtbaar aan de wand, waterzucht en spataderen ontsieren de oevers van verlaten wensen, de onderhandelingen waren afgesprongen en de vlaggen gestreken tot grondniveau, de fanfare speelde met lijf en leden haar stuk 'Gratis Toegang tot Kasteel en Park' daar hoorde ik voor het eerst de gil van de boterbloemen…

het is warm de fontein spuit haar zilveren stadse sappen uit over de kinderkoppen een kind huilt in een wagen een fanfare sproeit noten platanen verwachten lente een bruiloft verandert levens het gemeentehuis uit roze bakstenen opgetrokken waakt over dit bruisend plein als een stenen mensenwaker een kind huilt in een wagen het weet…

Zo zal de wereld blijde staan vooral als bij het avondtuiten weer de fanfare stapt naar buiten met het bestuur er achter aan. --------------------------------------------------- Uit: In den zoeten inval en andere gedichten (1955)…

De plaatselijke fanfare is ziek. Waar hebben we dit allemaal eerder gehoord? Waar hebben we dit allemaal eerder gelezen? Een dame in oranje tikt me op de schouder: zijn dat uw kinderen mevrouw?…

Baby boomer,ontspring de dans van een rituele dood ontsnap aan grauwe lauwerkrans en wees redder in de nood verdruk alle grijze duiven tot vervlogen verenpracht om elkaar mee uit te wuiven, waaiers in de zwarte nacht deel het lot van kinderlozen uit onze rijke schare wij zijn vruchteloos gekozen, bejaarden in fanfare.…

hoe jij ook smult van speculaas en kikkertjes van marsepein of juist van prikkertjes met kaas en zilveruitjes in azijn hoe hard je tript op trending tweets op spotify en pinterest of juist op zo’n nostalgisch iets als een fanfare blaasorkest hoezeer je uitkijkt naar de cross met helmpje op in volle vaart of naar het rijden door het bos…

Ik wil bier en bitterballen op m'n begrafenis misschien zelfs "een paard in de gang" de fanfare en veel confetti Ik vier de dood niet ik vier het leven mijn voltooide leven te kort voor velen te vroeg voor mij Maar als kind van het verstandshuwelijk tussen leven en dood sluit ik het tenminste uiteindelijk vrolijk af Als ik van…

Als het meezit ga je mij vertellen over heel die fanfare die staat te spelen, over je moeder die je mist, al is ze meer dan 30 jaar in het hiernamaals. Ik zou willen meestappen in je wereld, je hand vast pakken en meewandelen over de trap naar het onbekende. Dan krijg ik uit het niets een klapzoen, het doet mij smelten van emoties.…

Omdat we er tot slot zo moe van werden kreeg een blinde vrouw die extra schoen voor zondag, een groot zwijgen vulde ons en over het asfalt klonk fanfare - en weer anderen lachten met zo'n kunstgebit van wie het hardste heeft gewerkt of droegen hun testikels hoopvol op de wind, want wie recht doet komt recht halen, en dat lieten we bazuinen…

Een eenling zonder fanfare; die zich in zijn doelstelling heeft vergist. De muzikant lijkt het niet te deren. Zijn muziek klinkt op bij volle maan. Het koperwerk doet musiceren; ziet iedere eenling in zijn blauwe zielen- strijd staan.…

Het voorportaal van de hel spiegelt geesten in al hun naaktheid een plaats waar ongedoopt gestorvenen graag vertoeven, immer bezield door emotie Rede sluimert in onmin met de vlammen terwijl de harmonie tussen hemel en hel in verzengende hitte vergaat, klinkt het verleden duivelsmooi in het orkest dat vol vuur de fanfare probeert te evenaren…

De Raad van Elf en de fanfare gaan door ‘t Limburgs heuvelland. De Raad van Elf, dat is het rare, houdt twaalf glazen in de hand. Ieder raadslid drinkt voor twee. Kijk maar goed, blijf bij de les. En tel nuchter met mij mee: De Raad van Elf, dat zijn er zes! Meer was in ‘t dorpje niet te vinden.…

in het dorpscafé hangt de zure lucht van verschaalde drank de fanfare oefent in een zaaltje luide hoempa-pa’s de jarige moeder trakteert vanavond op een dinertje oud en vleugellam naast haar zieke zoon gezeten u bent uitbehandeld we kunnen helaas niets meer voor u doen u mag naar huis maak er het beste van had dokter…

groeit een dorp rond jouw onschuld een kerk dicht bij jouw hart er staan koeien in de weide ik proef de nasmaak van een levenslied in iedere liter bier en in iedere druppel regen rond jouw onschuld zwemmen zwanen op rivieren ik mijmer hier, jij danst daar omdat jij nooit wilt blijven denk ik schuldiger dan andere mensen er speelt een fanfare…

Ze blazen zich de lippen vol met blaren op toeters in een hemelse fanfare, getoondicht door de allergrootste Heer. Klaar klinkt het juichend uit de engelenschare: ~Gods zoon is juist geboren in de stad, dus herders spoed u nu terstond op pad naar Bethlehem, om ‘t wonder te ervaren~.…