Alle inzendingen over kwamen

Alvorens ik ter wereld kwam wist ik zo van te voren, dat ik met al hetgeen ik vooraf op mijn schouders nam; niet in wanhoop zou worden geboren.…

Maanden lang was ik bang om naar bed te gaan, bang voor de nachtmerries van het leger van alle kanten op mij af zoemende bijen met hun grote bolle ogen die voor mijn gezicht bleven hangen Ik schreeuwde het uit: mama, papa en werd daar wakker van, maar ze kwamen niet, ik was alleen Op school maakte ik fouten ik kreeg liever geen beurt…

doch ter plaatste verbonden aan moeder aarde alsof het levensvuur in haar zichzelf reeds bluste terwijl ze naar elke nieuwe dag verlangde en hoopte op die ene vlinder die nooit doemde ik legde me naast haar onder winterlucht waar zilveren vogels nog streepjes trokken richting blauwe oorden en wachtte, wachtte net als zij op dat wat niet kwam…

Ik zocht je niet maar kwam je plots na lange tijd weer tegen. Op een moment dat ik even de zon niet meer zag schijnen. Jij liet mij weer lachen leerde me, kijk vooruit vergeet toch dat verleden. Mijn ogen gingen open zag de liefde om me heen verleden werd herinnering.…

Kwam je ineens weer tegen was een lange tijd geleden het was een blij herkennen. We liepen als vanouds naar die oude boom in het park waar we zovaak hebben gestaan. Je neemt me in je armen, streelt mijn haar, jaren glijden weg het voelt weer zo vertrouwd.…

Er kwam een vogel gevlogen, zet zich neder op mijn voet. Hij had een briefje in zijn snavel, van mijn liefste een groet. Lieve vogel vlieg maar verder, neem een kus mee en een groet. Want ik kan niet met je meegaan, omdat ik hier blijven moet.…

en zo kwam het dan dat de mens overbleef ondraaglijk alleen met zijn romp over de verschroeide verlaten aarde schoof. hoe klopte hij aan bij vermorzelde deuren verdwenen sprakeloze goden glansloze stenen en zo kwam het dan dat de mens met wat overbleef ondraaglijk alleen over de verlatenheid schoof…

In Marokko, een ruim 30 m. diepe put Al spelend kwam Rayan hierin terecht Niet voor een kleintje vervaardigd, dus pech Putte Marokko hoop, degelijk nut Wereldnieuws bekopen met de dood Respect voor 't jochie in die put, in nood…

Verkleumd en kuchend lag hij in zijn krib terwijl de wierrook om zijn neusje kronkelde. Hij was teleurgesteld, zijn oogjes fonkelden. Wat moet ik nou met mirre, dacht hij sip. Had Pampers meegebracht, in plaats van goud ! En babykleertjes, want ik heb 't koud.…

in dit wankele huis aan de rand van het bestaan waar de wereld onvast is het servies stukvalt de huid geen tijd krijgt om te helen de schaduw van gisteren niet verdwijnt waar buiten de wereld woelt waar geen argeloze dagen zijn het licht geen opening vinden kan in dit wankele huis wordt alles stil waar de nacht eindigen zal in…

Denkend aan Holland zie ik vanaf nu voortaan 40 stille zwarte wagens plechtig door het laagland gaan over wegen en rivieren in dat groene weidse land door een laan vol populieren mensen zwijgend langs de kant ieder in zichzelf verzonken met een scherf van het verdriet met de woede en de beelden uit dat onbekend gebied 40 stille zwarte…

Toch kwam de lente op tijd. Een sok in de vaas. De koffie hield zich stil. Buiten bloeide een vergissing…

nooit was Ik zocht de rimpels van je voorouders van verre verwanten de sporen van ooit In een boerenvrouw zag ik je daar staan warm in de middagzon liep ik er te zwijgen Al in Napoleons tijd schikte het lot dat je geen Italiaanse maar een Utrechtse werd Toch, hier kom je vandaan hier scheen je licht hier wilde je zijn je kwam…

Ik kwam voor zijn steun, maar hij zit daar maar en zwijgt -- Hij weet zich geen raad.…

De dagen waren donker En de uren waren lang Want in mijn eigen wereld Was ik altijd bang De dagen zijn nu lichter En de uren gaan te snel Want in mijn nieuwe wereld Is het leven weer een spel…

Jaren hebben we erover gedaan Een kindje krijgen was de grote wens Een kindje krijgen wil toch ieder mens? Niet kunnen krijgen daar wilden we niet aan. Toch begin je te bedenken.. Ligt het aan ons gestel? Kunnen we nou niet, of misschien toch wel? Zou HIJ het ons schenken? Tien lange jaren hebben we gewacht De bekroning op ons toch al grote…

toen de muizenman kwam konden we kiezen tussen een auto met logo en een wagen met witte portieren we kozen voor de opgespoten auto die goedkoper en vrolijker was met een tekening van een zwarte kat die met een zweep in de poot muizen dresseerde en een fluitspeler gevolgd door hordes ratten de muizenman had katten bij zich die hij aan lange…

ik zag jouw schaduw mij kleden joyeus in kleuren van het verleden toch ben ik opgestaan heb eigentijds aangedaan wij kwamen overeen zonder woorden zoals het eigenlijk hoorde geen geluid brak het pad dat stilte voor ons in petto had zo ben ik langzaam in jouw licht gegleden waar wij vroeger elkaar meden lost nu donker…

Een vogel kwam mijn kamer ingevlogen, Heel vertrouwd heeft hij zich over mij heen gebogen. Hij fluisterde dat de dood hem zond,- Ik antwoordde niet, want ik verstond.…

Zij kwam nog op tijd om in liefde te geloven in metalen die smelten als hardheid ze dwingt.…

Men zegt, dat Venus zo weleer ten oordeel kwam. Zij naderde mijn koets; wat hart was niet bewogen Geworden, door zo schone en goddelijk een zwier?…

het moest er van komen, richting winkelcentrum, sokken en theedoeken, afdruiprek wit gemoffeld draadstaal, meer is het niet, slechts drie euro vijfennegentig het regent, ik zoek de luifel op en draai een sigaretje, haal diep adem en inhaleer de rook geslachtsdelend schuift het publiek voorbij, ik moet ze niet, die drift is niet voor…

waarheen ze waren met velen toch was ieder alleen er mocht niets mee één koffertje maar ze zaten vol met vragen waarom, hoe, waar de trein denderde voort met wagons vol verdriet bestemming onbekend waarheen wisten ze niet ze hadden niets misdaan leefden in de verkeerde tijd ze hadden geen enkele keus en raakten hun leven kwijt ze kwamen…

toen ik hier kwam wonen zo in een heel groot huis vroeg ik me ineens af waar is meneer muis hij was mijn liefste knuffel zo zach en ook zo lief hij was ook zo klein echt een hartedief ik miste hem steeds meer en begon toch maar te zoeken tot ik ineens een oortje zag achter oude doeken ik keek er echter achter want ik was nieuwschierig…

dromen Over dagen in het verre verschiet vol beekjes die er zacht stromen In mijn hart klonk een teder lied van ‘t lief dat mijn hart bewoont Hoe ik wellicht weer tekortschiet als zij het mooiste van zich toont In mijn hart klonk erna het lied van ‘t meisje dat een ander nam Over hoe zij mij stomweg verliet en hoe ik toen..tot tranen kwam…

Voor de ochtend kwam heb ik je huid gestroopt, flarden ego afgescheurd op zoek naar de zin van het leven diepere lagen stak ik af tot je liefde in zicht, de nacht voorbij sijpelde druppelsgewijs heb ik het rood gecheckt op zuiverheidsgehalte tot mijn bekken vol je vellen liet ik drogen met de noorderzon, benieuwd naar wat je straks…

En dat kwam van grote hoogte. Als een parasol werd opengevouwen bedekten de takkenbossen mij. En uit de boombasten zongen vele monden. En ik voelde mijn voeten wegzakken in het mos. En bij een ven stond een bordje met daarop geschreven: U bent de eerste mens die hierin moet baden. Onder rode en blauwgroene sterren.…

heb haar schreeuw gehoord nog voor de echo kwam was ze vermoord monddood gemaakt zonder tegenspraak haar geest gebroken gemarteld door een grote woordenschat klein gemaakt en afgekat er rest een zinloos fundament dat geen eigenwaarde kent in die schreeuw verdween haar ziel en nam het leven mee…

bij het verkennen van de grenzen in het leven kwam ik mezelf tegen er was geen groeten in ontmoeten maar wantrouwen en argwaan een vreemde snoes die pikte op het veld vol hoenders moest ik met hem de strijd aangaan of konden wij het samen aan na kukelen en paaien vonden wij een compromis waar geen enkele haan ooit naar zal kraaien…

Eeuwige nazomer 't Was reeds november haast Maar -regelmatig toch- Scheen weer de zon Soms was het bijna zelfs Zondereenjasaanweer Wat onberekenbaar Omdraaien kon…