69 resultaten.
Achterwacht
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 265 Meegevoerd
Door de maalstroom
Van gedachten
En door
De waan van
Elke nieuwe dag -
Hartstocht verloor
Van noeste ijver,
Dode stress oogt
Levensbepalend elke dag -
Houdt doodgemoedereerd
Mijn promillage de achterwacht…
NØKEN
snelsonnet
2.0 met 26 stemmen 2.312 Een volk van noeste arbeid en van plicht
Bekend als een betweterige natie
Die trots is op haar handelsreputatie
Knijpt bij Ikea graag een oogje dicht
Als wij in bed de Zweden meer naäpen
Dan zijn we, wat je noemt, pas uitgeslapen…
Zilvermeeuwen
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 602 zwarte klei en noeste takken
stoppelriet en wilgentenen
langs de akkers weids en wit
met hier en daar wat zilver
van vogels in het verre
als blaadjes in ‘t verschiet
en door de wakken
van een aangevroren vaart
zakt de winterzon in ’t niet…
Privacy
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 219 Agrarisch Brabant geeft een prachtig beeld
van noeste arbeid: lange, grote schuren
en ieder weet, ook zonder te gaan gluren:
Hier wordt geheid iets illegaals geteeld
Dit dóórvertellen is een roomse zonde
Dan wordt de privacy ineens geschonden…
In nederige jaren
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 194 de koffers
vol met dromen
hebben zij niet meegenomen
hun terugtocht
bracht onzekerheid
het land zijn idealen kwijt
noest zijn ze
weer gaan bouwen
om zelfrespect te houden
in nederige jaren
konden zij uiteindelijk
het wirtschaftswunder klaren
toch speelt altijd
het oude zeer wanneer
komt nu de derde keer…
Gedurfd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 295 Tegen een amechtige garagemuur,
tussen vergeelde stengels,
uitgeplozen grassen en distels
kortom de jaarlijkse tragedie
waar mensen met herfstproblemen
uiteraard aan voorbijlopen
staat daar
op een verlaten namiddag
zonder ons medeweten
het noeste blauw van
een korenbloem!…
unieke naam
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.325 het vliegtuig
landt keihard
met een schok
stokt navenant
in mijn schouders
zonder enig excuus
een onverschillig
maar dagdagelijks
gebeuren
mijn droom rolt
als een teerling
op de landingsbaan
verplicht met gordel aan
tot bij de stilstand
van het noest gedraai
ik sluit mijn oog
een arend stort zich
onbeducht in zee
ver achter…
Liefde in tijden van C.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 225 Ik weet, je bent eerder cerebraal
en je handen zijn werkzaam en noest.
Zal je voor me zingen?
Een lied van lang geleden,
zacht als een langzame zomeravond.
Want deze dag heeft morsige poten,
hij gromt een beetje, zijn adem is bedorven.…
ter sprake
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 396 er zou sprake kunnen zijn
van wat te horen valt
de oren voorlangs binnendringt
en daar langzaam zingt
van ochtendpreek tot avondlied
geen mens die zulks verbiedt
er zou sprake kunnen zijn
van wat verzwegen wordt
de oren ongeteisterd rusten laat
en ergens elders zielen wint
van prille ochtend tot noeste avond
geen mens die zulks gebiedt…
ter sprake
hartenkreet
1.0 met 10 stemmen 2.931 er zou sprake kunnen zijn
van wat te horen valt
de oren voorlangs binnendringt
en daar langzaam zingt
van ochtendpreek tot avondlied
geen mens die zulks verbiedt
er zou sprake kunnen zijn
van wat verzwegen wordt
de oren ongeteisterd rusten laat
en ergens elders zielen wint
van prille ochtend tot noeste avond
geen mens die zulks gebiedt…
Zelfportret in een schilderij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 152 Een houten paneel
kern, noest en groeiringen
marmerende structuren.
Sepia, zacht geel en bruinen.
Blond zand, strand
duin aardetinten en wind.
Glooiende keerkringen,
mijn schaduw lag
als bevestiging van de zon in mij.
*landschappen van Frank Dekkers, een oorverdovende stilte.
Galerie Milic Bozana, Zutphen…
Tafelblad
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 134 Je scheefgetrokken smoel,
De uitgezakte kin die
Met slappe lijnen als
Vanzelf in het vooronder
Van de tijd verdwijnen,
Hoog opgetrokken wenkbrauwen
Die louter onbenul uitstralen,
Noesten die je scheve ogen
Zo levend verbeelden
Kijken mij spottend aan
Als je ziet dat ik,
Met de rug van mijn
Rechterhand het schuim
Van mijn…
ambachtelijk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 546 het oude eiland draagt heel veel
zijn duinen blonder nu de kou het leven deelt
maar elders, in zijn dorp
mannen rond het vuur der arbeid
rokerig teruggetrokken
achter geur en noeste handen
alle banden houden vast
de stofkwast van de tijd ten spijt
het gaat ze voor de wind
als ouder of als kind
doorgegeven aan de mens van deze –tijd…
Pijn van het water
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 863 De horizon vervaagt de dreiging
op de woeste zee van gezichten
het bespringt mij
en beklemt mij
de noeste tree naar de gerichten
over het gelaat dat voorbij ging
Steeds als ik bijna kolkend omkom
doemt daar het laatste silhouet
van schuimend wit
en schamper wit
het vers opengevouwen bankbiljet
betaalt mijn geknakte ouderdom
Martelend…
Warm donzig bloot
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 53 van klederdracht
de herfstmand
met stralende lach
haar appelwangetjes
blossen zomerrood
een huid met nog
het warm donzig bloot
langgerokt schrijdt zij
langs hongerige ogen
die verlekkerd kijken
wat geuren beloven
een schitterend
assortiment van
een kwaliteit ook
dit jaar ongekend
een heerlijk defilé
van kleur en smaak
dat noeste…
Lentezon aarzelt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 130 Lentezon aarzelt met liefde
die als een zomer welkom is
nu je twijfelt over het leven
door de dood en het gemis
van een moeder zonder zorgen
als een ontbijt, een lente-morgen
lentezon aarzelt met het groeten
zo veel willen, nog meer moeten
de noeste arbeid wil niet lonen
lentezon verlangt naar de glimlach
zomaar spontaan op een lentedag…
Den Helder
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 312 hoe helder is hier toch de hemel
hoe talrijk zijn de vette meeuwen
al schuimend tussen ’t volks gewemel
terwijl er noeste werkers breeuwen
hoe zuiver schijnt de kustlijn er
rondom het hoedend hart geslagen
waar westenwinden her en der
de duinen met hun kracht belagen
hoe lief is mij haar zilte land
het fleurig voorjaarsmozaïek
de jutter…
Naast elkaar
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.880 haar uitgeraasde golven baren
nog nauwelijks keien uit het zand
het witte schuim dat kraagt al jaren
de bleke schelpen op het strand
toch proeft zij keer op keer
zijn diepe sporen van weleer
aan de zoute waterkant
zijn uitgeraasde stormen waren
teveel voor een rechterhand
zijn witte haren dragen jaren
van noest werken op haar land
wel…
herfstimpressie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 580 het lood van wolken
ligt peilloos opgetast
in noeste kolen kou
de winden wakkeren
de waterwoede aan
van blauwe hemelzeeën
woekerregen daalt
in zaaischermen neer
op het lijdzame land
als bronchiën van longen
twijgen tere takken
in ijle hoogtes lucht
boomstammen beademen
als pijpen de slijmklei
van de vetgelaagde grond
schaamteloos…
Molens
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 542 Verdreven warmte door kille kieren
Waar klam en vocht deed zegevieren
Kraken in nachtelijke symfonie Molens
Draaien stenen verkrampte nieren
Verhulde pijn ontbering reeds gewoon
Noeste arbeid beloond met karig loon
Beeldend het landschap tot op heden
Door miljoenen bezocht en betreden
Zo het ware en altijd het heeft behoord
Draaien zij…
ik ben dichter
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 426 ik ben dichter
van het eerste uur
nog sterker,
van het eerste kwartier
of twintig minuten
dus niet een noeste werker
of gedreven poëten dier
nee, ik zit en handel
en de woorden,
zo die komen,
gaan met mij aan de wandel
het is niet de romantiek
die u verwacht
van langhaar en snor,
een afgezakte bril
en sacherijnig geknor
het…
Wit met grijze randen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 228 hoe terstond en jij die op mijn kussen
kwijlt spaakt mijn wiel met tussenpozen
die zijn gevuld met al die dingen
die ik nog zou willen doen
‘k ben laaghartig en armrijk geschoold
desondanks draag ik mijn lot
in vuistgebalde handen en laat
het noeste werk over aan jouw
begaafde verlangens
de tijd mijn lief, de tijd
strijdt tegen het hekwerk…
De driftende wind
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 411 het zand schreef
je naam op een
stormachtig strand
zon en de wind
wisselden kleuren
we speelden als kind
sprongen van duinen
struinden langs dennen
koelden ons voeten
in spaarzame vennen
voelden het noeste
zagen de knoesten
ruwweg geknot door
zeewind en tijd
ook jouw naam blijft
trotseert eb en vloed
de driftende wind tekent…
ARBEID NAAST VAART
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 98 Bij het Noordzeekanaal
voeren noeste boeren
op wijde polders
hun daagse bezigheden uit
waarbij ploffend gedruis
van langs varende schepen
lustig de tijdmaat geeft
aan het ploegen zaaien
maaien en hooikeren
zwervende damp uit vaartuigen
strijkt over de landman
noodt stil tot reizen
maar aarde vol groeikracht
roept met ruisende…
de dood van een kakkerlak
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 265 Er ligt een kakkerlak op haar rug
Zij kwam juist van een missie terug
Noest voedsel zoeken voor de kinderen
Gebeurde in een windvlaag door haar stuntelig vlinderen
Nu belaagd door honderden minimieren
Die haar levend weerloos verorberde
Uiteengerukt wordt zij met duizenden beten
Met dit weer er op uit, ze had beter moeten weten
Een schaduw…
onze huismeid voor de fijne deeltjes
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 593 bij ons thuis
aan de fluwelen
burgwal heerst
de huismijt
vooral rond de matras
waart zij en masse
baart echte schijt
voor prikkelbaarheid
men kan de kont
niet keren
of er is voeling
met haar fijne deeltjes
gehoest geproest
in slaap gesoest
ze blijft komen
tot in noeste dromen
vluchten kan zeer wel
met een sterk gestel
slaapt…
De botte bijl
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 mag ik aanschuiven vriend
of warm jij je alleen
aan het laaiende vuur
heb de blokken geteld
tot de aks bleef steken
in de knoest van je leven
in voortdurend klieven
kwam de sleur met
stapelen en spaanders
zij heeft jouw
noeste arbeid gestopt met
onneembare weerbarstigheid
weg met de botte bijl
benader haar met liefde
zodat splijten…
BEIDEN
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 199 Het denkerswerk vol zoeklust
der bewonderde wijsgeren schrijvers
en hen die met getallen hun kunst tonen
geniet dikwijls meer achting
dan het nuchtere spreken en handelen
dat men ziet bij arbeidende mensen
of zwoegers die de grond bewerken
God verspreidt zijn zegenbrengende geest
over veel verschillende bezigheden
geboren uit noeste handen…
Hemeltergend
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 430 in de balzaal van de hemel
drinken saters met goden
scharlaken rood hun dijen
van kletsen met de katers
ridders en rapalje vechten
om de verloren eer
van liefdesgodinnen
die hun hongerige lijven
in naakt verval draperen
rond de noeste appelboom
zijn vingers geschikt
voor huiverend begeren
petrus sluit ontluisterd
het hemels café…
Bezuidenhout
gedicht
4.0 met 50 stemmen 6.681 Het zijn de wolkenvelden die ik node mis
Haagse Poort die door de noeste handen
Van bouwvakkers tot blinde muur geworden is
Met dank aan Nationale Nederlanden
Kantoorpaleizen in een wijk waar 't wonen
Door dagelijkse arbeid wordt vervangen
Tot meerdere eer en glorie van belangen
Die, wat er ook gebeurt, de hebzucht tonen.…