Netgedichten

netgedicht (nr. 29.039):

Zilvermeeuwen

zwarte klei en noeste takken
stoppelriet en wilgentenen
langs de akkers weids en wit

met hier en daar wat zilver
van vogels in het verre
als blaadjes in ‘t verschiet

en door de wakken
van een aangevroren vaart
zakt de winterzon in ’t niet

Schrijver: Hanny, 10 november 2009

hanny.vanalphen

quicknet.nl

Geplaatst in de categorie: jaargetijden

winter

vogels

velden

4.3 met 15 stemmen

724

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Egbert Jan van der Scheer, 16 jaar geleden

Echt weer een echt mooie Hanny. Maar waarom moet je nou altijd die winterzon verzuipen in wakken?
};<(o)

Hilly N, 16 jaar geleden

Prachtig geschreven.

Frederik, 16 jaar geleden

Voel de frisse lucht in mijn longen bij het lezen van dit gedicht.

Martien Montanus, 16 jaar geleden

Mooie winterse blik!

Adeleyd, 16 jaar geleden

Wat mooi: in klank en kleur en beelden!

Geef je reactie op deze inzending: