Alle inzendingen, met trefwoord herhaling

Ik was een kind vol delen, overgeleverd aan wisselend licht, met handen die reikten naar een ouder, een ander, die soms nabij was en vaak verdween. Jeugd van onveiligheid, waar verlangen naar troost en angst voor verlating elkaar omhelzen — patronen geëtst in de huid, herhaald in nieuw vertrouwen. Ik leerde me hechten aan afstand en…

Altijd valt het voorgeschreven blad in altijd weer andere warreling op het altijd weer meer of minder natte meer of minder tanige gras. Het is nadoen maar anders. Het is voordoen. ------------------------ uit: 'Dichter', 1995.…

Ik herhaal je zonder begin of einde herhaal ik jouw lichaam De dag kent een smalle schaduw en de nacht gele kruisen het landschap is onaanzienlijk en het mensdom een rij kaarsen terwijl ik jou herhaal met mijn borsten die de holtes van jouw handen imiteren --------------------------------- uit: 'Ik herhaal je', 2000.…

Tweeduizendzoveel. Nacht. Krant. Lamp. Zolang je letters leest werkt je verstand. Mijn tv - die niet weet dat ik besta - bewoont een kamer waar ik alles zie. Zag laatst een leeszaal waar een meisje sliep en droomde later van bibliotheken waar ieder boek een boekwerk zat te lezen, Proust om Lenin, Hitler om Warhol geeuwde. Tweeduizendzoveel…

Steeds - steeds anders zijn. Schaduw slaat gas aan, melk kookt over koningsblauw geruis. Meneer de koelkast weet niet dat zijn kou wordt weggenomen en Jezus erboven hangt aan een kruis - ik roer de suiker los. Zijn kroon lijdt aan verleden tijd: kristal voorbeeld - ik ontwerp dezelfde dingen, dagelijks overnieuw, tevergeefs. --------…

Ik lag te vrijen met m'n vouw Annie, zo vanaf 2en het is zaterdagnacht 27 oktober 2024 het hoogtepunt tegen 3en Uitgekreund roep ze: "Jan zet jij die klok terug of ik?" Jan zet de klok een uur terug! Ze zegt met zwoele stem "Zullen we het verleden, dat uurtje nog een keertje overdoen" een potente zomerse wintertijd gloeit mateloos…

Het is niet zoet  Het is zuur Het is goedkoop  En niet duur…

trouwe vriend weer samen nu aan de overkant van tijd met jouw liefste lief het glas heffend gevuld met witte wijn de jaardagen vierend met de vrienden hier die zo ver weg toch heel dichtbij met een lach en traan de verhalen herhalen die ons verbinden blijven…

door de herhaling de Boléro van Ravel soms therapeutisch https://youtu.be/SS_WJmLGFrA?si=cvCwClVmPpiL8K6o…

in alle eeuwen  geschiedenis herhaalt zich  niets ervan geleerd…

Ik ken verken verhaal verdwaal Herken herhaal verhaal verdwaal Verbind verminkt verloor verstoor Even geen gehoor…

Ik ken Herken Herhaal Verdwaal…

het onvoltrokkene wacht op uitvoering ruikt naar onaangebroken brood een staande gebeurtenis nog niet achter ons liggend voorlopig beloftevol groener dan onbetreden gras tot nu toe verloopt alles voortvarend de dag, een herhaling van zetten maak van een hart geen moordkuil geen hoofdpijndossier, beweeg zonder spijt achteraf met…

Weer liep een stoet van lijken door de nacht, wereldwijd uitgezonden en herhaald en herhaald en herhaald, waarna een man in schone kleren wat hij dacht. We hielden onze hoofden achterover. Het toestel hing te hoog. Wit licht weerkaatste in de glazen op de toog, waarachter zwarte obers lachten: laatste ronde maar bleven schenken, onbetaald…

In de afgrond van de herhaling wordt de herhaling de afgrond van het her en der herhaalde en ’t herhaalde wordt rot dan bovenop en in het verder herhaalde, waar met nostalgie die er niets toe doet, de mens het ziet als heelal, en wij claimen het als heil maar het zal herhalen slechts de code die het is: kleur en wisseltoon, kosmische mal, waarvoor…

Levend stof gedrenkt in tranen vindt een weg in de bedding van ongewijde grond, de houdbaarheid datum in het denken tot de daden leken ongegrond, het laat zich voeden tot een nieuw gewas, een resistent ander ras wat zelfs gedijt in een stinkend moeras, waarin zelfs de antwoorden zich niet durven te wagen, valt terug bij herhaling…

liggend in een bed dat niet langer wordt, wel klammer danst de depressie rondom haar hoofd een pas de deux in de sluimering belt de hersendokter om te bevestigen dat zij zich nog even ontaard voelt gelijk de week tevoren en die daarvoor, zelfgeschreven woorden in de agenda raken meer verstrikt in mist, zo gaat zij rond in cirkels en belt ze…

zometeen ga ik je bellen en vertellen dat ik in- en uitgeklokt heb waarmee gezegd is dat geen minuut ooit hetzelfde is waarin ik graag nog eens zou willen doen en niet doe omdat er dan niets meer is wat ik ooit nog eens zou willen doen wat ik altijd al had willen doen…

Zwartgerokte dametjes met korrelogen vol tranen vergaven hun trouwring Om Benito Ethiopië binnen te juichen. Jij was nog niet geboren, werd niet eens verwacht, lag als ongewenste foto in het stoffige familiearchief, met de stille hoop op een gat tussen je voortanden. De krant onderdrukte je geboortebericht, in het kaarslicht swingde een…

Het aftellen is begonnen en ik wacht Nog luttele uren scheiden ons van wat komt Tijd baant zich een weg door duistere nacht Tot in eindeloos kabaal de stilte verstomt Voor iedereen hebben we goede wensen Veel geluk en gezondheid voor een heel Nieuwjaar We gaan ons aan oliebollen en bitterballen verpensen En nemen afscheid tot het volgend jaar…

tweemaal daags met water innemen opstaan na te hebben geslapen haast ontlenen aan daglicht loodrecht tegen wolken leunen de vraag herhalen eenmalig de klok terugdraaien rust en vrede terugstoppen in de ziel everzwijnen in het oerbos een stelligheid in het ongewisse en voorgoed hetzelfde moment samenvallend met gelijkenis wederom, telkens…

Als zij loopt zoals ze loopt, zoveel benen en ik zie haar gaan en kijk hoe ze voet voor voetje werkelijk wordt, die schoenen die ze borstelt als ze recht voorover in het strooizout valt wil ze nooit meer uit, zo ben ik echter zegt ze, uit haar ene gang groeit haar volgende, zij doet maar raak (zomaar is ze werkelijk door mij heen en klaar…

Wat gisteren gebeurde komt nu weer: de zon (of soms afwezigheid ervan), de weg die glanst in autolampen, de frisse kinderstem die hoop kan brengen. Wat gisteren gebeurde komt nu weer: het zoeken naar geluk, de moeheid en de traagheid, ook de klachten, naast dankbaarheid die alles kan verzachten. Wat gisteren gebeurde komt nu weer: en toch…

In de trein en oortjes van de iPod in gaf je, lijfblad in je weergaloze hand, een ingekeerde remix weg van Gerhard Richter en good old Vermeer, Lezende, zoals de trein jou zonder moeite lezen kon, bij het gesloten raam, tweede klasse, intercity, neigend naar het eertijds lezend meisje bij het open raam, haar pofmouw twinkelend van schier denkbeeldig…

in donkerbruine strofes stroomt een overvloed aan melancholie waarvan de gedichten straks zullen overlopen het is weer zover herfst tergt mijn gemoed tot schrijnens toe de eikels hoog in de bomen zullen spoedig vallen als verwoestende neerslag…

Bij herhaling blijkt het zelfs goed om te zijn in de werkelijkheid; maar voor een gedicht is het meestal niks. Bronmos markeert wel de plaats waar zich de bron bevindt, maar tevens talloze andere plaatsen waar van een bron allang geen sprake meer is, laat staan van mos. Zo gaat het ook met bronnymfen en vinders van bronnen, met makers…

ik heb geluiden buiten gesloten gordijnen toe geschoven nu mogen ze komen de majestueuze beelden uit mijn diepste dromen uit ilias en odyssee nam ik elementen van de griekse oudheid mee het romeins decadente in amfitheaters en kampementen gaf mij de massaliteit in dit groots decor keek ik naar ogen hoorde twisten van leiders die…

Sommige gedichten dienen elke dag herschreven. Gewoon hetzelfde gedicht elke dag opnieuw. Andere gedichten niet. Wéér andere bleven beter ongeschreven. Dat zijn verreweg de meeste. Maar sommige gedichten dienen elke dag herschreven. Gewoon hetzelfde gedicht elke dag opnieuw. Tot het onlosmakelijk met ons is verweven en met de werkelijkheid…

spiegel nimmer zonder vreemden volière die de inbreuk van ontheemden begroet met een beurtzang tussen buiten zonder binnen en het zich buitensluiten droge regen koude zon en een stom naar elkaar staren tot aan de horizon vol woekerende meubels en muren sneeuwend in hun evenbeeld je bent snavel aan snavel roofvogel belust je dood te plukken…

Jou laatste stappen, aarzelend dog te zeerste gewaag, herhaal die ritme van die eerste: hoewel nie juis volkome onbesuisd geskied jou voortgang meestal uit die vuis, dit toon onafgerond, iets wat geen ag slaan op sisteem of pas by elke dag. In jou bewoë wankeling word dit weer 'n zaak van noodzaak om te balanseer. ------------------…