Netgedichten

netgedicht (nr. 87.221):

Tussen heling en herhaling

Ik was een kind vol delen,
overgeleverd aan wisselend licht,
met handen die reikten
naar een ouder, een ander,
die soms nabij was
en vaak verdween.

Jeugd van onveiligheid,
waar verlangen naar troost
en angst voor verlating
elkaar omhelzen —
patronen geëtst in de huid,
herhaald in nieuw vertrouwen.

Ik leerde me hechten
aan afstand en nabijheid tegelijk,
aan een therapeut die niet bleef,
aan empathie die kraakte
als glas tussen vingers,
verdriet dat de kamer vult
wanneer verbinding breekt.

Ik wankelde langs
het randje van hoop,
zocht woorden voor pijn
die niet gehoord werd —
maar bleef geloven
dat iemand ooit zou blijven,
ook voor mijn lastige delen.

Nu zoek ik geen perfectie,
maar veiligheid:
een plek waar vallen niet gevaarlijk is,
waar troost mag landen,
waar afscheid langzaam gaat.
Als heling betekent dat ik blijf zoeken,
dan ben ik nog altijd onderweg.

... De inspiratie voor dit gedicht is een reflectieve ervaringstekst van José P., gepubliceerd op 27 oktober 2025, waarin zij persoonlijke ervaringen deelt over traumabonding tijdens langdurige psychotherapie. Ze beschrijft de pijnlijke dynamiek van hechting, breuken en herstel in de behandelrelatie, ingebed in een context van jeugdtrauma en complexe PTSS. José’s verhaal is bedoeld om bewustwording te creëren voor professionals en biedt een authentiek inzicht in de uitdagingen van mentale gezondheidszorg en het belang van veilige therapie. ...

Zie ook: http://www.deoverkant.wordpress.com/

Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte
2 november 2025