Netgedichten

netgedicht (nr. 71.982):

Zij huist in laaghangende wolken

liggend in een bed dat niet langer wordt, wel klammer
danst de depressie rondom haar hoofd een pas de deux
in de sluimering belt de hersendokter om te bevestigen

dat zij zich nog even ontaard voelt gelijk de week tevoren
en die daarvoor, zelfgeschreven woorden in de agenda
raken meer verstrikt in mist, zo gaat zij rond in cirkels

en belt ze een hulplijn die haar vragen onbeantwoord laat
ze lepelt een bak eenzaamheid naar binnen
en blijft de stilte net zo weinig spraakzaam als gisteren

... ~ Voor mijn moeder ~ ...

Zie ook: https://vandervegtmarjon.blogspot.com

Schrijver: LadyLove, 18 augustus 2020