Alle inzendingen over aanpassen

schat, je moet je aanpassen oke, liefje vertel mij moet ik me aanpassen aan zuurkoolstampot met worst? nee, hoeft niet moet ik me aanpassen aan de Toppers in de Arena? nee, hoeft ook niet moet ik me aanpassen aan slechts een koekje bij de koffie ?…

Eerst aanpassen Dan pas aanpassen.…

toen zij het huis verliet verdween uit de chaotische roedel waar ze slechts een naam had en haar plaats kende belandde zij in een andere vreemde kudde ze leerde waar ze slapen eten bidden moest wie de wolf van de meute was wie de hond haas of het hertje was omringd door luidruchtigheid voelde ze bevrijding het was een vlekkeloze…

Laat ik maar ongeboren blijven terugzakken in een zachte slaap ik deins terug voor de reusachtige taak van leven Laat mij het levenslicht maar niet aanschouwen zaaien maar niet oogsten geen glimlachend welkom In een proces van aanpassen ik ben bang om te leven laat mij maar staan op de drempel van het…

Het meisje in jou is altijd daar gebleven toch ook volwassen de jongen in mij blijft eeuwig en altijd kind belooft zich aan te passen…

Door mij Aan te passen Aan ieder ander Heb ik mijzelf In de steek gelaten En ben ik verdwaald…

Als je wereld harder gaat dan je eigenlijk bij kunt houden kun je zelf blijven versnellen tot je uiteindelijk af moet haken Of je kunt bewust vertragen tot je wandelt of bijna stilstaat om je heen kijken en constateren dat er ook andere dingen bestaan die wellicht de moeite waard zijn Soms heb je die keuze of moet je die maken…

Mij aanpassen Daar ben ik Altijd Goed in geweest Ik geef De ander De vrijheid De ruimte En pas Me daar Bij aan Nu aan het leren Zelf ook vrijheid en ruimte In te nemen…

Het is zo anders dan weleer het is niet minder ook niet meer nog steeds voelt toch hetzelfde ik houd echt van jou steeds weer ‘k voel mij nog steeds blij als die keer dat je tegen me zei dat je hart tot de hemel welfde toen ik vroeg, kom vrij met mij en samen in die mooie tuin daar aan zee achter die hoge duin lagen we gelukkig en tevree…

wanneer ik mijn ogen open is het eerste wat ik hoor een machine die zijn werk doet het vibreert in mij door een diep doordringend brommend monotoon geluid dat steeds opnieuw begint om de zoveel tijd mijn buren verbeteren de conditie van hun vloer om de kosten te drukken kijk je wat je doen kunt in deze voor velen zeer moeilijke tijd…

we kunnen geen puzzels meer leggen wij hebben brokken gemaakt in onze vorm en kleuren ideeën zonder duidelijke woorden en uitleg wij zitten ermee omhoog aanleggen lukt voor geen meter veranderen voelt als pijn van een nederlaag want aanpassen is allang een heel vies woord geworden en onacceptabel het standpunt en het…

als groei een aanpassing is ben ik straks een ander wezen klim ik sterker uit mijn pop is mijn licht ten top gerezen heb ik mijzelf de wil bewezen…

Jij kwam als Icarus uit de hemel vallend doorkliefde mijn geijkte nachten sloeg een bres in mijn verhaal. Jij kon niet ademen binnen het begrensde eindigde steeds in vrije val, ik ging weer klimmen, zwijgend gooide klonters aarde van mij af. Een droomvogel en een bijziende, het water wiegt ons samen zo stormen wij, zo vlagen wij ooit…

langzaam, bijna fatsoenlijk, zonder de beloofde sneltreinvaart van deze tijd vallen zij snoezig als paardenbloempluizen Venz hagelslag, auto's in het ongeduld van een file uit het oog van de verloren drift van groots en meeslepend wil ik leven aan hoogtevrees wil ik ten ondergaan in de diepte sterven daar is het donker waarschuwt iedereen…

een woestijnstop maakt winterhard de kou gebiedt in geleidelijke tijd sta op na het vallen geef het verlangen een jas vergaar koude-genen eist de tijd het is alles of niets wordt winterhard…

De boer moest zich gedwee gaan aanpassen. De gewone man moet het ontgelden. Brood, biodiesel, alleen te kopen door hen die doelloos naar hun boot lopen.…

Laat ik maar ongeboren blijven terugzakken in een zachte slaap ik deins terug voor de reusachtige taak van leven Laat mij het levenslicht maar niet aanschouwen zaaien maar niet oogsten geen glimlachend welkom In een proces van aanpassen ik ben bang om te leven laat mij maar staan op de drempel van het bestaan…

en toch juist de rafels hechten strak gesneden zomen rechten slechts wat afstand schept als onzekere tijd gaten in de eenheid bijt overspannen zich de scheuren waar juist een sleetse draad afwijkend naar een ander reikt aanpassing is geen glad gebeuren…

ik heb naar jou gekeken, begip getoond, aanpassingen gedaan en toch voel jij je nog zo onbegrepen wat méér kan ik nog doen voor jou?…

Niettemin streef ik naar verbetering, een kleine aanpassing, een beetje kinderlijk gedrag, je herinnert je hoe het toen was, de dagen vlogen voorbij, het geluid betovert me nog, hoewel er meestal niets aan te doen is.…

Ooit dacht ik te vliegen te zweven in oneindigheid maar het lot bedroog mijn dromen Nu vormen de woorden een spel een suggestie om het werkelijke leven te veraangenamen, niet te veranderen de dood wat langer te laten slapen in zijn poortwachtershuisje aan de grens Het spel heeft zijn eigen regels die je beter niet kunt aanpassen anders…

Zonder het duister kan het licht zichzelf niet zien De aarde draait door, we draaien mee en houden vast Aanpassing is confronterend, ik merk het elke dag Zelfs de wind zocht naar beschutting op gure dagen Wij worden bepaald door waar we gaan, niet waar we waren Houdt de macht bij jezelf en laat de angst maar varen…

zijn de schakels niet gesloten heeft het zoeken naar betere verbindingen de hoogste prioriteit toch hebben wij niet meer alle tijd en vieren dapper onze verjaardagen maar bij het ultieme einde is geen spijt wij zijn overlevers onze genenkeuze is zo bepaald dat wij het beste uit de voorraadbank eenmalig hebben gekozen in het aanpassen…

ademen zonder morgen is omgaan met het nu, het heden, waar geborgenheid in vandaag moet zijn verborgen het is niet meer verlaten op een verwachtende hoop een droom met in wezen onbekende baten of zo men wil, fantasieloze gaten je bent op…

Laat me denken aan tijden van weleer niet beter ook niet slechter gewoon andere tijden toen wij nog beter voelden de gulden een gulden was even duur als nu de euro. Ik denk aan die vroegere tijden toen we nog minder gebruikten ‘t was niet betere ook niet slechter. Ik kijk nu rond in deze tijd, ’t is niet slechter ook niet beter de euro…

lees voren naar achteren van krant de ik ook dat erop mezelf ik betrap soms…

Zijn het woorden die mij drijven tot dichten zijn het mijn dromen in de stille nachten waarin ik vele uren lig te wachten tot het aan de horizon weer gaat lichten. Dan schrijf ik weer mijn diepste gedachten genietend van heldere zonnestralen schoner dan glans van edele metalen warmte dat pijn en leed doet verzachten. Slechts wolken kunnen…

De woelig werkende wereld is hard, wil naar almaar groeiend bedrag streven, stelt eisen, waar soms kwaad aan kan kleven, brengt vele gezinnen drukkende smart. De samenleving verzorgt een nieuwe start voor hen, wier welzijn het zou begeven onder het verstarde bedrijfsleven: krachtig klopt Breda 's milde arbeidshart. Hier vinden mensen nuttige…

Evolutie, het genetisch aanpassen aan omstandigheden zodat we overleven, treurend om die-genen die stervend in de berm van de evolutie achter bleven; door ‘t zoeken van partners die in de mode zijn, bepalen wij waar we als soort naar toe evolueren, door keus van de partners zijn we de mensheid genetisch aan het manipuleren in beschaafder,…

Subtitel: Leven met jouw dood Het was uiten, aanpassen en dus wennen Totaal onverwacht was jij er niet meer Jij uitgeschakeld, kijkend op mij neer Slecht deels nog dit leven, zal ik jou kennen In een totale rust was 'k toen ontwaakt Op 't leven heeft 't invloed, word ik geraakt (Hoe een coma ruïneert/kan ruïneren), maar daarnaast (ergotherapie…