Netgedichten

netgedicht (nr. 44.878):

De wasbeurt

langzaam, bijna
fatsoenlijk,
zonder de beloofde sneltreinvaart
van deze tijd
vallen zij snoezig
als paardenbloempluizen
Venz hagelslag, auto's in het ongeduld
van een file
uit het oog van
de verloren drift van
groots en meeslepend
wil ik leven
aan hoogtevrees wil ik ten ondergaan
in de diepte sterven
daar is het donker
waarschuwt iedereen, ze zeven
mij ontoelaatbaar proper
als genadige goden
wassen zij de vuile was van mij af
totdat ik precies zoals hen ben