Alle inzendingen over aanvliegen

Ik vind troost bij het kijken naar kauwen, zoals ze uit het niets in zwermen komen aanvliegen boven verlaten velden. En bij het vallen van de avond neerstrijken in een rij bomen om daar de nacht door te brengen. Uit de kruinen klatert hun kakofonie.…

Aanvliegen over de sont, over donkere kommen van finse meren scheepgaan in de kajak der gestorvenen drijven op de wateren tussen taiga en toendra oog en oor zuiveren aan leegte en verte zich voeden met bessen, met hoed en geur van de goddelijke paddestoel dromen de droom van het eeuwige heden als arktiese beer weer tot sneeuwblinde…

Als een oude hommel overmoedig op vergeet-me-nietjes aanvliegen In de gouden strofe van mijn vlucht het geheim van de dood opbassende, verwar mij alsjeblieft met de zon, chrysanten, huiselijke margrietjes, opengesperde paardenbloemen.…

Kwam aanvliegen een schotel op zoek naar een kop. Een kop met inhoud; en een toefje slagroom er boven op. Die schotel kon landen en kon in vereniging bestaan; met die kop die zich laat vullen met de troost in ieders menselijk bestaan.…

Heel zeldzaam was ons gesprek want de appelbomen bloeien nog niet al hoor ik die aanvliegende vliegtuigen zie ik verbeeldend aanstormende treinen. De nacht toont verzamelde herinneringen alsof er voor u amper nog toekomst was de kamer en ruiten waar u doorheen keek mijmerend over het geluk van ooit jeugd.…

anders te bekennen dan onder mijn moeders wil die grenzeloos en ontoereikend door worstelde met Brabants verleden van eindeloze bossen vol gewonde soldaten doodsgedichten prevelend afscheid nemend van moeder die moeder, die verpleegster met het hart altijd paraat op de zinloze momenten ver verwijderd van de schizofrene geest van die aanvliegende…

Want hij vliegt recht op me af, nog net buk ik naar benee, geschrokken, hij zowel als ik bijna een aanvlieging wat een schrik. Een nest, dat zag ik niet, verdediging van gras misschien maar 'k reed op het asfalt, zag in mij de vijand misschien?…

De draken en vijanden die aan ons kleefden lieten zich vallen van de bergen liefde en alle klevende schaduwen verdampten in de vlinderslagen van aanvliegende elfen en engelen met zwaarden, die alle negatieve koorden los sloegen.…

Voor ik er erg in had kwam er een uiterst brutale reiger aanvliegen, die het wanhopige vogeltje in zijn lange snavel vastpakte en vervolgens aan de kant van de sloot alsmaar steviger begon te bijten. Ik zag nergens een steen om die rotreiger te treffen en ik zag de wanhoop van het vogeltje, dat alsmaar angstiger piepte.…

Daar kunnen wij in schuilen voor elkaar. 2 Wij staan op het terras te praten met een wolk Van af- en aanvliegende meeuwen, geven namen Aan kiftende snavels die ons brood betwisten, Ons vlees vliegen naar de stampende haven.…

Het heeft wat eigenaardigs, mensen via de chat Soms wonderlijke personen die aanvliegen, met hé schat Mannen die zichzelf een lolletje beloven Komen met de intiemste vragen aangevlogen Heb jij vanavond ook zo een vreselijke zin In een lekker jonge vent, je raadt wel waarin Hoe zie je eruit en wat heb je aan Woon je in de buurt, waar kom je…

zaten vertroetelend aaiend vertrouwt hij hen toe van mijn vrouws gezwets wordt ik zo ellendig moe bronchitus roggellend in zijn houten burcht ruimt hij vloekend drie ratten door veren gewurgd zwetend zaagsel in haar en gezicht oneindig planken zagend nesten bouwend doffers en spichtjes haast doodgeknuffeld doch hem rustig toevertrouwend aanvliegend…