162 resultaten.
Somalische Piraten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 136 Piraten in roeibootjes spelen de held
Grote schepen die hun wateren leegvissen
Ook gedumpt afval kunnen ze makkelijk missen
Arme vissers kapen en eisen losgeld
Het lot van de Somaliërs kan de wereld weinig schelen
Wie zijn hier nu de echte criminelen?…
Ik, zei de gek van Tiengemeten.
gedicht
3.0 met 42 stemmen 6.849 Ik heb de kat aan de boom genaaid,
ik heb de wurm in een knoop gedraaid,
ik heb in het afval een vuurtje gestookt,
toen alles fikte kindje gekookt,
toen alles gaar was, smakelijk eten,
pan bij de buren naar binnen gesmeten.
Wie heeft dat gedaan? Wie heeft dat gedaan?
Ik, zei de gek.…
Wurggreep
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 158 Verdwaald in het bos der leven
denk ik aan die mensen
die hun eigen vlees
en bloed vermoorden
dan beland ik in een
wurggreep van angst en pijn
worstelend probeer ik terug
te keren op het stille pad
en kies niet voor het eeuwige
als afval begraven in een
tuin of verstopt op zolder
in een koffer
terwijl zo'n kind niet eens…
Doek 2
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.402 langzaam gaan vallen, het doek
of leerde het schrift dat het altijd al viel
niet tussen ons en het dierbare land
van wilgen, rivieren, rennende hazen
maar in de leegten van de letters zelf
het stuifsel dat het universum is
dat ons dichtte, bij het scheiden dwong
alleen te zeggen wat nog zichtbaar is:
de straathoek die ons om zal slaan, afval…
TELLSELL
snelsonnet
3.0 met 33 stemmen 2.035 Een Walk-fit en een Evolution-fiets,
een Ab-flex, Sauna-belt en Aqua-slim
’n Body-blade, een Gym-form, Easy-trim,
ik kocht het allemaal, maar ’t hielp me niets.
Mijn lijf blijft slap, geen vrouw die het bewondert,
dus heb ik al die troep maar weggedonderd.…
overlevering
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 220 de herfstwind haast zich
door de brede boulevard
trekt een wervelend spoor
in het verlaten afval
schuurt meedogenloos langs huid
en opengewaaide jas
knarsend, razend, oogverblindend
slaat hij een bres
in gedroomde zandkastelen
over de barre vlakte
hinkelt een opgejaagde plastic stoel
het kind snakt naar adem
zijn schreeuw bedolven…
Zachtmoedig binnendringen
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 793 Vader was een oude aardappel,
wees op het kaboutertje
in de pinda
Moeder was een gapende wonde
die schreeuwde om verzorging
De oudste dochter, Soen, een
slapend spoor in droge aarde
verzamelde afval, at en genas
verborg heel kunstig haar kracht
verbond via sluipende wegen
Bij verandering van klimaat
groeide zij uit tot een boom…
Hoogpolig herfsttapijt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 104 het zijn geen
vlaagjes wind
die spelen met
afgevallen bladeren
maar beelden uit
voorgaande seizoenen
die nog lente dansen in
het naar de zomer groenen
geen afval uit
voorbije tijd maar
kleurrijke herinneringen aan
toen bomen nog vol hingen
nu dwarrelend gedragen
en bijeen gescharreld
door de droge lucht
op hun laatste vlucht…
Beeld, recreatie, pensioen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 374 Beeld
Steen is ouderwetse plastic
harder en ook zwaarder
nu lopen lichtvoetig
haastig de mensen
geen indruk is bestendig
Recreatie
Fijne dag slampampen
eten op het strand
in de bossen kuieren
’s avonds futloos
humeur en afval blijven liggen
Pensioen
Vier decennia
succes of catastrofe
verplichting of plezier
hoe dan ook…
Stilaan
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 115 STILAAN HEEFT
MIJN LEVEN OOK HAAR
MINDER GOEDE KANTEN
BLOOT GEGEVEN
HET AFVAL
VAN DIVERSE CRASHES
MET COMPONENTEN
EN EEN TE GROTE DRUK
ZOU DE OORZAAK
KUNNEN ZIJN VAN EEN
VAN EEN NOG NIET
GEVOELDE PIJN
DIE OOK DOOR
LEEFTIJDSFASE ONGEMERKT
IS GEDRAGEN NAAR EEN
PUNT VAN NO RETURN..…
sta niet stil
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 180 sta niet stil
in deze stad
waar afval lawaaiig
aan de muren kleeft
kijk niet naar boven
in deze stad
waar torenhoge titanen
onbewogen neerzien
op het minuscule leven
dat krioelt aan hun
onverzettelijke voeten van steen
kijk niet vooruit
in deze stad
waar de morgen al
voor haar ontwaken
tot het verleden behoort
kijk niet achterom
in…
Doek
gedicht
3.0 met 12 stemmen 9.862 Alles, ik zeg het nog
's alles wat men zegt
is afval, zinkend nog,
verdwijnend in het kielzog
van een kwijnend leven:
en steeds opnieuw verlengd
gegeven, nooit genoeg verstopt
en makk'lijk weer te vinden; nimmer
weg te snijden, ook niet af te binden.…
Gewone Alikruik
gedicht
3.0 met 31 stemmen 5.591 Zijn levenswerk is afval, een broze hoorn.
Strandwandelend vertrap ik wat niet werd vermalen
tot kalk, zeepaleizen en flamboyante kastelen.
----------------------
uit: 'Gilette', 1998.…
Speeltuin in oktober
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 49 Scheef in roestige kettingen
hangen de schommels bladstil
onder kale zacht wiegende takken,
voor het kind dat spelen wil
is het te laat in de tijd,
de zandbak vol afval en hondepoep,
de glijbaan, stroef van het zand,
die niet meer glijdt.
Nog klinkt dichtbij vrolijk geroep,
zo passend bij dit kinderlijk domein.…
Nucleaire site
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 60 'Het nucleaire afval
gaat hier ooit de grond in',
zegt mijn zoon.
'In de Boomse kleilagen,
driehonderd meter diep',
zeg ik.
Het is 2 oktober,
de warmste ooit.
Op de plas glijden eenden,
een aalscholver duikt naar een vis,
een buizerd vliegt
over de dennentoppen.
Vader en zoon op wandel.
Ons humeur kan niet stuk.…
Tektonische dromen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 triomfeert
je lach maar
chaos diept
allengs het graf
waarin wij zonder
overleg verdwijnen
vaste grond
is ons ontnomen
door tektonische
dromen over
ongegeneerd misbruik
van geld en macht
waar sky
the limit was
verdween de shit
in het grote
blauwe gat dat
ooit de hemel was
rücksichtslos is er al
eeuwenlang gedumpt
voorraad tegen afval…
door
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 423 gezicht in reliëf naakt
hiëroglief koel dood teken
vlinder zingt vleugel gebroken
laat later staat kraanwater vaarwel
wij komen aan, en
slopen die hel
afval afvallig bastaard aanraken
raak vaak klaas aast
gierige gier stokken stook deze wereld dood
gasmasker ook!
wij kijken
muziek zingt mensen kerken erkennen
rood…
Europese lente
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 114 -
ik eet van deze wereld niet meer mee
ik heb haar gerechten niet ontwikkeld
geen ingrediënt ervan bereid
ik zal voor hun monden niets meer oogsten
ik heimwee slechts naar afval
nog iemand trouwens iets gehoord
van de lente in Damascus?…
Het huis gaf niemand thuis
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 192 van god en alleman verlaten
stond het huis
weer in zichzelf te praten
zij was vroegtijdig oud
verzakt en buitenissig
de tuin verwilderd grauw
naast de schuur
een rariteitenkabinet
van wat bij afval was gezet
een vage schim
achter een vuil gordijn
kon wel een bewoner zijn
het janken van de hond
dat bij schemering luguber klonk
weerhield…
Het is zo vandaag
gedicht
4.0 met 1 stemmen 6.039 Het is zo vandaag als altijd, heel lang
zijn als altijd de dagen, als altijd
smelt elke dag te vlug het blokje ijs, terwijl
men nog dagen kijkt naar zijn huid, overal
gaten die er gisteren niet waren, overal
heden ontwaart, af en aan snelt met afval
en water, als razend de lieflijke geile
maagdelijke wijnranken bijsnijdt, is het
plotseling…
WIJ GAAN SCHEIDEN
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 176 dat je niet alles zonder meer kan
Dan doe je bepaalde dingen niet,
zei ik laatst tot de overbuurman
Als je overtuigd bent van ’t feit
dat niet alles op één hoop moet
Dan heb je later niet zo’n spijt;
word je voor uitwassen behoed
Als je dit alles nu beslist bevat
dan kun je veel nood vermijden
Dan kies je voor het goede pad
en ga je ‘t afval…
Mist
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 130 Ik miste je al een héle tijd
Iemand met wie ik van gedachten
Met wie ik kan lopen
En toen je kwam mistte het
We zagen de bruggen bijna pas
als we eronder
We liepen langs zendmasten
Langs bomen
Langs plastic zakken voor vissers afval
Soms wisten we niet waar we liepen
Maar er waren snelwegen waarlangs, kanalen
Niets was duidelijk
Maar 't…
En ontsluimerende dag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 90 Een meeuw komt van ver
hij spiedt over de golven,
landt op het zand bedolven met afval
dat oogt in de vroege ochtend verlaten.
De golven trachten naar de hemel te stijgen
de vuurtoren prijkt met haar licht
mijn waarheid begint bij deze dag
ik hoop dat ze veel moois brengen mag.…
Tokkies
snelsonnet
3.0 met 23 stemmen 1.805 Als pluimvee eet je graag een hapje mee
Een tijdje later scheid je niet maar schijt je
Voor een bevrijde kip is dat een eitje
Dan pik je alles, ook ons gft
Het mag pas officieel recyclen heten
Als ook de kippetjes zijn opgegeten…
Stronk
gedicht
4.0 met 3 stemmen 1.827 Kauwen pikken de letters uit een krantenpagina,
een flessenhals glanst onder de bank, het omhooggestoken
wiel van een fiets naast het pad als de hand om hulp, een schoen
zonder veter, het molenrad dat zijn schaduw werp op de kant.
Nachtkoele poel, luchtbellen borrelen, vochtig gras,
een tribune zwammen tegen een boomstronk, nee de romp
van een…
Milieudingetjes
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 159 Je navelpluisjes
zorgvuldig deponeren
bij het restafval…
Apocalyptisch manifest
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 79 ik heb de tijden
erop na geslagen
het zal u niet
behagen maar
dit is alweer de
duizendste uitgave
van het veel te
vaak gepubliceerde
apocalyptisch manifest
ik ben gestopt
waar vissen kleine
plastic tranen huilen
in hun van afval
totaal vergeven zee
waar spiegels steeds
ondoorzichtige beelden
geven van vervuiling
door kleverig…
Mijn dialoog was schijn
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 154 zij zijn eindelijk geplukt
mijn plastic bloemen
na koesteren en sproeien
begonnen zij in namaak
echt te bloeien
heb met ze gepraat
mijn dialoog was schijn
toch vonden zij het fijn
lieten hun kleuren gaan
weg uit het stofferende bestaan
zag hoe zij verwelkten
het uiteenvallen van kelken
in uitbloei bij elkaar geraapt
als plastic afval…
In puin zag hij de edelsteen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 455 in puin
zag hij de edelsteen
hij was een kenner, tenminste
dat beweerde iedereen
het afval dat hij onderzocht
bleek van een bekende
hij zag haar jong en niet verwend
alsof iets haar, voor hem bestemde
ze leerden van elkaar de zon
de wind en ook verdriet waarderen
in het houden van vandaag
verlangden ze ook morgen te proberen
ze…
Lente !
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 528 Ik hoor een merel fluiten in mijn tuin
Een lied van lente, zon en zin
Een prachtig beestje, zwart en bruin
Hij brengt er leven in
Na herfst en winter, afval, dood
Breekt leven weer onstuimig los
Eerst teer lichtgroen, daarna fel rood
Het kleine spul, een machtig bos
Ik leg mijn ogen in de zonnestralen
Laat los joh, laat het gaan
Geniet…