Netgedichten

netgedicht (nr. 34.666):

Wurggreep

Verdwaald in het bos der leven
denk ik aan die mensen
die hun eigen vlees
en bloed vermoorden

dan beland ik in een
wurggreep van angst en pijn
worstelend probeer ik terug
te keren op het stille pad
en kies niet voor het eeuwige

als afval begraven in een
tuin of verstopt op zolder
in een koffer

terwijl zo'n kind niet eens
de kans kreeg om de
levensreis te beginnen