Alle inzendingen over afzet

ik golfde op warm en licht had mega zicht met mijn ogen dicht in zacht pulseren opende en sloot ik mijn interieur het exterieur donkerde kleur er was geen afzet wel een incorporeren het heerlijke verbinden waar mensen van leren licht getinte bleek een regelrechte hype door waarheid en tijd raakten velen dat kwijt kleur donkeren…

over straat, het hoofd in livrei verbonden, stram als een lakei, tuin en schutting allebei, laten zich verdwijnen onder mutsen door de sneeuw gehaakt, over een ijzig pad heeft ook zijn stil verlies gehad, tussen donkeren muren hangt de dag in hengsels van bevroren regen, in stilstand en evenwicht van de tijd, als de vorst de kroon afzet…

Onzichtbaarheid is moeilijk voor je relatie Rustige romantiek biedt dan geen uitkomst Met een gouden dame in je hoofd Werken aan de afzetting van je tuin Drie zijn is een moeilijk iets Wat moeten we met elkaar Gaan we verder om de gedachtes Fysiek kan het niet interessant zijn Wat we met z’n allen willen Wordt geblokkeerd door degene…

ik voelde hoe je warme tuniek lichtgevend scheurde aan aristocratische opgerichte spijlen van de monumentale afzetting voor het balkon zwart gemaskerd schreeuwde masculien opgekropte frustraties de donkere diepte in waar jij uitdagend wit reflecteerde in een snel oplopende stilte daar waar pijn scheiding brandde in rokende huid…

Vlieg in de vrijheid van spelende wind De kracht van de sterkste vlinder Jij die er geen doekjes omwindt Vliegend van hier naar ginder Laat het netvlies speelbaar dansen In de onrust van je slag Laat je tong maar sjansen Met akkerdistels die jij zag Begeer je schoonheid in dolle pret Wees geen schuchter frivooltje Als jij je eitjes afzet…

(voor Jules Deelder) Tijdens een tv-programma zag ik hoe de roots van Jules Deelder werden blootgelegd en ik verbaasde me aangenaam over het zeer heugelijke feit dat de meestal in het zwart geklede Jules, de nachtburgemeester van Rotjeknor, tenslotte zijn stoere masker afzette en ons getuige liet zijn van het fantastische feit dat hij als…

mijn eenzaam lijden achter de glimlach tranen ik ben immers een clown die toch alle dagen lacht dag voor dag zoek ik zo een arm om mij heen iets of iemand steeds die mijn huilen stopt die mijn angsten wist en mijn tranen droogt tot dan glimlach ik huilend achter het masker dat ik wachtend draag op die stralende dag dat jij het afzetten…

Gun me, gun me maar even na te denken over je vraag natuurlijk ga ik antwoorden maar nog niet meteen, nog niet ik wil er even over nadenken gun me, gun me maar even en antwoord niet op de door jezelf gestelde vraag voor mij ik ben jij niet, jij ben ik niet mag ik er even over nadenken gun me, gun me maar even bespaar me je spreektemperament…

Mijn ogen lichten smaragdgroen in het licht van de volle maan De zwarte haren veranderen in een donkerblauwe vacht Grazend met wit omlijnde Bambi ogen niets vermoedend van aanwezigheid Afzettend door ruisende bladeren jammerlijk geluid na een korte sprint Ik sla klauwen in haar zij en hals bijt de tanden diep in haar strot Wervels kraken…

Eenzaam zit ik hier In een donkere kamer Verlicht door het wit Van mijn scherm Waarin met een snelheid Ongekend voor een mens Als een totale machine Zich in het pikzwart Tegen het wit afzettend Mijn emoties en gedachten Via de punten van mijn vingers Zich woorden vormen uit letters En zinnen uit woorden uit letters Ik typ, ik typ, ik…

aan roodharigs vermag werkt de pols vrij rolstoel precies in de loop doe doe schenk dat vervloekt konijn wat liefde kutje ik ga je niet verlinken ik stop je in mijn molen heus en prik je op mijn draaimatras kaninchen ik bingo wou alleen nog maar groot en anoniem door een groot al net zo anoniem museum slenteren me hard afzetten…

eeuwenlang is de mens bezig geweest zich te bekwamen in de leer der evolutie het beter zijn dan de ander heeft hem niet veel sociaal besef bezorgd omdat zijn afzet altijd de rug van een ander als springplank gebruikte grotesk zijn de verschillen tussen arm en rijk geworden de ultieme bovenlaag met superrijken en grote groepen…

Drie witte slangen licht aan weke lantaarns gehangen kronkelend door een zwart koud bed - waar klamme lakens kil en kammen breken vale stilte flakkerend weg als ’t morgenlicht de stroom afzet En aan drie glazen rode edelsteen hangen leergelooide handen - door strijd verleerd - met zich alleen opgevist in lange nachten struikelen zij in…

hare liggen laat hij heeft aangekondigd dat hij vanavond nog een paar uren terug naar kantoor moet om zijn presentatie af te maken voor de ontbijtvergadering van morgen als de jaarlijkse plicht volbracht is nemen ze elk een taxi ze keert bitter huiswaarts naar het donkere huis waar haar twee troetelhondjes op haar wachten hij laat zich afzetten…

Een pesthaard likte aan onze gevels Met adem die roet tegen de deur afzet. Besmet door haar pijn Holde ik door het parfum van sparren Het zilvermeer lonkte Dreef me naar de rietoever. Lippen, schilferend door de droge vrieswind Plooiden van spijt Hoe kon ik haar koorts vergeten? Hoe haar snik vergrendelen in een geheime doos?…

Aan het horten van haar vlucht kun je merken dat ze talmen moest en bij haar afzet met een zucht hield de Dom zich ingehouden koest. Kon ik door maar even vliegen net als zij een keer zo stralen en met wieken die er niet om liegen alle avondbladen halen.…

zonnebril, Geen blik van mijn ogen doorlatend Je denkt me te kunnen doorgronden Maar zien laat ik me niet Hoor je de trilling in mijn stem Probeer te vluchten uit verdriet Met alles probeer ik je af te leiden Dat je niet kan zien de echte ik Met grappen je te laten lachen Gevoel lijkt goed, maar ik snik Kan ik voor jou de bril afzetten…

kijk papa ik maak een loop dat spreek je uit als een vergrootglas ik ben kwetsbaar als een lek regenjack je hebt een hoed op die iedereen stom vindt en of je 'm nu ophoudt of afzet de boot is aan en niet de hoed maar de critici hebben het gedaan ander voorbeeld ik roerde in mijn soep en je jeremijohee overstemde het tak van m'n pollepel…

De ramen besloegen van onze escapades We hadden de middag van ons leven de trein waar ik haar later afzette heeft haar meegenomen ‘k heb geen idee waar dat mokkel is gebleven. Soms als ik langs de halte rijd van lijn 4 denk ik stond ze nog maar een keertje hier… Voor iedereen een leuke weet, dit was echt een fictieve blind date…

gat tussen herenhuizen verdient enkel vrouwe Justitia haar brood dagelijks gratis ook van dichtbij te bezichtigen men lope er gewoon langs en kijkt heimelijk door de kieren zie hoe een stukje cultuur is afgedwaald waarop men later in Neo Baustijl het plein gaat opsieren kom kijken, kom kijken voor het beton wordt gestort en de afzetting…

niet begrijp dat jij het zelf beter weet en zeker geen kind meer bent en elk woord uitgsproken of met dodelijke blikken vermengd zijn stuk voor stuk zweepslagen waarmee je mijn hart en ziel krenkt ik heb je lief mijn jongen, hoe moeilijk je soms ook bent en al ben je voor mijn part 80 je blijft mijn kleine vent mijn verdriet om zoveel afzetten…

Weet u wat het is om seizoenen te beleven als het ademen van de kosmos in plaats van eeuwig op en neer gaande afzet- en aanbodcurves, telkens wisselende omzetten kansen die zich maar één keer voordoen waar we nu op in moeten springen hoe het is om samen te werken in plaats van op te kopen, overvloed te delen in plaats van schaarste kweken…