Alle inzendingen over amper

Langs de foto’s der kinderen -hoe mis ik de zoon die niet verder te leven verkoos-, langs de amper nog gelezen boeken, langs de amper nog gebruikte zeteltjes.…

hij haat het monster dat hem inslikt met zijn hoofd tussen de klauwen zwaar beukt de tijd kan hij het amper houwen totdat de klok zich stopzet het beest hem uitkotst hij gelaten wacht of de vreter hem toch nog heeft gered!…

Het baby'tje was amper nog geboren En net gescheiden van de moederkoek Of reeds kwam oom agent op kraambezoek Om ongerechtigheden op te sporen: "Wacht even met uw poepje en uw plasje, Dan controleer ik allereerst uw pasje."…

Verhiervandaan midden in de woestijn een uitgemergelde moeder aan haar borst een kind huilend van honger en pijn Een jonge soldaat zwaar verminkt amper man eigenlijk nog kind God waarom moet dit zo zijn…

De kunstenaars zijn niet echt wijdvermaard Toch was de uitkomst amper te bevatten ‘Ik denk toch zeker een miljoen of drie’, Zo hoorde ik. Al zeg ik niet van wie.…

Een gewezen apotheker uit het Groningse Duurkenakker verzamelt bijsluiters van doorslaapmedicijnen, de stakker, hij zou dringend moeten proberen om ze overzichtelijk te sorteren, maar dat lukt niet, want hij is amper 1 uur per dag wakker !…

Maar men gunt zich meestal amper tijd. En de toekomst lijkt een eeuwigheid. Tijd genoeg om doelen na te streven. Maar wat mij als oudere verbaast: Hoe dichter bij de dood, hoe minder haast.…

Ik had vandaag wat XTC geslikt en werd daarvan dusdanig opgewonden dat ik in amper zeventien seconden dit versje had bedacht en uitgetikt. Dat het mein hersens aantast ? Flouwekul ! Sterk overdrevvun, oznin, slup gelal !…

Amper een miljoen, al tel je de reacties bij elkander. Het was 'een spelletje'zo wordt er nu gezegd. maar doet men daarmee de betrokkenen wel recht?…

De jeugd houdt niet van carrière maken: Een hoog salaris of een snelle baan Ze vinden er gewoon niet veel meer aan En van een fulltime job is amper sprake Waarschijnlijk worden Wouter en JP Heel trendy allebei deeltijdpremier…

Er is amper iets dat een weinig aan de dood doet denken, De naam oproept van een duif zo dun als een hostie. -------------------------- uit: 'Blind Vuur', 1995.…

de leden van het Griekse kabinet zijn in de hoop de woede te bekoelen van alle Grieken die de crisis voelen door Papandreou laf op straat gezet maar amper stonden de ministers buiten of gooiden ze al stenen door zijn ruiten…

bloesem van zilte aarde vindt zelden een vaste bodem als de wind aldoor raast raakt amper gewend aan een zomerse liefde van blijvende waarde waarop een hart zo innig aast…

Het oorlogschip De Delft blijft onvoltooid De bouw ervan is amper opgeschoten Zodat na vijftien jaren is besloten Dat men spreekwoordelijk de handdoek gooit Maar ach, er wordt wel vaker iets gestaakt Zo is dit snelsonnet niet afg…

De Kerst is amper weggeëbd, zei Bert Of Feyenoord komt met een wanvertoning: Een witte en een zwarte nieuwe koning Terwijl voor mij de toegang wordt versperd Dat ik nu moet vertrekken lijkt me fout Die dérde koning zorgde toch voor goud?…

Ik houd me amper staande op de stoep, ontwijk intussen alle losse troep. Maar toch ben ik een beetje uitgelaten. Ook al beleef ik angstige momenten, ‘k geniet toch van het spel der elementen.…

Wie 'n miljoen of dertig vangen wil Doet bij 'n bod van vierentwintig schamper Daarna bekijkt de bieder 'm nog amper Vervolgens vat men samen het verschil De oorsprong van dit rekenmeesterschap Is ons aloude veemarkthandjeklap…

De Pinksterdagen zijn alweer voorbij Maar ik weet van die zondag en die maandag Nog amper waar het allemaal voor staan mag Wat weten dan de lichtingen nà mij? Bij hen is Pinksteren vast heel beroemd Als dagen die naar Pinkpop zijn vernoemd…

‘Evident regiegebrek’ Behalve ’t bonnetje, zo staat te boek was ook de veel genoemde doofpot zoek en menigeen deed mee aan ‘Ik vertrek’ Die ambtenaren…kunnen amper lullen Zelfs niet in staat het zaakje te verhullen…

Helaas kon ik de afgelopen nachten Door kinderen en feestjes amper slapen Voorlopig tel ik vijfvoeters, geen schapen Want eerst moet ik alhier mijn plicht betrachten Maar straks lig ik geradbraakt in mijn bed Te dromen van een beter snelsonnet…

Rennend met de angst op mijn rug Heb ik amper tijd voor mezelf, amper tijd voor rust Want ik blijf maar zwemmen naar de zeekust Die weg wordt gehouden door de onrust Door misleiding in mijn verleden tijd Sta ik voor de keuzes om weg te rennen of mijn leven te delen met de pijn Het houdt mij soms klein waardoor ik bekend sta als een chagrijn…

De Lonsdalejongeren slaan steeds meer toe Vaak amper de taalvaardigheid maar machtig Maakt deze groep een merknaam nazi-achtig Met puberaal woordspelerig gedoe Laat ons nu snel die achterlijke lading Elimineren naar ons aller gading…

Veel oppervlakkigheid, amper te zien, even onopvallend binnengeslopen, en nog niet intensief bovendien. Rimpelend mijn leven ingekropen, telkens weer een ietsje meer; ik weet het voelt niet goed, maar grijs doet toch geen zeer. -------------------------------------- Al weer een jaartje ouder!…

Stilte in donker gedrongen Tijd in lengte geslonken Tranen, die stil sprongen Stillagen en flets blonken Welden in het wankele zicht Broos, amper tastbaar Vond je eindelijk elkaar In het prille ochtendlicht…

Je stem donker van emotie vibreert amper hoorbaar de woorden die ik al wist. Je ogen donker vochtig glanzend, openen de diepte van je ziel. Gevangen in tijd zo zeldzaam, vangt de stilte onhoorbaar het kloppen van ons hart.…

Ik weeg bijna niets, ben amper aards of stoffelijk Zie me aan mijn kind, kijk in mijn ogen en volg je hart: mijn liefde, -onbaatzuchtig- waarachtig en niet vluchtig is dan voor jou, -als dat is wat jij zou willen- ik hoop dat die keus de jouwe is, want dan ben jij het, die mij kan tillen.…

de woorden vonken uit je mond de geest kan amper ademen mokerslagen zet je niet om in honing de chemo druppelt onverstoorbaar door een trage rit naar de dood laat het licht maar branden een engel beweegt hemel noch aarde…

Zo traag gewraakt mijn diepst gevoel mijn liefde dat ik amper trouw kan blijven. Mijn denken door het nevelig brein bezwangerd van verlangen naar zacht morgenlicht. Mijn zicht vertroebeld in duistere nacht kan geen licht verdragen van zon aan heldere hemel.…

Helaas heeft de artiest nu amper werk Hij bijt dus op een houtje, deze maanden De kunst der zuinigheid houdt hem net staande Vaak staart hij hoopvol naar het blauwe zwerk En denkt: o had ik vleugels en een staart Dan was ik ook miljarden staatssteun waard…

Van komt tezamen is nu amper sprake. Toch blijft het feest van licht ook dan een baken want stilte heelt en raakt in ons een snaar. Voor wie niet in het kerstverhaal geloven: bedenk, écht licht komt enkel maar van boven –…