Alle inzendingen over bespeuren

Toen een van Trix' adviseuren Werd gevraagd de troonrede te keuren Riep hij stevig "O hel" Die troon zie ik wel Maar van rede valt niets te bespeuren…

Het bitter en het zout van jou bespeuren aan mijn hart en dan wat honingzoet verzinnen. Zo is beminnen een overdaad aan vlagen, geuren, proeverij. Soms mijn bittersweet, meestal mijn puur, altijd mijn jij.…

groenblauwe vensters bespeuren deinende golven spiedend naar kalme zee doen ze hun beklag raamwerken lagen tentoon gespreid nu onder puin bedolven tot op heden vandaag de dag…

en kijk uit het raam of ik de zee al ergens bespeur Nee nog niet zegt de taxichaufeur.…

Ik blaas en blaas de bellen in de lucht ze gaan mee met elke zucht prachtige kleuren die weerkaatsen in de zon en plots als uit het niets verdwijnen in de lucht niets meer te bespeuren hoogstens de wind die zucht…

De wijziging, die ik bij haar bespeur: Een flinke bos met hout nu voor de deur.…

de nog jonge dag Het ritme en metrum voor een componist Die hier een schone compositie in zag Tezamen met het wonder der natuur Van het seizoen van kleuren en geuren Goudgeel van bomen en een lucht van azuur Overal charme van schone herfst te bespeuren…

Maar hier bespeur ik een gedachtenfout, want als je ’s nachts je ogen openhoudt, dan is het niet zo vreemd dat je niet slaapt.…

Tweehonderdduizend ongenode gasten Komen in juli bij ons op bezoek In sokken, overhemd of onderbroek Om daar ter plekke lekker toe te tasten Bespeur je na een beet nog geen gebreken Beschouw dat niet meteen als een goed teken…

' Waarschijnlijk denkt hij aan het woord kwitantie Bespeur ik daar een ‘vleugje’ arrogantie?…

Het gat is eindelijk in beeld gebracht Maar op de foto valt niets te bespeuren Het gat is zwart en heeft geen fraaie kleuren Dat zwarte niets komt door de zwaartekracht Dus op de foto ziet men slechts de rand Totdat men zelf eens in dat gat belandt…

Eigenlijk is dit de beste tijd De lei is schoon en alles kan gebeuren Er is slechts veel verwachting te bespeuren Geen bitterheid, geen woede en geen spijt Maar straks komt die malloot weer van z'n boot En is het weer volledig code rood…

Waarom zou ik zeuren Al dat prachtigs bespeuren!…

Wel potverdorie hoe kon het gebeuren Op Prinsjesdag geen nieuws meer te vermelden Alles ligt al op straat maar in geen velden of wegen is de dader te bespeuren Ik denk dat ik wel weet waaraan het ligt Die oude koffer gaat niet meer goed dicht…

spiegelingen op het water tonen de dingen in realiteit geen foutje te bespeuren tot wind speelt met de werkelijkheid de lijnen deinen verder open verdwijnen door onzichtbaarheid rimpelend verlaat het beeld zijn vorm doch... zal het sterven in geborgenheid!…

de eenvoud van het heuvelland is wat heimwee doet bespeuren waar mijn hart aan is verpand met z`n mooie natuurlijke kleuren hier voel ik geborgenheid in `t land waar ik ben opgegroeid mijn moedertaal wil ik niet kwijt tot de tijd dat ik ben uitgebloeid…

Zoom in...valt er in `t kruis iets te bespeuren? Welnee geen vlek en ook geen vreemde geuren. Alles is opgeslorpt, is dat niet sterk? Denk je nu echt dat alles is verdwenen? Er zit een lapje pis tussen je benen!…

Wel potverdorie hoe kon het gebeuren Op Prinsjesdag alweer geen nieuws vermeld Want alles lag op straat maar in geen veld of weg is er een dader te bespeuren Ik denk dat ik wel weet waaraan het ligt Die oude koffer gaat niet meer goed dicht…

Maar ook eronder valt niets te bespeuren Slechts leegte, en die leidt tot steeds meer scheuren Nee, Groningers zijn met de NAM wel klaar En ook de compensatiepot is knudde Henk Kamp kan het in Loppersum wel schudden!…

verberg u niet achter de wolken van de winter ik bespeur immers uw parfum tussen de takken van de tijd smaak uw aanwezigheid op de lippen van mijn ziel de huid van mijn hart tintelt onder de ruis van uw adem u bent er heeft mijn wakker-zijn u niet aanbeden vastgelegd in dit gedicht L.Steenberghs…

Levend in het grijze vlak Is noch links noch rechts Toekomst te bespeuren Een gang, een sleur, En buiten dat Zal niets gebeuren Geen wit, geen zwart, Geen zon of regenboog Geen nuances in kleuren Slechts regen uit grauwe wolk enkel treuren.…

niemand kon bevroeden dat zij later die dag zouden bespeuren in agenda's en kalenders in hun verstand als een videoband zonder poster nooit openbaar opgevoerd of bekroond te eenvoudig om te boeien te waar om mooi te zijn zij, sterren zonder betekenis bedachtzaam aanwezig tot schone schijn bereid…

nog steeds bespeur ik rond het geluid van een verre trein die vage ongerijmde melancholie alsof iemand zich in 't holst van de nacht nog even horen laat weer afscheid neemt en verder gaat in 't duister zacht verstomt verglijdt vervliegt…

ik zie jouw tranen iedere nieuwe dag zal ik ze ruilen voor een stralende lach ik voel jouw twijfels het kan je benauwen mag ik ze ruilen voor 'n grenzeloos vertrouwen ik bespeur angstige nachten opgesloten in een cocon il wil ze ruilen voor een dag vol zon…

Je bent nog maar een vormpje in golvend grijzig zwart, een klein wit stipje toont ons je kloppend hart, ‘k bespeur in wie ik in mij droeg en die jouw moeder wordt een vleugelspreidend oergevoel voor wie zich in haar vormt. Er welt in ons een vreugdegolf, een omahart in bloei, door Zijn genadig Vaderhart beleven wij jouw groei.…

of heb je nooit kunnen bespeuren hoe een nieuw leven in een wiegje lag? Het leven zelf is een groot wonder wat vreemd dat men dit niet ziet of is het niet bijzonder dat het wonder jou beziet?…

Jou achterlatend, alhoewel ik enige verbazing bespeur. Zonder wrok verlaat ik het huis, te lang gedragen, te zwaar, mijn eigen kruis. Zonder haat, terugblik op een onstuimige tijd, was mezelf helemaal kwijt. Uiteindelijk weer gevonden, zal mij nooit meer laten verwonden.…

Niet aanschouwelijk te bespeuren. Gedachten, vrij en ongeschonden. Mijn mensbeeld, mijn ongekend uniek bestaan. Door mijn gedachten ben ik vrij, kan ik dromen. Zelfs in een land van oorlog, een land van verdrukking. In benauwdheid van ziekte zijn mijn gedachten ongebonden. Mijn schepsel dat bestaat, is vrij en ongebonden.…

Nergens meer te bespeuren, Het was hij die dit alles deed gebeuren.…

een helder sterrenlicht twinkelde mij vannacht voor mijn ogen apathisch bleef ik kijken wandelde in gedachten mee in dit verblindende licht geen wanklank viel er te bespeuren ik was beland in de zevende hemel van een gelukzalig moment in een eindeloze stroom het wees mij een weg van warmte, liefde en licht die elkaar kruisen…