Alle inzendingen over blinkend

Zittend daar met jou aan het blinkend water tuurden we naar trailers op een klein mobiel Ik wist dit was infantiel zoekend welk verhaal en beelden blij want tussen de ruim twintig zaten er geen bij Dit zitten was genoeg, de hemel blauw ons drinken op de bank bezoek aan zoon Later iemand met rollator die hier vroeger zwom Ons leven…

Ik telde pijnlijk de bezwaren De lucht scheen blinkend door de blaren Ik had geen voet meer om te staan Men kon mij haast voor dood verklaren Vasalis bracht mij tot bedaren De lucht scheen blinkend door de blaren…

Een blinkend harnas verhindert niet het gebaar dat eeuwen trotseert.…

Naar de zon gericht als een blinkende sieraad kleur je de polder.…

soms dwarrelen er flarden muziek spontaan uit de schatkamer van herinnering een melodie die gedragen wordt door scenes van optredens uit evenementen kleur volume en emoties zijn toegevoegde waarden in totale verbondenheid verbazingwekkend is het hoe de tijd met vele stappen terug dit volmaakt helder produceert als een blinkend…

zij weet van de thee speelde als vroeger met lepel en schotel verkende met vingers metaal en porselein lachte om de geluiden ze klonken blinkend anders in herhalen droomden eigen verhalen van het grote servies met kannen en schalen om samen in te verdwalen zij boog wat voorover keek ons indringend aan een koekje voordat we gaan…

wel, ik bepaal niet Niettemin, de overtreffende trap keert terug en het bewustzijn overstroomt gebieden in mijn brein die leken op een zwartgeblakerd terrein na een kernaanval de dood van geliefden is zo’n aanval die alles verwoest maar zij brengt leven op plekken die niet meer bestonden diezelfde plekken schilderen in mijn hoofd eeuwig blinkende…

De dagen vlieden, de vrouwen wiegelen voorbij: jonken op een blinkende zee van begeerte.…

een volmaakt ovaal blinkend ijs sneeuw drie eenden pure harmonie…

Een beeltenis van blinkend ebbenhout een koolzwart profiel een ingehouden blik stil op de verte lava die nog ziedt…

'k Zie een ruiter Op een blinkend Paard door mijn Gedachtengangen Gaan En verbeeld me Dat ik die ruiter Ben die in ' t Volle licht ieder Verslaat die hem Naar het leven Wil staan…

de eenvoud lijkt goed blinkend wit spreekt zijn gewaad buona sera zegen de onschuldigen in opgeheven blikken…

Diepdonker lilazwart haar blinkende huid wat een glans aubergine is er een mooier woord ik vind er geen berenjena wat een Spaanse meid melitzana kan het Griekser zijn…

in het miniatuurhuis slaapt een baby van ivoor in een zilveren wiegje in de keuken koken we met blinkend gepoetste zilveren pannetjes alles is veel voor wie niet verwacht…

In mijn ogen zit de zee gevangen een blinkend blauwe diepte geteisterd door zoete eb en een zilte vloed die onverstoorbaar woedend woedt voor vrijheid…

hoeveel zijn er die HUN gevoelens mens ZIJN driften op-geven voor een onbestaande zekerheid onbestaand PRIJZEN een blinkend goddeloos KLOEK RAS-PAARD goddeloos uitdagend…

Blinkende blikken lokken beeldende glimlach rond jouw volle mond. Zachtjes, vloers en romig zoet speelt de liefde om ons rond.…

Laat komen tot mij wat alleen in slaap mij dromerig raakt: uwe poedelheid blinkend naakt.…

Een fijne, blinkende streep. Zonnestraal of spinragdraad?…

verdwaald in je tunnel van liefde gevangen in je web van hartstocht probeer ik geruisloos te ademen jouw blinkende ogen betoveren mijn hart zo innig,zo vurig ik voel me verlamd…

er spatten gestaag fijn gemalen drupjes koffie via slurpjes met buismannetjesaroma op in mijn maag uit een blinkend kopje met een gebroken oortje van het hummelserviesje van buurmeisje marliesje porselein nog van mosa…

na droge zomermaanden waar aarde vaak dorstig barste kale velden naar weelderigheid snakten schenkt herfstregen mij toch een laatste bloem die door de najaarszon geel blinkend wordt gezoend…

In Amsterdam durft men hard op te treden Dat oor van Piet, die blinkend gouden ring Is bij de intocht een herinnering Aan ons schandalig slavernij verleden Zo wordt een kinderfeest voor je het weet Tot op de laatste pofbroek uitgekleed.…

Van de appels 't bloesemsnoer, En langs de groene vloer Der velden knoop en klit, Goudgeel, zacht paars, en wit, De mazen van de zon, De draad, die 't lommer spon, Dit is het blinkend net, Dit is het blinkend net, Hier heimlijk uitgezet.…

wil ontsnappend blauw gas dan de gutsende ader kolkend onder ons goud in vulkaan zwemmen en staan middelpuntvliedende dons blinkend goud kroontje boven op je hoofd ik had liefde en lusten verdriet in ruste door ijs verdoofd…

In de weiden grazen de vreedzame dieren; de reigers zeilen over blinkende meren, de roerdompen staan bij een donkere plas; en in de uiterwaarden galopperen de paarden met golvende staarten over golvend gras. ----------------------------------------- uit 'Verzamelde gedichten'…

Geuren en kleuren steeds weer een ander accent de pracht van de herfst Kleurrijk geritsel op de tonen van de wind klaar om te zweven Rijzend uit de grond als een blinkend schoon sieraad draag je het najaar…

Van een zomerblauw zou ik je kunnen weet je van een rozenrood ik zou je van veel wit en geel en violet nog meer van aubergines van dat mooiogend blinkend van dat glanzend zwart ik zou je van veel groen en weet je ik zou je van dat dat felle lila lavendel op een border netjes in de rij en van sneeuwwitte anjers zie er is veel…

Kattestaarten in een sloot van een purper waarbij zelfs een distel bloost bramen blinkend zwart frambozen die bekoren hondsroos van een schuchter rood een landweg op een heuvel een helling vol van peren een uitzicht kerketorens ver…

ik stapelde steen op steen ze waren zwaar en lagen niet voor het grijpen ik ben ongewapend zei je met gespreide armen je lachte je tanden bloot je woorden hingen als scheermesjes blinkend in de strakblauwe lucht ik zou niet omhoog kijken ik wist wat me daar wachtte…