322 resultaten.
Kopje koffie?
snelsonnet
1.0 met 2 stemmen 280 Zijn poetsdrift was intens en ongewoon
Zijn hand van wassen was kordaat en killing
Elk blinkend raam veroorzaakte een trilling
Nu is de toren leeg, maar wel mooi schoon
Wat zullen ze als eerste gaan bedekken?
De losse ramen, de Explorer-lekken?…
Schapen op de hei
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.052 De zon doorvonkt het bruin wollig haar,
Verzilvert de randen
Met blinkende banden —
De vachten,
Ze wachten
De knippende schaar.…
ik zal nooit leven
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 537 met mijn mond hang ik aan de
ingewanden van haar wereld
gedachten in bewusteloosheid
vreemde chemieën hebben
zich in mijn bloed vermengd
geboren ben ik uit een vreemde moeder
die ooit mij in haar geslacht
vloeibaar opzoog
blinkende leugens op mouwen spelde
geschreven uit de leegte van littekens
ik ben niets
ik zal nooit leven…
Lentezang
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.490 Geen nevelig duister
Bedekt meer het veld,
Geen blinkende kluister,
Die 't beekje meer knelt!
Ontvlucht nu de steden,
Wie vreugde begeert!
Ontvlucht ze nog heden -
De Lente regeert!…
O VRIJE VLAAMSE POESIS
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.406 o Vrije, vlaamse poësis,
gij sprankel van de dichterziel
die brandend uit de hemel viel,
gij blomme en blinkend veldgewas,
gij orgeltaal, gij wierooktas,
gij... al dat ik niet zeggen en kan,
men kent u niet in ‘t eigen land
der vrije, vlaamse poësis!…
Ik hier jij daar
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 513 Blinkend het zonlicht ontvangen in je ogen.
De toekomst nog lang niet vervlogen.
Je hoofd nog vol van het heden.
Dat is nu lang geleden....
Het is nu raar...en denk telkens...
Ik hier jij daar.
Dag lief mens.…
schitterend (voor Mervan en haar weldoener)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 50 de kleine wereld
schittert als een
blinkend rode fiets
je kloppend hartje
laat zingen
de wereld wordt
plots zo oneindig
als je snel als de wind
moeder passeert
KIJK mama ik FIETS!
in het kleine huist
het magistrale
de grootsheid van
mensen die ons
laten schitteren…
kouros
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 243 van glad marmer
feilloos gepolijst
glanst je dij
opvallend elitair
vergeefse poging
ultieme schoonheid
heroïsch te bewaren
voor de eeuwigheid
wellicht een krijger
van hoge rang
gelauwerd of
misschien halfgod
nu op een sokkel
op een lief gazon
een pronkstuk
blinkend in de zon…
imago
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 230 de winter was nog niet voorbij
of we zaten al weer in de lente
tijd om mijn imago op te poetsen
gelijk de vogels en de koetsen
in wat heet de poetsmaand mei
breekbaar maar wel met glans
greep ik de eerste beste kans
om het publiekelijk te testen
in scherven en gruzelementen
lig ik nu blinkend in de nesten…
offer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 153 het klaaglijk blaten
van schapen in de straten
vandaag
rood kleurden de goten
de sappen vergoten
offerfeest
blinkende messen vlijmscherp
vlees in kwartieren
verdeeld
na uren straten schuren
sporen verloren
stilte herboren
nu jammeren de lammeren
hongerig en koud
offerschaap…
offer
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 448 het klaaglijk blaten
van schapen in de straten
vandaag
rood kleurden de goten
de sappen vergoten
offerfeest
blinkende messen vlijmscherp
vlees in kwartieren
verdeeld
na uren straten schuren
sporen verloren
stilte herboren
nu jammeren de lammeren
hongerig en koud
offerschaap…
Prozagedicht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 747 Kerstmis 2010: een blinkend-zilveren Kerstengel houdt mij gezelschap en ik vraag haar:
Kan mijn arme, haveloze ziel, die diep in mij rust
nog opstijgen, kan zij zich nog verheffen en haar vleugels uitslaan
staan de hoogten nog voor haar open,
kan zij nog opstijgen en de verhevenheid proeven, die haar geboorterecht is
en het geboorterecht van…
Prozagedicht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 113 Kerstmis 2010: Een blinkend-zilveren Kerstengel houdt mij gezelschap en ik vraag haar:
Kan mijn arme, haveloze ziel, die diep in mij rust
nog opstijgen, kan zij zich nog verheffen en haar vleugels uitslaan,
staan de hoogten nog voor haar open
kan zij nog opstijgen en de verhevenheid proeven, die haar geboorterecht is
en het geboorterecht van…
In compositie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 141 heb je
de schoonheid
van glas laten zien
breekbaar fragiel
blinkend en
transparant als je ziel
geleerd
kleur en pigmenten
te mengen
in compositie
warmte en hart
tot leven te brengen
mag ik
je houwen uit het
eeuwenoude graniet
zal dit stuk rots
jouw trotse leven
ooit willen prijsgeven…
Avondnevel
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.489 O, die blinkend witte nevel over de venen! de uitgestrekte,
Grote, stille nevelzee, wier waatren de aarde bedekten!
Wij liepen des avonds tegen
De tijd, dat de zon onderging,
Samen op stille wegen
Door het moeras en zwegen
Van verwondering.
Slechts hoopjes turf en daken
Van donkere huisjes staken
Zwart uit de nevel omhoog.…
Twinkel
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 350 Kleine twinkelster
Daar hoog aan de lucht
Je bent zo enorm ver
Het lijkt wel of je vlucht
Kleine twinkelster
Schijn nog één keer
Jij blinkende glimster
Op de donkere aarde neer
Kleine twinkelster
In de verte het morgenlicht
Vlucht je weg naar ver
Jij twinkelend sterrelicht...…
zeespiegeling
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 301 wat rest van de zomer
is een rechte lijn
oranje rood verlicht
waarop je kunt schrijven
in gedachten verzeild
liefst een gedicht
met vulpen ultra marijn
van gevoelens piekend in golven
bij spetters blinkende lijven
speels onder spatten bedolven
waar je soms nachten mee deelt…
Lief:
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 120 Zo wou ik dat het altijd zou blijven
Je blonde lokken los
En door je blouse, even,
De zachte ronding van je borst
En onder je wenkbrauwbogen
Omlijst door perzikhuid, zo puur
Je blinkende scherpe ogen,
Helderder dan azuur.…
liefde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 225 Als een gladde waterspiegel,
als blinkende morgendauw,
met zorgen en ook geluk
wil ik altijd leven samen met jou.…
intense geestdrift
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 136 Gretig drink ik de
mokka uit haar wilde blik
de afdronk intens…
Sonnet voor vrouwen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 846 Vrouwen, nixen
roepend uit stille vijvers,
de lelies van hun ogen
blinden blinkend wit.
Vrouwen, elfen
zingend doorheen loverruisen,
duizelen me zoetelings
ten val.
Verwarring,
speelbal van de hete zomer.…
Avignon
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 582 Nooit ben je slapende;
daags buig je blinkend
naar de rivier,
lachen je daken naar het zonneblauw.
Nooit ben je slapende stad.
Je nacht is een stemmenlichten
neonlichten,
is een vrolijke stegenstad
zo zoenlichte nachtstad
nooit ben je slapende.…
* Julia *
netgedicht
3.0 met 39 stemmen 1.438 uit de echo
van de schepping
is opnieuw
blinkend goud geboren
en nog wel in de lente
door de vroege adem
van het eerste jaargetij
op een namiddag
waarin de glans van groen
ons in warme zonnestralen
verlicht doet bekoren
zij is de zevende in de rij;
een rijkdom aan schatten
deze waarneembare tederheid
is op onze aardse wijze…
Verlangend naar...
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 234 In naaktheid van schemering
blinkende zweetdruppeltjes op verhitte huid
tastende handen over heuvelland
versmeltend verheven naar andere stand.
Wegglijdend in ritmisch bewegen
verdwijnend als pasgeboren jongeling
in vochtig koesterende warmte.…
Voor later
gedicht
3.0 met 10 stemmen 6.821 Er valt aan de toekomst niets te lachen; het voorvoelde falen
des levens zelf dient grootste ernst gewijd, terwille van
wat later weelde en fortuin zal zijn - een smetteloze,
als gepoetste knopen blinkende blik zonder ontgoocheling,
zonder vertwijfeling, vol weerbaar ongeschonden weemoed
omdat het nooit zal komen, wat al in droom vervulling…
Golven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 School en thuis, alles
aan deze kant van de rivier
besproken met vriendinnen
op de andere oever
alleen maar schapen
geen vergezicht
op blinkende daken
een lieve oude fee
die de was doet
of een jongen
die een duik neemt
niets bijzonders, maar
toch kriebels van binnen
die me pootje doen baden
even drijven door golven
opwinding…
Witte bloesems
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 63 Zo schoon en teer als nu de witte bloesems zijn
kan ik het leven niet in arme woorden vatten,
maar blinkend-licht staan deze niet te kopen schatten
te schitteren, verheven boven angst en pijn.
Slecht één keer leven wij en gaan de bloesems open,
dan komt de vrucht als wij door 't licht ons laten dopen.…
Witte bloesems
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 120 Zo schoon en teer als nu de witte bloesems zijn
kan ik het leven niet in arme woorden vatten,
maar blinkend-licht staan deze niet te kopen schatten
te schitteren, verheven boven angst en pijn.
Slechts één keer leven wij en gaan de bloesems open,
dan komt de vrucht als wij door ’t licht ons laten dopen.…
Het Beleven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 158 Vanaf het wandelpad
tussen de twee rijen bremstruiken
zie ik rechts van me
een vrouw met een hondje aan de lijn
mooi afgetekend
tussen de blauwe winterlucht
en het blinkende wateroppervlak
langs de waterplas
in de wei wandelen.
Dan steek ik
het smalle, groene bruggetje over.
Een luie rivier?
Een waterreservoir?…
OERSTILTE
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 439 gevoed en gelaafd aan eindeloze woorden,
dansend langs de woordeloze einders,
onzuiver trekt een satelliet zijn spoor
langs Grote Beer en Poolster,
in geluidloos, zilver blinkend metaal,
nu alle vogels zwijgen, geen ritseling
geen bladerfluisteren meer, een stille nacht,
terwijl met een helder, zilvereren silhouet,
de blinkende maansikkel…