Alle inzendingen over blinkend

De witte nekvlekken blinkend in het licht.…

Onder de felle, wrede zon gloeit vonkenspattend oogverblindend gouden graan tot aan de lage einder De strakke lucht van Pruisisch blauw staat als een reuzenstolp over de zee van blinkend koren dat rijst en daalt op windgetij Zoals in Pharao's tijd wijkt het uiteen, een diepe voor Wij gaan er goudbestoven door uitbundig roepend: Dag…

langer dan enige belichaming waarvan akte 'te zijn of niet te zijn' het futiele buigen het niet zijn is geen optie dan ben ik het werkwoord 'buigende' mijn voorhoofd zwellende en soms eet ik meer op dan het woord lang is maar nog eens kauwen want met perceptie vul je geen buiken tenzij je het uitvergroot als in het zelfstandig 'blinkend…

strandbezoek op blote voeten mosselklank in inmaakglas knerpend krakend vrolijk lachend zeester nog in zeewiergras kalkmuziek bij ‘t langzaam lopen zoutwindspel door waterplas blinkend blanke wakkere ogen zoekend waar de golf eerst was hartgevormde schelpenhuizen zorgzaam uit het zand gezeefd mosselen knarsen vele jaren splinterfijn…

een boom tot aan plafond slank nog in de taille de voet in bloem vermomd de opschik modieus ballen sfeervol bruin en zilver blinkend er is geen stille nacht tv programma's pieken en aan drie koningen wordt niet gedacht de stal heeft afgedaan de schaapjes worden niet geteld zijn al geveld voor andere feesten toch zal ooit het kind…

is het de rode inkt die aan je vingers kleeft het verzonken turen binnen klamme muren zijn het de bloedende handen met tranen gewassen de wisselende tekens aan de lucht is het de blinkende vogel die verblindt de nachtelijke uil met uitgeslagen vleugels zijn het zwervende schaduwen in licht en donker de parelmoeren wolken van…

een golf, een vlam, een stromend stuk natuur, blinkend als water in de zomerdag. nooit, sinds ik hem zag, zag ik nog een man wiens wezen zo bezielend overkwam tot in zijn blik, zijn praten en zijn gang. een rechte beuk, ook toen zijn einde kwam.…

Een bloeiende sinaasappelgaard gloeiend in het oranje eerbetoon overgebracht door de wolken boven een veel te hoge horizon Ergens daarachter een dansende Medusa Vurige slangen, wijds uitgewaaierd, hun veelstemmig gebed diep galmend hun honger verzadigd of vergeten Het blinkend schild blijft achter op weg naar haar beeldentuin ondanks de…

Want hij weet niets van het blinkende mes.…

letters larderen de loop van het leven versmolten tot klanken geklonken tot woorden koud, koel warm, zwoel verstandig, onhandig klinkend of blinkend de oren beroerend en ogen beloerend vertaald in de geest mij makend tot minnaar tot beest of doen mij berusten in wat verontrustte maar ook inspirerend de levensloop kerend hertaald…

Geen blinkend hart meer, geen zuigende kracht uit je donkere leden. je lichaam een moedeloos volume, verloren voor onze aandacht, we moesten hier iets mee kunnen, hier hard op verzinnen. niets verzonnen we. de almacht verging ons.…

Niet het blinkend groot Verhaal, de schijn waaraan Ieder zich op wil trekken Die iets in de melk te Brokk'len heeft, of iets Wat daar op lijkt - Maar het kleinste geluk Is het houvast, kind'ren Die onverwacht komen naar 't Huis waar ze hun jeugd Beleefden, het hechte van Het ouderlijk nest beleven In plaats van stoer op Eigen…

Geen, die de bode welkom heet, Wanneer hij, hoog in blinkend ijzer, Zijn speer laat zinken voor de keizer, En ongenodigd tot hem treedt. Geen huisman, die hij niet verschrikt, Wanneer hij, moe van weer en wegen, Bij 't ruisen van de najaarsregen, Om herberg tegen 't venster tikt.…

Ik mors je over al mijn paden liefste Jij rood de rozen en jij blinkende het blauw Jij kano's in de blik van elke vrouw Jij beelden in parijzen van het water Jij lentebroden in de manden van de straten Jij kinderen die met een hoofdvol mussen Achter de zonnebal aandraven Jij mei jij wij Jij…

riep ze uit met een gezicht zo blinkend naief alsof het ochtendsnot van haar gezicht afliep 'Nonsens' repliceerde ik schijnbaar onverstoord 'Het geluid van een ovulerende man die kotsende zijn darminhoud door zijn neusgaten perst lijkt me in het geheel veel echter aandoen' voegde ik er nog aan toe 'Super! Cool!'…

zon kan hier niet omheen draaien de aarde wil hier niet stil blijven staan met dit groen kan het alle kanten opgaan als de lucht is vervuld met engelen geduld kruipt de zon je voelt aan alles dat zij terrein heeft veroverd dan wordt de natte grasmat betoverd in een veld smaragd schitterlicht graast er nu rustig vol liefde in blinkende…

Zwart glanzend tegen het blinkende zilver van de ijsvlakte. De met kaalheid omrande snavels houden binnen een onzichtbare cirkel afstand tot elkaar. Onhoorbaar bevolen vliegen ze op en tegen de lucht tekenen de gevingerde vleugels. De zwerm zwenkt af en keert en komt nog eenmaal per toeval over de plek van de bewonderende blik.…

Zij eet de woorden uit jouw mond -zalige moeder- geest van verloren beloften, als antibiotica, altijd op tijd in de maak In de pas lopend, verlangt zij te sterven in jouw schoot Een blinkende zilverschaal van schitterend water golft in het naakt van twee gezichten… Daarom staart zij jou zo wezenloos aan als de broekriem, strak aangehaald…

Drie in één het licht de wijsheid van mijn zingen Mijn stem is de merel in mijn mond dat opklimt naar het huis van mijn Vader die in de hemel troont Het huis met de vele woningen; voor mijn oog een blinkende Davidster terwijl ik denk aan al het onschuldig vergoten bloed; de kannibalen die nooit genoeg krijgen van het verorberen…

je papierwinkel de afvalcontainer in je hele hebben en houwen (aanmaningen, afschriften, herinneringen) vloog als een cluster dartelende vlinders een onbestemde toekomst tegemoet opgetogen bijna dat het zware soms zo licht kan zijn net als die dakpan toen die ik van boven zag komen, in vertraging haast vriendelijk naar me zigzaggend, blinkend…

en sprankelend helend laat ze genereus alles komen en gaan Daag haar uit en je zal zweten Met haar meedeinen is zweven Als moeder der creatieve destructie stuurde ze haar kroost op de dool Ze trokken zich op aan het land Bouwden vele nieuwe thuizen Jonglerend met de steen der wijzen schiep ze kwansuis loodbewerkers Immer talend naar blinkend…

Goedgezinde blikken, fel blinkende ogen. Deugddoende knikken, de woorden vervlogen. Rust heerst in het land, alles heerlijk muisstil. omgeving in kleuren, enorm groot verschil. Mensen boordevol met ontwaakte fantasie. Eindeloos durend deuntje, een leuke melodie. Neuriënd verder dromen, in totale harmonie.…

mensen van een bepaald allooi alles ligt binnen hun bereik hier op straat poets ik hun schoenen blinkend als sterren in het heelal voor slechts een schamele fooi en in het donker van de nacht zie ik hem onbereikbaar oplichtend aan de hemel staan alleen al met dit beeld voor ogen voel ik me minstens even zo rijk…

een dag vol warme woorden mijn gevoel in een ruimte een is er die zich stoorde ben ik die verzuimde een dag vol vreugde, in mij pijn als een dubbel evenwicht waar zal haar pijn voor zijn een beeld zonder uitzicht zo vervagen mijn gele beelden als blinkend voelen, horen en zien wat me ooit warm streelde ik heb het ooit gezien hoe kon…

in de zon op een terras waar zij de allermooiste was werd ze mooier met de dag tien maal leuker met een lach speelde de zon dartel met de aarde en blinkend in het water waar zij naar staarde de maan verlost van het sterren kijken stond tegen hemelsblauw nog vaag te prijken waar later in de nacht de maan onzichtbaar bleek en de sterren de…

Telkens weer moe van het strijden zoekend naar een stimulans Telkens weer proberen te begrijpen waarom is hier de grens Telkens weer de spiegel blinkend zonlicht door de wolken heen Telkens weer opstaan na het vallen gáán voor een volgende kans Telkens weer luisteren naar eigen aardigheden slechts verpakt in die ene wens Telkens…

Het bric á brac voorbij aldoor het vlakke blinkende dat over het plein van paardeweidjes, van tuinerijen door Ouderkerk voert. ---------------------------------------------------------------- uit: 'De dame van de tapisserie', 2007.…

Witte duif in 't blinkend licht op weg naar verzoening gedragen door gesterkte vleugels strijdend eind in zicht!…

Zuiver blinkend stil is de verenpracht. Sneeuwbomen vormen met grimmige takken lange witte lanenbogen. Gekleurde sneeuwdropparels hangen te glinsteren aan ijspegels, schitterend in ondergaande oranje zon. 't Is de winter die aan zijn reis begon!…

Plots staat hij tussen mij en De opgaande woestijnzon Een man gehuld in 't zwart Zijn blinkende sabel daalt Als de weerlicht op mij neer Ik pareer ‘t staal in ‘n reflex En stoot met een angstroep De bajonet in de schaduw Van zwak vlees en bloed De sabel valt in mijn voet Ik veer rechtop in m’n bed Masseer de pijnlijke plek De…