Netgedichten

netgedicht (nr. 2.669):

in de zon op een terras

in de zon op een terras
waar zij de allermooiste was
werd ze mooier met de dag
tien maal leuker met een lach

speelde de zon dartel met de aarde
en blinkend in het water waar zij naar staarde
de maan verlost van het sterren kijken
stond tegen hemelsblauw nog vaag te prijken

waar later in de nacht de maan onzichtbaar bleek
en de sterren de nacht bestraalden nu ik keek
of er nog iets van zonlicht was te vinden
wat wij die middag samen nog beminden