Alle inzendingen over bodem

steeds weer naar omhoog kijken dwingen ze af, terwijl op de grond rottend blad van populieren een zwaar herfstig parfum afgeeft, in ijle geuren, heldere manen overwinnen nu het bleke zonlicht, dat wikt en vecht en strijdt met lage wolken, en zich verloren weet, in deze winterstonde, maar intussen stil en geduldig wacht, tot de aardse gulle bodem…

ik wil alles ik krijg alles ik wil weinig ik krijg niks 2 verschilende levens op dezelfde bodem…

ik aardde diep in vele generaties had mijn bodem lief het weidse land onder de hoge lucht stond altijd borg voor rust nu scheurt de grond trillen lagen in verzet fundamenten zijn onthecht mijn wortels zijn gespleten de toekomst is vergeten het was geen menselijk falen dat de grond zou dalen maar een bewust genomen gok als zij…

handenvol heb jij gegeven aan ieder die dat vroeg je bron leek onuitputtelijk omdat jij steeds dieper groef totdat de bodem ketste jij wat restte gaf je laatste lach pas na het breken groeide stukjes eigen leven een eerste lente onervaren nog in geur maar wel jouw vorm en kleur…

het licht lijkt vals dat lente straalt bloemen valer in hun trage groei gras oogt sprieterig wind dwaalt zonder richting aan te geven uit een verkeerde hoek en ik ben moe uitgeput en leeg tot op de bodem de winter was te lang om nog te groeien naar ontwaken laat mij maar slapen in mijn voorjaarsdip…

Op de bodem van je ziel ziet je was er vuil smoezelig of soms smerig uit Je wasmanden puilen uit je zou het op een grote hoop willen gooien de wasmachine in willen donderen en op 90 graden laten draaien Maar volg de algemene gangbare wasinstructies: Sorteer op kleur op temperatuur de trommel niet volproppen Zet sommige stukken in…

zoek al zo lang jouw waarheid in sluiers en draperieën naar het echte van woorden en zinnen vol passie en vuur brand ogen en vingers aan de verblindende kleur op je doek pas in glas heb ik je ziel voorbij de bodem gevonden jouw flonkerend kristal scherfde na vrije val dwars door mijn hart…

jouw licht kaatste in het glas stroopte langs de randen vulde in haar volheid alle wanden buikte tot de bodem in wat er over was heb je gesmaakt met neus en lippen zacht gemaakt geurde fijne overdaad jij kwam zo aromatisch binnen in een warm beginnen na intens beminnen kwamen toch de eerste barsten in het glas de scherven…

laat mij weten hoe wegen mijn stappen dragen mij voerden naar vragen over wie ik was hoe velden vol stilte vertelden in droomloos passeren hoe leeg de wereld weersprak diep daalt de helling van bergen kaalslag misoogst ook nog het groeien van morgen hoe transparant is het water dat stroomt in een bodem van hemel verlandend…

blijkt er toch een dubbele bodem in de hoed te zitten wanneer ik de bodem los torn vallen woorden op m'n schoot die ik er niet heb ingedaan bestaat er dus werkelijk nog zoiets als magie…

Vijver in golflinks op zijn bodem balletjes hangend aan wolken…

de halfvolle fles geen angst meer voor de bodem zijn meester rust zacht.…

ging tot de bodem bij fles en vrouwen - lapte de bal aan zijn kicks…

herinneringen kleven aan dit huis van vrienden hun worstelend leven deed plafond en bodem vinden het vechten klinkt nog van de wanden en echoot klanken van gebroken handen ik sla driftig op hun ruit en schreeuw mijn pijn uit gebroken handen slaan terug plafond en bodem vielen vlug…

Een weekdier kent zijn troost die in de bodem ligt verscholen.…

waait door de bomen een blad stort op de bodem alles valt ooit neer…

de bodem bereikt uit vreugde of verdriet verder ga ik niet ik ken mijn limiet…

Ik ben mijn steunpilaar Ik ben mijn bodem Ik ben mijn fundament Ik ben de stokken van mijn tent Ik ben mijn beits en mijn talent Ik ben mijn dividend…

grondig ontgiften alle gif uit grond en hart uit bodem en hoofd…

Voorbij aan 's mensen waarnemingsvermogen en aan het zicht onttrokken horizonten, sneeuwbedekte nevelvlakten grenzen overschrijdend en boven schaars begroeide toendrabodem rijzend, lagen tussen brede lagen veilig onder glaciale permafrost fossielen en kadaveren begraven: lang geleden uitgestorven gave mammoetexemplaren -…

karaf met lust tot op de bodem leeg gezopen zijn zij fladderzat en zwijgend uit elkaar gekropen…

uit de bodem van je klankkast jaag je vogels in de lucht die met vleugels stilte opensplijten in hun vlucht…

jouw ogen vol vuur slaan vlammen in mijn bodem brandend de liefde…

rimpels verdwijnen daar waar de steen zeer geraakt de bodem opzoekt [senryu]…

ik zag op de bodem van een dekschuit een stukje zilver schitteren ik wist meteen dat jij het was!…

willen halen, Bodem van geestelijke diepte…

Je hebt me verdronken in je duistere wateren Nu ben ik nog slechts een wrak huilend op de bodem van je kille hart…

Klein groot! groter!! groots!!! Douze points Joost mag het weten!!!! Europapa!…

Vandaag zijn alle kleuren fletser, klinken tonen iets minder mooi. Smaakt je eten minder lekker, voelt je lichaam als een "kooi". Vandaag zijn geuren minder zalig, en je ogen missen glans. Kijk je door een natte waas heen, is er geen reden tot vreugdedans. Vandaag gaat ook weer -gisteren- heten dagen komen, dagen gaan…

Ik val en val dieper en dieper in een put vol gedachten in een put zonder bodem Ik val en val dieper en dieper zal ik er ooit uitkomen? Ik val en val dieper en dieper gedachten vliegen langs me heen een wervel storm waait in mijn hoofd Ik val en val dieper en dieper ik wens een bodem dat de storm gaat liggen leegte.…