Netgedichten

netgedicht (nr. 12.599):

in een bodem van hemel

laat mij weten hoe wegen
mijn stappen dragen
mij voerden naar vragen
over wie ik was

hoe velden vol stilte
vertelden in
droomloos passeren
hoe leeg de wereld weersprak

diep daalt de
helling van bergen
kaalslag misoogst ook nog
het groeien van morgen

hoe transparant
is het water dat stroomt
in een bodem van hemel
verlandend in de zee

waarom moet ik reizen
vrijblijvend vergeten
laat steden vertellen hoe
en waarom ik daar woon