Alle inzendingen over boterham

Een bokking is zeek're spijze bij de talmende boterham. En maakt er de geur der zwam hier-binnen u langzaam lam: geur der zee vol amber is broos als bij rijzende uchtend de vlam die geurt der vluchtige rozen.…

Blijkbaar van levensbelang: hunkerend naar een boterham van druk-druk-pluk-de-dag-gehalte waarna het hevig naar huis verlangt. Uw plicht lijkt nu gedaan. Helaas - de avond roept. U haast zich naar een koorrepetitie. We moeten beter leren ademen. Morgen staat de dag weer klaar.…

Jan Wolkers smeerde nog gauw een boterham met aardbeienjam alvorens hij aan het leven ontkwam. Zelf had ik eerder aan een kwartliter wodka gedacht Poolse, niet uit het land dat mensen afslacht. Roerloos zal ik dan zitten met een geurige, groenogige kat op schoot mijmerend over geruisloos ontsnappen, over een milde, voortijdige dood.…

Zo halverwege de 19de eeuw bepaalde de Verzender van een poststuk wie voor de postzegel betaalt Inmiddels weten wij reeds voor jaren hoe dat tegenwoordig gaat Het postbedrijf zelf, inmiddels commercieel, is die dit bepaalt Natuurlijk verdient iedereen een goed belegde boterham Met de verkoop van postzegels alleen zou dit echt nimmer lukken De…

en net als zij me zachtjes wil gaan strelen ontploft de wekker met een wild geraas een oude boterham met pindakaas vervolgens op m’n werk een dag vervelen wat saaie post, wat zure klanten mailen bescheuren om de grappen van de baas dat zeker nog een jaar of tien - helaas mijn straf is langer dan van criminelen dan weer naar huis, de snelheid…

Het was de tiende mei - heel vroeg en nog niet licht Ik zat reeds in de keuken te studeren Bij 't aanrecht stond mijn vader zich te scheren - Ik hoorde 't krassen van het mes op zijn gezicht- Zwetend doorkliefde ik een middeleeuws gedicht -Mijn vader zat inmiddels in de kleren, Begon voor mij een boterham te smeren - De radio stond aan en…

grieperig, rillend, koortsig lig ik op de bank, ongewild geketend aan huis, terwijl ik ongeduldig wacht op verbetering doch wetend dat ik niet alleen ben voor de eerste keer Voorheen moest ik het alleen overwinnen ik heb nu een stiefdochter die haar zinnen op mijn verzorging zet; ondanks mijn verweer ze smeert een boterham voor haar en mij…

om negen uur in pyjama ontbijten gebakken spek eten en je boterham in het nog kissende vet soppen bruine suiker d’ er op twee klontjes in de koffie een wolkje melk je goed uitrekken en luidruchtig geeuwen de hond het konijn de kat op je gemak voeren dan weer wat in huis of in de tuin liggen rondlummelen soms fluitend de krant gelezen…

Ze zei hartlap noch suikerbout, bietje, hartputje, kokkel, hondje of zelfs maar afgelikte boterham, noch snoep, aardig diefje, troeteling of liefje. Ze viel van al haar stokken tegelijk, lag voor gehakt in de pan. De kraantjeskan kreeg mijn broertje Jan. -------------------------------------------------------------- uit: 'Huisraad', 1998.…

'k Zit nu op je boterham, mijn menukaart is nooit saai. 'k Zat daarnet nog in de weide op een grote koeienvlaai.…

Hij eet een boterham met pindakaas. Straks gaat hij met de Pieten lekker wokken en daarna mag die lieve ouwe dwaas nog even spelen met zijn nieuwe blokken.…

Het riet wuift De merel zingt zijn mooiste lied Een hond die aan z’n bot kluift Ik pluk een “vergeet me niet” Mijn blote tenen in het gras De wolken drijven weg Een boterham in mijn tas Een veertje in de heg De takken wiegen langzaam Een zwaan zwemt zonder bandjes Een oma achter ‘t raam Zij zit daar zonder tandjes In de verte spelen…

een boterham komt uit de kast zacht eitje met gerookt spek, ontbijt dat telkenmale wat verrast mijn maag grolt, ik heb zo'n trek. nu klaar om te vertrekken, te voet naar het station. ik kan geen tijd meer rekken, de trein komt aan op het perron.…

De boterham en de drankjes zijn echt de ronde zaal is geen podium ze werpt een vuurtorenlicht in lege straten -- een baken dat nachtvlinders aantrekt en iedereen waarschuwt hier weg te blijven…

Subtitel: Postzegel als 'belediging' Zo halverwege de 19de eeuw bepaalde de Verzender van een poststuk wie voor de Postzegel betaalt Inmiddels weten wij reeds voor jaren Hoe dat tegenwoordig gaat Het postbedrijf zelf, inmiddels com- mercieel, is die dit bepaalt Natuurlijk verdient iedereen een goed- belegde boterham Met de verkoop…

Een boterham met kaas, een beker melk, een zoete koek, die gaat er ook wel in. En chocola, ja chocolaaaaa! Lala-lala. En overdag spreek ik van mijn dieet, vertel dan, dat het niet wil vlotten, en zit mezelf dan te bedotten. koester alle pondjes, die ik eet.…

De vraag wat wil ik op mijn boterham. Kies ik vandaag voor kaas of een plakje ham? Snel en eenvoudig lijkt het antwoord te geven. In een samenleving vol van welvaart kan men na het ene ook naar het andere streven. Alternatieven, het leven kan er vol van zijn. Een beperking kan soms pijnlijk grieven.…

‘an’ Maar langzaam gleed dat harde en dat drukke zomaar weg Ze was heel erg ziek geworden Ze had een beetje pech Het beetje pech werd steeds maar erger er kwam geen einde aan En met het erger worden is ook ‘mijn stem’ vergaan Heel stil zit ik te kijken naar het kleine hoopje mam zo mager en zo in de war Ze eet niet eens meer, één boterham…

daar gaat het leven aan je voorbij in sneltreinvaart een automobiel, en alles wat je zegt verstomt in de regen daar sta je met je paraplu het water tikt op de dunne stof en de wind die snijdt in je ziel en je wil naar huis toe een boterham eten, dat gaat wel, dat gaat goed, al is het koud in jou, is het koud in je bloed je wil wel doorgaan…

een waterig zonnetje belicht met haar stralen het roze van het laatste roosje aan de stam wat restjes boterham op mijn rondje liggen er te wachten op bekjes die het op komen halen een merel staat met schuine kop de snavel gericht op de nog natte aarde zijn pootjes trappen plots omdat hij wat ontwaarde aan de clematis hangen nog wat pluizen…

We wreven terwijl ons hand in een draaibeweging over onze buik, smeerden een laag boter op onze boterham en een grote lepel kriekenconfituur. Iedere dag aten we zo ons vieruurtje met bokalen van dat lekkere confituurtje. “Cerises d'amour aux robes pareilles tombant sous la feuille en gouttes de sang.”…

Zo’n Anton Kers gevoel, als je begrijpt wat ik bedoel Gebiologeerd, geobsedeerd door rijtjes, ruitjes, rondjes, blokjes, stipjes, streepjes, lijntjes, hokjes door een gaatjesplafond met structuren door een kleedje met vreemde figuren of door de bouw van een boterham Is er iets simpelers of stommers dan?…

Opa noemen mag Pet scheef op Het hoofd, rustige Twinkeling in je Ogen die mij de Moed geven die Ik zelf niet heb, Samen gaan we Naar een klus bij Boeren aan de Overkant van de Dijk - na je werk, Het afnemen van De monsters uit De melk die hun Koeien vandaag gaven, Fietsen we terug Naar opoe die wacht Met de boterham…

hij eet zijn bruine boterham drinkt een kop thee en kijkt in zijn agenda leegheid troef de afspraak heeft hem niet bereikt: het wordt een mooie dag! hij pakt zijn jas en ook zijn tas voelt of de sleutelbos er is opent de deur en gaat op pad iets zegt hem er is iets mis: het wordt geen mooie dag!…

Hij staart naar zijn boterham met boter. Maar zijn ogen mijden zijn ouders. Hij weet zijn angst wordt alleen maar groter. Zij staan op in de morgen. Zij gaan slapen in de nacht. En zelfs niemand heeft in de gaten dat hij zo zelden lacht. Hij komt vroeg thuis van zijn bezigheden buitenshuis; en sluit dan zijn deur en alle ramen.…

je je kijkt naar die deuren, naar die omhelzingen sommigen langdurig, je verblijdt je dan zie je zijn ogen ja ze zijn het, jouw beurt om te omarmen, lijf te voelen dat je al zo lang niet zag te kijken in de ogen, te zitten te luisteren op de kaart zien waar hij overal was dat hij dan blij is met jouw drankje uit je termosfles met jouw boterham…

mij met gulle lach vergeten was die zwarte dag toen, spoorslags, hij te paard moest gaan toen ik, met zeis, mijn slag wou slaan bevroor mijn hand (een hard gelag) uit deernis door zijn zelfbeklag ik waande mij Samaritaan de tuinman bofte, hij ontkwam die dag was ik een Robin Hood hij houdt zijn sterven nog te goed de dood is wel mijn boterham…

die dag vertrok ik met de wind in mijn rug ik vertelde mama, u ziet mij niet meer terug nou ja, voorlopig dan, tot over een jaar of twee mama zei, jongen neem een boterham mee als het zover is dan moet een man gaan niet twijfelen en naast de kachel blijven staan maar een warm hemd aantrekken en een frisse onderbroek dan het pad oplopen met…

Op de boterham verse paardenbloemsiroop, als werkzame kracht en een lekkernij, weet dat de paardenbloem bij je leven hoort.…

Verderop Jesjiva-jongens op een bank stoeien lachend, wachtend op hun boterham. En al die kinderwagens met een slapend kind in optocht langs de paden, omstuwd door hun gezin. Iemand maait het gras vandaag, het ruikt zo goed. De kindertuin is klaar, de zwarte grond geploegd, wacht nu op kleine handen, op nieuw zaad.…