Alle inzendingen over brutaal

Soms voel ik mij een lenteblad, dat zich brutaal laat beschijnen, vroegtijdig, een pionier of een verkenner, kwetsbaar, dat wel. Een nachtvorst of een forse windvlaag, abrupt een einde. Toch ben ik sterk, trotseer de wereld, en laat de wind mij zacht bespelen, zuig de regen gulzig op, verrukt over mijn jonge leven.…

Zij wil niet leven als brutale, voze naakte. Waar principes worden weggehoond, wanen, hypes bombastisch worden omhelsd, waar je pas meetelt wanneer je de wereld schoffeert... Nee, hartgrondig wil zij, niet gebiedend, in wijding openbaren. Kunstmatigheden - welk in te roepen heden ook - verwerpt haar trage zegen.…

Hij schikt z'n jas kijkt schuin in de smalle spiegel, tuit z'n lippen, knipoogt, vouwt zijn haar met handen groet buiten wacht de buitenwereld brutaal omarmen een vluchtige kus op haar natte wang later later thuis, drink nog wat mee of bak een ei ik ga naar bed morgen voetbal Ajax uit altijd moeilijk gebak na.…

weergaloze woorden we zitten hier toch al te dikwijls om woorden verlegen -bovendien heb ik de illusie- 'het schrijven van 't ultieme gedicht al langgeleden opgegeven' dus probeer ik het alleen nog maar bij benadering wanneer ik daar weleens in de buurt kom dan juicht mijn hart glimlacht mijn mond en twinkelen mijn ogen en ben ik zo brutaal…

het schor ziet dor slikplaten sudderen na weer een vloed zeekraal is scheutig op overgangsplaatsen paaltjes markeren de grens, wit bescheten bieden zij plaats aan vluchtige bezoekers zon zaait weer armoe de bodem zal scheuren onder vluchtend gekrijs steltlopers priemen en drillen de bodem leeg tonen hun stuit, brutaal is hun uitzicht…

Nee, je weet het niet, en toch Je bent nu in mijn nabijheid, brutaal stal je mijn blik Je zette me aan het denken, ik moest of ik wilde of niet, vanwaar kom je? Ik heb de deur niet horen slaan Mijn knieën zijn slap, de uitstraling blijft koel, toch? Maar waarom lach je dan?…

Een nee heb je een ja kan je krijgen Maar hoe doe je het en op welke wijze Hoe kan je een simpele ja verkrijgen Gewoon door te vragen en te kijken wat het antwoord is Als je niks aan een ander durft te vragen Is er veel wat je in het leven mist Een brutaal mens heeft de halve wereld Als je zwijgt heb je helemaal niks Durf je vraag te stellen…

In ’t diepst van zijn gedachten brandt altijd het verlangen naar zeewater van 15 graden plus zodat het saaie zwembad dus kan worden vervangen door zee aan wenkend strand door vloed omspoelde palen door tenenknersend zand door sterke stroomverhalen door verre zichten grijs door brutaal meeuwgekrijs Ja, voor wie graag in golven klauwt…

De meeste boomers zullen het nog weten Een flink pak voor je broek was heel normaal En protesteren heette toen brutaal Wat op je bord lag, moest schóón opgegeten Men stuurde meisjes naar de huishoudschool De vrouw was enkel echtgenote van Werd huisvrouw, huishoudster van eigen man Met gele stofdoek als haar aureool Soms noemt men…

Niet alleen de leeuwerik met z'n doldwaze vluchten of de nachtegaal met z'n bekoorlijk gezang de merel die tegen de late avondluchten jou doet luisteren onder lichte dwang Nee geef mij ook maar het gezellig kwetteren van de mus of de brutale herrieschoppende spreeuwen Maar bovenal het koeren van de houtduif die je 's ochtends je slaap doet…

woorden dwarrelen als herfstbladeren door mijn brein het gedicht rijgt ze aaneen leeg stom zonder ziel zonder pijn woord na woord pak ik bij de oren rangschik schrap brutalen protesteren kleine zwakken schuiven zonder morren naar voren geloof nooit dat een gedicht zomaar wordt geboren vechten met woorden is sterven en telkens weer…

als de nacht weer aan zijn eind komt en de zon zich weer laat zien dan wordt heel de wereld wakker 't wordt een mooie dag misschien ik wrijf de slaap eerst uit mijn ogen kijk brutaal de wereld aan en denk van laat het nu maar komen ik zal vandaag mijn mannetje staan wat er nu ook gaat gebeuren ze krijgen mij vandaag niet klein…

Gebroken geknakt regenererend des leven lijdzaam overleden Doods toekomstloos brutaal door eigen hand aangerand Fragmenten rond gesmeten sieren ondergekregen nooit wederkerenden De nacht slaakt verdwaalde schoten verschillend de tussen liggende tijden De wacht schrikt op bezweet bleek trekkend Mijn god het gaat…

zilver kleeft fijn rag aan mijn vingers, de rond gesponnen kleine zwarte vliegjes trillen mee op de adem van lentewinden arachne strekt subtiel haar poot, de fijne haardraden raken de spandraad, registreren genadeloos elke trilling van teergazen, onbezorgde vleugeltjes, tot een brutale mus zich vertoont op dit koninklijk balkon, zonder…

* Blank Europa staat voor vier eeuwen brutale wereld heerschappij koloniën * Leeg zuidelijk land met handvol blanken op het Aziatisch achterwerk Australië! * Leeg noordelijk land met handvol blanken op de Aziatische schedel Siberië * Belangen worden met geweld geschud als de macht verhouding verandert Oorlog!…

In Afghanistan werd een vrouw vermoord Ze kwam brutaal door stenen om het leven De taliban achtte zich hoogverheven De stem van Karzai werd niet eens gehoord Terwijl wij de jonge vrouw bewenen, Zijn we bang: het ligt er vol met stenen Ondanks het luide protest van het Westen, gaat men in sommige islamitische landen verder met het stenigen…

lichaam wacht op verwennerij ik voel genot over mijn lijf sluipen we zetten de tijd wellustig opzij De nacht overvalt ons met erotiek we draaien langzaam in elkaar er volgt seksuele motoriek en de ultieme spanning is daar Miljoenen sterren voor onze ogen als het hoogtepunt wordt bereikt de lusten zijn eventjes gevlogen totdat je mij brutaal…

Toen hij dan eindelijk kwam, september had de zomer net geblust, werd hij brutaal de aarde op gesmeten en was hij karig uitgerust men was zijn tweede huid vergeten.…

Langzaam Als dikke vla Door een trechter Sluipt het van Boven naar benee In mijn rechter Brutaal en ongestoord Heb ik last van muiterij Laat hij mij voelen Dat het over is Gescheiden Hij niet meer bij mij hoort Zo dood en koud Zit ik daar Toch probeer ik heel benauwd Er wat mee te doen Moeizaam kom ik op Sleep me voort Door passanten…

Maar ook wartaal, brutaal verhaal en geweldig verbaal, geniaal genitaal, intimitaal. Het zijn beste pruimen want het is best te pruimen, fruit van eigen bodem.…

Was ik tactloos of brutaal, bracht ik iemand schade toe, vond ik iemands leed banaal of was ik even 'mensen' moe. Heer, dan help mij, kleine mens, wil mij leiden, wees mijn baken. Geef mij alsjeblieft de kans deze misstap goed te maken.…

imponerend met wangedrag scorend via bluf laat ik mij voorstaan op mijn brutale bek ik vecht me omhoog in wanstaltige arrogantie promoveer op mijn zieke inborst en klim hoger op vanwege slinkse achterbaksheid ik behoor tot de top dankzij rigoureuze veelzijdigheid en domineer dankzij professionele hebzucht dan word ik afgeperst…

Brutaal schoppende laarzen; we krijgen je klein Alom heersend afgunstig chagrijn en venijn. Kleinerend handeltje mensonwaardig onrein en typerend Sterkste pijnstillers wel hart en ziel zo ontoereikend. Er sterker uitkomend.…

Brutaal schoppende laarzen; we krijgen je klein Alom heersend afgunstig chagrijn en venijn. Kleinerend handeltje mensonwaardig onrein en typerend Sterkste pijnstillers wel hart en ziel zo ontoereikend. Er sterker uitkomend.…

Is het een drang een neiging of ordinaire dwang om een monoloog interieur als een een- of meerzijdig in een hersenkwab frontaal cq in Wernickes gebied parietaal geheel op feiten gebaseerd doch intern meestens gefingeerd beoordelings- dan wel voortgangsgesprek te voeren en dan ook nog in de vragende wijs brutaal bruut taal…

De brandnetels wijken niet meer bijten brutaal naar mijn benen machteloos en verdort kijken de gouden bloemen toe.…

Nu scheldt en schreeuwt er iedereen, En noemt het dwaas, brutaal, gemeen… Want ‘men’ weet in ’t eenvoudig zeggen Een diepe, boze zin te leggen: De mens is steeds geneigd het kwaad Te zoeken, ook waar ’t niet bestaat; Dies houd uw tong en penne in, Want laster schijnt hem vaak gewin.…

Jij daar met jouw ogen vol pret die brutale maar o zo lieve blik ik kijk naar jou en het is net alsof ik door mijn knieën knik Jouw lach is als dons op mijn ogen iedereen heeft ineens jouw stem mijn temperatuur zal spontaan verhogen als ik jou zachtjes in mijn armen klem Sorry, ik kan er echt niks aan doen misschien schrijf ik je wel een…

Weet je wat hij toen brutaal durfde zeggen? Ik heb heden besloten dat ik voor altijd blijf!…

alles in en om ons smacht naar onverdeelde aandacht ook wij ik naar die van jou en jij naar die van mij ach die bloem smacht ook naar die van ons en die van een vlinder of bij de boom hij wacht met wijd open takken op die vele brutale kraaien die naar plaatsje in hem snakken en hij lacht en mijn hond komt bij me bedelen hoopt…