Alle inzendingen over centimeter

mala herba difficulter moritur gelukkig blijken vitamine vier en vijf onmisbaar in ons dagelijks voer maar erecties van dat formaat, in centimeters geteld, doen mij glimlachen zei de oude hoer een orgasme blijft dan uit dag lieve kinderen roep ik nog na vanachter mijn etalageruit…

de buurman is aan het verbouwen hij hakt en slaat de spaanders in het rond schuim staat op zijn mond terwijl hij klopt, boort en vloekt sjouwt, sleept en zoekt naar zijn gereedschap en handigheden om met een elektrische zaag van de juiste diameter af te zagen en dan net een centimeter te kort, zak!…

een muur van verwijten scheidt luttele centimeters tot een metersdiepe kloof waarlangs de harde ruggen onbeweegbaar liggen want wie draait zich om en doet de eerste stap door simpelweg te zeggen: sorry ik zat fout en nu liggen ze te staren elk naar hun eigen kant de afstand onoverbrugbaar vooralsnog…

Krater in mijn Ziel geslagen, Mokerslag die Alles in mij, En ook deze dag Vernielt, verwoest, Tot op de laatste Vierkante centimeter - Het liefste dat ik Had is me vandaag Ontnomen, en vandaag Duurt weken, maanden En wie weet, wellicht Decennia, misschien Wel levenslang Voordat ze zich Volledig heeft uitgerold Tot dan…

De dingen lopen langzaam vast In een oog het licht De dingen grazen rustig nu Ik schuif een lucifersdoosje twee centimeter naar rechts op de tafel De radiatorwarmte tegen mijn dijen Voor het raam kastanjes en seringen Zij vragen geen toestemming. ----------------------------------- uit: 'De werkeloze doden', 1997. Vert.…

’s Nachts groeit het ijs een dikke centimeter Het land wordt met het schaatsvirus besmet En ijzers glunderen, ontdaan van vet De kans op ‘it giet oan’ wordt per dag beter! En dan, gewoonlijk een paar dagen later Gaan sloten fieltig grijnzen: ijs wordt water…

Als noorderling voel ik mijzelf reusachtig En loop ik met mijn hoofd trots in de wolken: Van allen die de aardbodem bevolken Ben ik het langst en wel eeneenentachtig. En was ikzelf niet zo bedroevend klein Gemiddeld zou ik dan nog langer zijn.…

in je pupil rechtsboven zag ik de maan vannacht een bol van licht zacht in het zwart ik zocht naar kraters vond ze niet maar wel een traan verdriet geluk staan soms dicht bij elkaar twee centimeter of minder nog misschien van zo nabij had ik nog nooit gezien dat zelfs de maan om jou kon wenen…

Leven buiten alle vakken van de hulpeloze horde wachten tot de mokers hakken, wet van deze wereldorde ingedeeld in centimeters van spijkerharde hokjesgeest strikken wij de laatste veters nog voordat we er zijn geweest liggen in een houten jasje krap gestapeld voor de ruimtijd botten met een uitrijpasje grondgedachte zonder afscheid.…

In de goede jaren Had hij het best Naar zijn zin gehad, Een mooie man Met prachtig postuur, Met de jaren verloor Hij zijn ideale lengte, Kromp met iedere tegenslag Minstens een centimeter - Met het eind in zicht Zie ik wat er nog Van hem over is - Een iel mannetje, Kort van stuk, Met op zijn rug Een bochel van verdriet…

hoe schraag je in loopgraven een smeulend vuur hoe de geselende wind hoe spalk je gebroken vleugels de lege taal hoe kapotte woorden hoe kijk je naar het gezicht van het gescheurde hart naar de tijd geschoffeld onder stenen hoe aard je op bodemloze aarde in de centimeters van je geheugen je zegt: het is leven het is niets…

Laten we dicht bij huis blijven vrijuit bij elkaar blijven elkaar de ruimte gunnen op de vierkante centimeter elkaar mijlenver uiteen dicht op de huid dragen elkaar in het hart sluiten zonder de deur te grendelen Laten we ontdekkingsreizen nieuwe verhalen vinden en de oude opschrijven aan de keukentafel thuis…

Het spoedberaad vanochtend bij Prorail: 'Mannen, geen paniek maar het gaat sneeuwen NEE, niet meteen door elkaar heen gaan schreeuwen  Ik weet 5 centimeter, het is veel Dus wat je zometeen de groep in gooit Moet beter zijn dan: "Wachten tot het dooit.." Bij de eerste sneeuwbui van het jaar maken NS en Prorail weer geen beste beurt.…

.' Ze kakelde: 'Het leven wordt nu beter Misschien per kip wel twintig centimeter.' -------- Unilever stopt met het gebruik van snelgroeiende plofkippen. Onduidelijk is hoeveel ruimte de kippen voortaan krijgen.…

zoveelste halve gare in kaart te hebben gebracht, in het urinoir, bij het terugschroeven van de voorhuid over zijn eikel en de aldus ontsnappende dampen bewonderend, vroeg het psychiatertje zich gekweld af, of deze stomen, samengeperst in de machinekamer van een dinkytoytreintje, bij machte zouden zijn om dat treintje over de afstand van zowat 1 centimeter…

vandaag pers ik me in een korset met niet eerder gedichte veters het teveel aan kubieke centimeters trek ik blozend strak met binnenpret mijn boezem probeert te ontsnappen als ik naar adem snakkend buk maar kan niet ontkomen aan de druk van de reeds vastgesnoerde lappen toch ontstaan er enkele scheuren doordat mijn goed geconserveerde lijf…

in de horeca zelfs op het terras is het ook niet altijd feest vooral als je er tussen uitsteekt breed maakt te veel plek inneemt volgens de krant dertien centimeter het mag er één meer of minder zijn geweest maar ze moesten er allemaal af sommigen zullen wel zeggen dat ze zout op slakken leggen lopen te zoeken die ambtenaren maar hou…

voor centimeter hij gaat zoals het hoort zijn weg is aldoor doorgaan wat een geluk, hij weet niet beter…

Een worm stelt aan zijn woning weinig eisen: “Op woongebied steekt het mij niet zo nauw, Ik heb een bovenkamer bij een vrouw, Ik moet mij dagelijks naar boven hijsen. Het is er knus maar waar ik wel van baal: Het uitzicht daar is ook niet optimaal.”…

in allerlei bochten acrobatiek op de vierkanten centimeter De bank nu onbezet en beter: de rijkdom van drie dochters.…

Hij legt zijn centimeter om mijn hals als een strop. Zijn vingers betasten de stof. Ik hou mijn armen stijf uiteen: een vogelschrik in de binnenkant van kleren. De naalden prikken door de voering heen. Ik word opgemeten als een partij land. Zijn vrouw stelt mij te boek.…

Kralen tot stilstand op acht, vijf, vier centimeter van de jam en nooit stel je de vraag hoe ze ochtend na ochtend op exact dezelfde plaats hoe dat in godsnaam.…

jaren zeventig Ligt nog trouw op zijn plek Is daar nooit weggeweest In al die jaren dat jij Het leven buiten hebt Gesloten, jij met gordijnen Dicht het leven hebt Ingeperkt tot een kleine Twintig vierkante meter Hier leef jij je leven Met dichte gordijnen Je leven levenloos ondergaand, Piekerend, tobbend tot op de Vierkante centimeter…

De vijver sluit zich af in een week een laag van twintig centimeter ijs Het water wiegt stil het ingeslapen leven dekt zorgzaam wat kikkers toe diep in de modder weggekropen Tussen jouw borsten en billen ontdek ik sporen van nieuw leven geknakt, geplet door luchtigheid scheppen dat is ernstig leven vlees en wil in evenwicht even zwak,…

Waren we maar slak iedere centimeter heel bewust aftasten van ons levenspad O hadden we maar zoiets als dat want wat wij kunnen leren van dat slome beest is het echt beseffen wat er achter ons ligt wat er werkelijk is geweest Wij ontlopen wat ons geschiedt te snel we leren daarvan dan ook nooit waarschijnlijk herinnert de slak z’n…

ik heb gister een roos ontvangen knalt er hier uit zo fel rood een veertig centimeter lange de knop een ganzenei zo groot van een chinese die liep te zonnen met bijpassend roze lint omwonden ik vroeg daar er letters op stonden of ze die met dansen had gewonnen ze lachte nee ik deed met koken mee wel lekker maar in de prijzen oh nee iedereen…

Zichzelf genoeg neemt minuut 1 van het uur 2 60 centimeter de gedaante aan van een verloren haar in bad (bindbaar rond bv. een boek in pakpapier tot op een schap terecht staand voor een tribunaal van stof: die gedachte is de dageraad straks).…

Leven op elke vierkante centimeter sinds het Krijt Is het ontstaan vanuit een hard gelag?…

prachtig bruingebakken exemplaar wordt wereldwijd en zeer beschaafd genoten de receptuur is aan het brein ontsproten van Jahweh of een duivelskunstenaar de lekkernij verdient een schouderklopje een loflied met een smakelijk refrein of beter nog ... een standbeeld op het Plein het wint van chocola, gebak en dropje al is het slechts een centimeter…

straalden als je keek de modetrend was blauw en groen het donkerbruine maakte je wat bleek je lippen spits gekruld door humor en een volle lach ook hier viel jij weer uit de boot men zag ze liever vol en rood parmantig stap jij door het leven je lengte door jouw genen aangegeven het schoonheidsideaal vond jou te klein tien centimeter…