Alle inzendingen over eindje

Terwijl iedereen ligt te slapen doen wij onze dagelijkse ronde strompelend beweeg jij je voort pijn staat in je ogen geschreven ik wil niet voor god spelen maar wil ook niet dat je lijdt de regen spoelt mijn tranen weg nog een klein eindje dan mag je weer gaan slapen op je vertrouwde plek Laat mij nog even genieten van…

knabbelt uit het land dat niet wil wijken in de lucht valt rust te proeven en eerbied wordt geplukt met een open ziel die ziet hoe de winterzon waakt over haar ontelbare planeten er wordt storm voorspeld met huizenhoge golven zal de natuur opnieuw herstellen wat haar allemaal werd aangedaan maar vandaag is er nog stilte ik wandel een eindje…

Lopen jullie een eindje mee? Bedankt!…

hij had het haar beloofd toen ze in bed lag het kind dat kleiner was haar vleugels kwijt ze glimlachte, hij vergat zijn eigen honger loop maar een eindje om, zei hij tegen zijn dochtertje op het eind van de Elisengarten zijn hand aaide nog even haar donkere haren nietsvermoedend verdween ze verderop in het licht dat met de rijen…

kettingkast fietste ik door het gootje op moeders oude fiets staand op de pedalen waarboven een dansend plooirokje terlenka zegt u dat iets een mussenkolonie zocht vliegensvlug dekking in de dichte heg keek mij nieuwsgierig na en fladderde druk kwetterend terug naar de zandstrook langs de weg ook nu trap ik nog graag een aardig eindje…

Jij gaat met mij een eindje verder, de wind blaast met ons mee, weggereten dromen worden weer fantasie. Ik vertrouw op jou in een volmaakte harmonie.…

kracht een ieder heeft hier lang op gewacht gordijnen waaien open winter is gelopen lentezon geeft vreugde aan kleine trage schaduwen werkelijkheid bekoort dromen er klinken stemmen in de natuur dit is een andere stad een ander park het naakte vragen is begonnen dit is geen vakantie het zijn andere dagen loop een eindje…

Wat is het leven, zonder liefde, zonder begrip men voelt zich alleen net of je in de put zit geen ladder helpt,zelfs geen eindje touw net zoals het woordje ik hou van jou.…

Een eindje verderop wordt er al weer een wilg geknot. Op 5 november 2009 mocht ik voor dit gedicht een eervolle vermelding ontvangen.…

Afijn, het was best een eindje lopen, Maar ze heeft daar een zandbak kunnen kopen, Zij verhuurt nu via het internet, Zandkastelen zonder waterpret.…

vogelkoren in ruisende bomen wiegen op frisse tegenwind klaprozen kleuren het groen achter water leliën drijven uitbundig in bloei het houten bankje voor even verlaten koeien begroeten de vrouw met de hond een tandje hoger de plassen omzeilend verheug ik me op de koffie, de post nog een klein eindje de kat spitst zijn oren genoeglijk…

ondergronds appartementje op het kerkhof lekker vlakbij ons huis een speciale laatste pil incluis met koffie en cake arrangementje stel je voor op de kinderen hun lip vroeger al opgepast ook op hun kids eigen kamer bij hen in huis is niks zitten we met z’n allen in een dip ach we hebben een mooi leven gehad de regering zorgt goed voor ons eindje…

de juiste stijl Terwijl ‘k plagend met hem de vloer aandweil Ontaardt dit soms in valse slotakkoorden Dit is zijn lied, dat mij nooit toebehoorde Zijn plek, zijn plaats waar ik geen poos verwijl Voor dromen ga ik nimmer voor de bijl Voor mij geen verre onbekende oorden De wegen van een dichter zijn vaak grillig Je loopt niet snel een eindje…

kokend Wagons die ratelen over rails IJspegels hangend aan het gezicht Mijn ogen schijnen op dichte vlokken speels Achter mij een slinger van licht Ik ploeg langzaam maar zeker voort Vastberaden door het besneeuwde land Zijn glooiende witte heuvels noord Ontelbare lampjes, ver aan de rand Horizon met warme hoopvolle gloed Nog best een eindje…

mij naar binnen Net of je weet van het hoe en wat Je weet er is altijd een omdat Een oorzaak een reden Voor de toestand in het heden Voor het verdriet Dat niet kan verdwijnen Dan maar in de samenleving wegkwijnen Maar toch overeind op een bepaalde manier In je houding Je lach Ben je fier Een parel in een oeverloze zee Ik loop een klein eindje…

Met mijn schoen door zand en stenen Waait het stof hoog op Daalt een eindje verder En strijkt neer op een verdwaald blikje Ik hoor de doeken klapperen Als grote witte spoken Sommige mensen zijn al op Alsof de camping gaat ontwaken Ik zie een karavaan van mensen Wachtend in de rij Storm in hun hoofd En het zand in hun ogen De groene…

En verder dus de zwerver die trilt een eindje verderop, verder ligt het hele dorp op zijn gat. Het feest is gevierd, er is gedronken, gevreten tot ziekmakends toe, en de aanrechten staan vol met overblijfselen zoals roodgerande glazen en botjes en vet op verder smaakvolle borden.…

Ik kom nog even een eindje meelopen, zei de meeloper en ik wilde dan maar meteen van de gelegenheid gebruik maken, -als volleerd gelegenheidsgebruiker zijnde- om te beamen wat U zo-even ook al beaamde Zo fraai als U het heeft verwoord: alsof het Uw onschuld is, die is vermoord en het klonk ook zo oprecht, dat, wat U zo-even hebt gezegd…

De zon schijnt op de Synagoge de duiven koesteren zich op het dak en de Opstandingskerk een eindje verder wordt door dit licht onttrokken aan de nacht de Lodewijkskerk ligt nog in de schaduw de windvaan op de toren glinstert goud steekt uit boven de schaduw van het Kruytschip dit is het Leiden waar ik zo van houd het Park heeft buiten mij…

Kom, mijn vriend, we gaan een eindje lopen; we halen graag een frisse neus, dat het droog is mag ik hopen, al hebben we eigenlijk geen keus. Til maar op, je poot, maar niet tegen de planten van de buren, nu, in 't gloeiend avondrood, zie ik de buurvrouw naar ons gluren.…

Een eindje verderop, geschiet, gegil en angst beheerst de straten. Een huivering schiet door de stad. Dan is het stil en worden zij geteld die het leven lieten. Een vrouw, heel zwaar gewond wordt afgevoerd, zij lijkt gered maar sterft op ‘t ambulancebed. De rivier stroomt langs de stad.…

Het paard van ome Lou was altijd moe niet vooruit te branden Hij at zelfs langzaam zeer bedachtzaam en met lange tanden Lou wilde zo graag hopperdehop een eindje rijden in galop maar het gebeurde niet Zelfs een rustige draf kon er echt niet af Lou had verdriet Maar op een dag wat hij toen zag zijn paard ging heel hard rennen…

Ik ben mijn landje aardig moe Mijn landje antwoordt met een snauw Ouwe zeur, loop naar de hel Hier is een eindje vettig touw De deurklink draagt je wel…

Een tochtje troost, een rondje rust, een stukje vroege lentelust, het rijmt: cc, dd, ee: wie rijmt een eindje met me mee? Luchten van goud, kasteel op berg, gepaarde rijmen zijn niet erg.…

Dat is lekker makkelijk, maar ik ga voortaan een eindje verderop tanken.…

en glad geschoren voor de spiegel sta om me te kleden voor een mooie avond Opera of een diner voor twee in restaurant ~Chiqutroelala~ dan wel met nabestaanden van een vriend naar ‘t kerkhof ga en dan het brede lange taps gevormde linkerdeel van de beschaafde zacht getinte stropdas rond mijn keel voor doorsteek twee keer om het korte rechter eindje…

Zo mijmerde ik een eindje door vervuld van al die gratie Jij fluisterde zachtjes in mijn oor mijnheer u moet betalen.. met cash of liever met de kaart ? Het leven had me weer eens bij de baard. ik kom nog vaak in Aldi je schenkt nog vaak je warme lach. Natascha, ik mag je dankbaar wezen want zoiets kleurt nog steeds mijn dag.…

Wim O. een eindje mee Om hem, in plaats van hier te fulmineren des donderdags voor dag en dauw uit bed voor weer zo'n teringlijer snelsonnet, te leren hoe hij hier kan integreren!…

Een stukje wereld in een regenboog: Wat boerenhuisjes en een korenveld, Waardoor een sidd’ring vaart van vochte wind, Een klompje bomen, wier zwaar-tintig loof Met forse donk’ring uitstaat tegen ’t licht Van de avondlucht, mat-blauw met zweem van groen; Een eindje hei als smeltend violet In zachte hulling van omwaad’mend paars, Een heuveltje…

met D's liep spaak, 't is waar Extraparlementair daarna, zowaar Niet vijf of zes, wel negen stonden klaar Om Ruttes vaas te lijmen ...met elkaar "Treedt aan," zei Jan ter Louw "en altegaar Loopt u hier ingeënt heus geen gevaar De druk is groot, maak nou niet wéér misbaar Remkes' houdini-act is superzwaar Ik loop een eindje…