Alle inzendingen over frederik

we noemden je Frederik Fluweel baron met slaapkamerogen je deelde het bed met een vriendin en gaf haar meer wóord dan daad je had wél een mooi wapenschild maar de minne was erg miniem haar voeten werden zelfs niet warm en het voorspel sloeg je over men beweert: noblesse oblige maar het blauwe bloed bleek lauw…

Mijn vriendje die heet Frederik. Zelf vindt hij zich een slimmerik En ook daarbij een braverik. Ik vind hem maar een stommerik Want hij heet toch niet Henderik?!…

Je zult zien dat er genoeg is eten, drank en jij Ik graaf gaten in de grond voor een spoorlijn door het bos De honger doet geen pijn meer en mijn tanden raken los Als ik straks, een slaaf, bevrijd ben meet ik mij vleugels aan in plaats van boot of trein wil ik sneller bij je zijn Ik ben niet knap meer als tevoren tanden wit en ogen…

Dat ik ooit 'De Kapellekensbaan' van Louis Paul Boon heb uitgelezen en de oeuvres van Hermann Hesse en Frederik van Eeden, lijkt me nu iets uit een ander leven te zijn.…

R DE NEUS VAN FREDERIK VAN EEDEN - Een beschouwing over de betekenis van reuk en geur in zijn werk. Amsterdam, Candide, 1996. 1e druk. Paperback/garenloos/flappen, 20cmx12,5cm…

Dat Gerard reve riepen de brouwers Jeroen toen Willem Frederik Hermans palmen overnam maar de eerste schots van de winter Leon overboord sloeg waarop de zeilen van Roy en Heleen scheurden en hoewel sinds Bern lef tonend Maarten ’t hart voelde overslaan…

. ----------------------------------------------- noot van de redactie: Frederik Schmidt-Degener maakte de dichter J.H. Leopold jarenlang als leraar en later als vriend mee.…

In liefdevolle herinnering aan Willem Frederik van der Giessen (1923-2003) Keukentrap beladen Met spijkers en schroeven In soorten en maten, Tekening achtergelaten Op een kistje van hout - Tot op de millimeter Nauwkeurig je nieuwe plafond In de sponningen gedouwd - Je had het afgekregen, je Laatste klus, en alles Stond er…

'Het leven is onzekerheid', zei Frederik van Eeden heel wijs en ik kan dat als dikke pad alleen maar onderstrepen.…

op een dag vraag je mij wat is belangrijk voor je? ik of mijn leven. ik zeg, mijn leven. je gaat en je verlaat mij zonder te weten dat jij mijn leven bent.…

Nu voelt ’t nog wat onwennig Als ik je in mijn armen heb Maar ’t is wel heel gezellig Je blik en lach vol pret Straks zet je een grote stap En gaan jouw kinderogen echt zien De eerste ontdekkingsreisjes met mam en pap Tot de eerste som van tien Zo groei je verder door Tot een flinke jongeheer Zo boetseer je je eigen leven En ontdek je…

Een droom Niks meer dan een illusie Ontsnappen aan de werkelijkheid De perfecte wereld Een droom Alles is mooi Een spiegeling van realiteit Alleen maar genieten Een droom De hele wereld aankunnen Bergen verzetten Alle wensen vervuld Een droom Overvloed van liefde Mensen van wie je houdt Oneindig geluk Een droom…

Onder een schild van een bloeiende vriendschap, Verschuilt een vreemde kriebel naar meer Onwetend over wat ermee te doen, Overvalt het me keer op keer Een donkere waas over feiten en gevoellens, Maken het geheel zeer gecompliceerd Wetend dat jij met regelmaat, Ook door anderen wordt begeerd Een gedachte die iets in me losmaakt,…

Wat vrouwen kunnen met niets dan levendige lichaamswarmte: het met hun vingers bezingen van aangename dingen omdat ze alle tien durven leven in en met emotie –hij verbrokkelt en is bangelijk broos. Het bijna rustgevende van tijdloos zwerven in een afgesloten doos, zijn bed en andere woordenloze oorden; haar niet meer willen zwijgen, zijn…

Een blik in broze dozen Bewaard voor tijd van leven Wel gekregen Nooit bekeken noch gelezen Geboortekaart Een zoon een broer Gekozen oude namen Dankbaar van God ontvangen Bevestiging na groot verlangen De laatste dag van t jaar geboren Leek een oudjaarsavondfeest Echter op de nieuwe morgen Gaf je reeds de geest Wederom een kaart Dezelfde…

Voor de nachtlamp doven gaat sla ik open, zie zijn gelaat; diep in kraag, mond vol gas brakend sluipen in het Luxembourg in Groningen bij verminkte hoer, zijn schaterlach van brekend glas. Nooit meer slapen, mistig spoken helden straffen, geleerden koken Dorbeck voor eeuwig verhullen. Ik proef zijn verzuurde wraak, adem diep zijn zwavelsmaak…

Wind, er gebeurt niets, behalve misschien als je -- kijkt om iets te zien.…

De portier, inmiddels gestorven Ik de persoon die g'woon goed slaapt Hoewel muggen maar bleven steken Zag ik reeds waarde De portier, tijd terug, begraven Wij, mensen die overleven Allemaal keren wij weer huiswaarts Waar ik bedaarde (Met een onbewezen hypothese) *Uit: Nooit meer slapen/(de eerste zin van hoofdstuk 1) Van: Willem Frederik…

Deze beslissing heeft de organisatie van het festival genomen naar aanleiding van de vechtpartij van vorige week vrijdag, waarbij Lange Frans (Frans Frederiks) een achttienjarige jongen uit zijn publiek in Meppel mishandelde die een ijsklontje naar hem gooide ...…

13 Blonde staarten in een dozijn De meisjes van de hockeyclub Alles lijkt zo enig en zo fris Jubelend van toon rolt de R Van Margo, Merel en Frederik Dragen braaf hun moeders kleed De heren roepen brallerig He kerel biertje man En zien alleen de eigenheimers Hun toekomst en het eigen nest Ruiken geld en willen meer Net als hij, hun ouweheer…

foto) --------------------------------------- In aNNa schuilt een Nomen Nescio Die onbekend wil blijven, anoniem Wie weet is Anna zèlf haar pseudoniem Want zij zegt nooit eens Yes maar altijd No Maar ook die oNNo valt niets te verwijten Hij is een Uitvreter en een Titaan Wie ziet hem als dat Dichtertje nog staan Toch zeker niet Jan Frederik…

Begin twintig kocht ik een retourtje Bussum-Zuid om jouw graf te bezoeken, gewoon omdat ik je wilde bedanken voor al je wijze boeken, die mij hebben verrijkt als een engelenkoor. Het was een snikhete dag en de bos bloemen, die ik in een kiosk had gekocht, begonnen al snel slap te hangen, hoe ik ze ook mijn liefjes bleef noemen, ze waren te…

Aan Frederik van Eeden De Zee, de Zee klotst voort in eindeloze deining, De Zee, waarin mijn Ziel zichzelf weerspiegeld ziet; De Zee is als mijn Ziel in wezen en verschijning, Zij is een levend schoon en kent zichzelve niet.…

(kunstmarkt Fort Prins Frederik, Ooltgensplaat, 14 mei 2011) kunst markeerde dikke muren rond krullen licht gevonden in het aangezicht van velen, die de dag al warm bezongen sculpturen speelden met hun schaduw schilderingen kleurden vrij met het hart op blijdschaptongen sprak een oude naam de mensen aan zo is het gegaan waar…

Hoe ligt de stille heide dáár Gelijk een bloeiend graf! Geen klank, geen lied breekt even maar Het doodse zwijgen af; 't Is, of die nevel, koud en kil, Het brede land begraven wil; De zon schijnt vreemd en rood, - En op de hei speelt bleek en stil Het Kindeke van de Dood. Er leefde een kind in 't heideland, Een zwak en zieklijk wicht;…

Zij kwamen na jaren uit Brabant weerom Met vliegend vaandel en slaande trom, En zagen de zon bij het zinken Op 't duin van hun Vaderland blinken. Zó rukken zij voort - 't is de zee, die hen trekt - Maar ginds, waar het gras hun gevallenen dekt, Is 't, of hun een 'halt!' wordt geboden, En houden zij rust bij de doden. 'Kom,…

Lisbloem, die bloeit aan de zoom van de vliet, Hoog op een vorstlijke schilde geheven, Als door een lijfwacht van speren omgeven Troont gij te midden van 't riet! Over het veld ruist een lied van de vloed, Kostlijk als harpspel van zilveren snaren, Brengen, bezield door het koeltje, de baren U met de morgen haar groet! Schijnt u het leven…

Daar rijst me in 't hart een droef gedicht, Terwijl de hemel straalt en lacht: 'Een bloem ontluikt bij stervend licht En leeft - een enkele lentenacht. De wind is stil en alles rust; De bloemen knikken, fluistren zacht En dromen dat de zon haar kust - Nog één bloem slechts waakt en wacht. Zij waakt en wacht totdat de trans Gekleurd wordt…

Ver weg begraven in noordelijk duister schopt 'n Inuït nukkig om zich heen en doolt depressief richting winterblues Ondertussen laait een brandend avondvuur hoog op en rinkelen de naalden van 'n gloeiende spar die verwoed schudt en bidt om ééntonige vrieskou Aan de overkant van 't dorpsplein glimlacht 'n klein meisje bij zo'n…

De onderaards zwarte verkoolde schuppen sputteren het hijgend haardvuur nieuwe hagel in Bombastisch rokende schouw kringelt nu de roetwalm naar de maan fluitend ronkende motor blaast nu het perron nieuw leven in Maar de oogkleppen zagen enkel ongeoorloofde vertraging en hij gaf levenslang het volle pond In zijn volgestouwde geest…