Alle inzendingen over gril

Seringen waaien paarse zoele Geurige schaduwen, gril en moe. Aan tengre boompjes, haast nog schuil, De witte zuiverheid der rozen; Midden in hun half open tuil Besluiten zij hun schuchter blozen.…

Tijdens een storm bij volle maan vloog er een vleermuis in mijn gril. Mijn panda viel er prompt van stil bleef halverwege nergens staan. Een wandeling had ik te gaan om toch nog op mijn werk te komen. Ik kon de weg gelukkig dromen naar het kasteel ‘De Transilvaan’ De klopper klonk de poort ging open Heer Vladimir keek me strak aan.…

Het kind reikt tot zijn schouder, straks is zij wat jaren ouder, en niet afhankelijk van moeders gril, dan kan zij komen zo vaak ze wil.…

Terwijl de boot langzaam verder vaart blijft de drenkeling navelstarend achter geheel omringd door bovendrijvende gedachten zwemt hij richtingloos rond klemt zich dan vast aan zijn levenstaak lijkt niet te beseffen dat ook dit een gril is van weer voorbijgaande aard dat er nog genoeg tijd over is om niet zomaar weg te kwijnen in…

je blik is open frank en vrij zweept golven op tot grote hoogte maar op de achtergrond het makkums porselein de rode tafellopers met het blank gepoetste koper je legt de horizonnen verderop snoept drop twee tattoo’s op één bil de navelpiercing is geen gril toch kus je zacht je moeder terug die wat verbaasd tegen het blond…

We liepen langs schuchter groen in onze wandelschoenen Eenmanspaadje aan de Oude IJssel lucht boven ons: loodgrijs Waarin wakken licht van lente blauw van kou van 'n vroeg april Merels lijsters,stil of van de wijs Wind wist niet van wanten bleef steken in z'n gril Het scheepje aan de wal gebonden droomde zich…

Het wordt donker, kil, het weder heeft zijn gril. Onweersbui, stromende regen komt moeder aarde tegen. Bliksemschichten, vuurwerk, donderslagen zo sterk. De aarde trilt, de mens rilt. Flitsend licht, spookachtig zicht. Oorverdovend gekletter, regenval, gespetter. Daarna…een blauwe lucht. Een weergave van rust, warmte geblust.…

Jeugd en liefde wandelen stil Hand in hand en dromen; 't Vogelijn bouwt, naar lust en gril, 't Nestje in de bomen. Kom, de liefde wacht naar u, Blijf niet langer binnen; Kom, de liefde lacht naar u, Zing van 't zoete minnen.…

Een tikje knetter ben ik wel, al bedenk ik me supersnel, vooraleer men me opsluiten wil, ik even laat weten vanwege welke gril, ik dit schrijf. Een tikje knetter op mijn bed, want weet je zonet, vertrekt mijn hulp die als een tornado door ons huis trekt.…

De helende steen Die door jouw cellen suist Hij verkwikt de wil Krikt de weerstand op Vult het gebrek ‘Een warm aanbevolen gril’ Is het standpunt van de gek De jeugdbrand wijkt van de wangen De steen scherpt het doofste oor Koppijn is een verdreven klacht Last van haaruitval, een slapeloze nacht?…

Al was dat dan wellicht een gril, nu ‘k hem heb, aanvaard je ook dat ‘k met rede ’t spel bestook?…

De nacht verzwaart wat de dag niet verwerkte verdronken in de grote zee der alledaagse dingen terwijl de boot langzaam verder vaart blijft de drenkeling navelstarend achter geheel omringd door bovendrijvende gedachten zwemt hij richtingloos rond klemt zich dan vast aan zijn levenstaak lijkt niet te beseffen dat ook dit een gril…

Geen gril van april kan straks de natuur weerhouden zolang maart en de kringloop der seizoenen bestaat nu we thans al zien hoe ook de katjes zich ontvouwen bemerken we weer de verandering van het klimaat.…

Toen de eeuw'ge zon, na eeuwen werd geboren, Als uit een gril van 't eeuwig werkend Iets, Schoot, uit haar borst, een wereldje naar voren: Der mensen aarde, één klank des eeuw'gen lieds, En haar te kennen werd de mens beschoren: Is dan volmaaktste kennis meer dan niets? -…

belanden Die vlieger, steeds hoger door de opwaartse wind Doet mij denken aan de idealen in het leven De dromen die leven in de gedachten van ieder kind In staat om daar alles voor te kunnen geven Maar die vlieger zit vast aan een dunne lijn Naar beneden getrokken als ik dat wens Ook al vindt die vlieger het niet fijn Te gehoorzamen naar de gril…

Kil, ijzig, koud staat 't leven even stil Ach, de natuur heeft zo haar gril. Morgen is zij weer paraat in groot ornaat Met milde warme stralen waarin ik zo graag baad. Heftig verlangend, reikhals ik met bonzend hart De gouden gloed en weg is alle smart. Dans en spring, zing en wees blij Een veulen, een kalfje, ook een bij.…

En lonkend naar een weke lens Wil ik jouw gril verdragen En toch verberg ik in mijn binnenzak Als een stiekeme onheilsbode Vlindermes en boksbeugel en matrak By the way Wat doe jij zoal om den brode?…

De mens zoekt overal het paradijs Maar het is een dwaze gril om dat te willen Omdat de mensen veel te veel verschillen De kranten tonen daaglijks het bewijs De mens zoekt overal het paradijs En oorlog moet de weg ernaar forceren Ach, konden wij van oude lessen leren Dan wisten we de opbrengst en de prijs De mens zoekt overal het paradijs…

Ze bleef goed op hem passen; de baring was geen gril. De spoedbevalling was een gebaar van Goede Wil.…

Die tandenpoetsen helemaal niks vond Wat bijzonder goed te zien is Bij elke keer dat ie zijn mond opendoet Die de ganse dag kan slapen Mijn huisgenoot die doet wat ie zelf wil Vaak in is voor de een of andere maffe gril Die huisgenoot die haren verliest alsof het niks is Je soms stiekem met een oog aanstaart Een kam liever ziet gaan dan komen…

'k Geloof, het was meer dan een grap of een gril; Maar 't oog staat vol vuur, is het hart nog niet rustig? Ja, 'k zie u weer lustig! Verban nu de zorgen; thans hebt gij uw wil; Maar, Lina, wees nooit meer zo somber en stil. 1842.…

Men incasseert gesloten iedere gril van God en zee. De grond is als de mensen, stug. Hij geeft onwillig mee aan ploeg en tractor in een nooit besliste, trage strijd. De kinderen nog uitbundig in hun overhaaste jeugd, een kalme trots neemt later de plaats van levensvreugd. Ook een gebondenheid, en een besef van dood.…

vaak ontsnapt, ongewenst ontnomen, nu dan de uitzondering, als uit wildste dromen Menig vrouw zou wensen zo te mogen boffen, zoals ik bof met jou, zoals ik 't heb getroffen Ex-partners verbleken vergeleken met jou, jij op eenzame hoogte, bent oneindig trouw Totaal gericht op mij, zoals ik het graag wil, neemt wat ik geef en gaat mee in elke gril…

Haar zwanehals Haar trots gezoem Haar pirouette in de cel Tot zover het sprookje Zo staat ze doofstom te staren Gewenteld in verveling Gehecht aan haar gril Gewend te wachten op barbaren Zo oefent ze zich in vergeten Haar eigen tepels strelend Op pantoffels van wol Teennagels die naar binnen groeien Zweetkringen rond de oksels…

Nu waait er overal een lauwere wind streelt zij het blad van menige lome boom de zomer toont zomend haar gril hier en daar doodstil. Spaden bij tuinen staan werkeloos op de grond het is warm en 't blijft een dag die uitmond in alle rust nu de dalende avondzon ook al bijna de kim kust.…

Ver van huizen, auto’s, drukte, Van die dingen, de mens zijn gril. Kijk, een zonnestraal valt neder En borduurt met schitterend goud Een lief’lijk randje om het lover, Daarna op het groenbruin hout. Denkend aan voorbije dingen Lig ik onder een forse boom. Zachte windjes die zingen Een symfonie, als in een droom.…

Een rapsodie van grol en gril, Die smaak en wansmaak duldde, Die slaven ketent aan haar wil En nijvre handen vulde. Een kind, dat slechts op 't morgen denkt En 't gisteren belachte; Een gast, die moeder zorgen schenkt En vaders zucht verachtte. Maar - 't helpt wat of een oude pruik Zich zet om 't ding te veetren.…

Direct wist ik, dit is niet tijdelijk en ook geen gril Van een vrouw houden dat is wat ik wil. Aan de wereldse kleinzieligheid heb ik mooi schijt Ik ga voor deze vrouw, want die wil ik niet kwijt.…

Een laatste beetje fonkelende gril Kan bijna pijnloos zachtjes sterven Het ingelegde hart in zout, ‘t kan haast niet bederven Laat los laat gaan om mijnentwil 't Was alles nog zo reuze pril Mijn geest ligt echt nog niet in scherven…

Laat preken dan, wie preken wil, En wijsheid uit wil kramen; Ik lach wat om diens dwaze gril, En hunker naar het amen: De wijsheid, die niet lachen mag, Geef ik voor éne meisjeslach.…