Tepelstreeltje

Ze boog in een torenkamer voorover
De vlecht viel als een geknoopt laken
Voor de ontsnapte die terug wil

Dan klimt de kikkerprins naar haar hals
Op karakter en zwemvliespoten

De haarwortels houden het nipt
Maar haar grimas getuigt

Ter hoogte van de vensterbank
Knipt ze de streng door
De ballast valt met een ijselijke gil

Zo blijft de maagd gevangen
Een eeuwig beloofde bruid

En half gekortwiekt staat ze stil
Van opluchting te janken.

De gekneusde kikkerprins zingt verloren

O! O! O!

Haar zwanehals
Haar trots gezoem
Haar pirouette in de cel

Tot zover het sprookje

Zo staat ze doofstom te staren
Gewenteld in verveling
Gehecht aan haar gril
Gewend te wachten op barbaren

Zo oefent ze zich in vergeten
Haar eigen tepels strelend
Op pantoffels van wol
Teennagels die naar binnen groeien
Zweetkringen rond de oksels

De verwaarloosde hinde
Het toonbeeld van een voorbije schim

Hij druipt af met droge lippen

Schrijver: Wim Veen, 30 april 2005

wim.vandeleenetelenet.be

tepel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 1.359