Alle inzendingen over hemd

De dagen, verloren geen schoonheid tussen eiken, beuken en wilgen groeide ik uit mijn hemd en uit mijn dromen in rookwolken nachtwouden speelde ik indiaantje met mezelf tegen blanke betweters ik verbond mijn geest met vrede in deze wildernis van ziel liep ik weg uit de stad van de dwaasbeschaafde mensen om in het wilgenwoud…

Ik weet jij gaat de weg alleen, dan is het tijd om duidelijk te spreken: de dokter die er is voor kleine dieren brengt je de rust die voor eeuwig is beloofd - ik open de gordijnen, laat bonte vogels vliegen voor het raam en wanneer ik straks moet graven in de aarde, draag ik een eenvoudig hemd uit eerbied voor je leven.…

Het goeie goed, Broek geperst, gevouwen, Hemd gewassen, gestreken, Jasje geschuierd, gelucht, Schoenen eronder, Glanzend gepoetst. Het goeie goed wacht, Liefdevol tot het laatst.…

Zal ik hem aanraken, mijn vingers laten gaan door zijn haren, kietelend spelen met zijn hemd, zijn lijf, zal ik hem opwinden en het fijnste geven?…

Moeder strijkt zijn hemden aandachtig gebogen over de plooibaarheid. Intussen slaat leven een bladzij om. Bij de achterdeur ligt het scharnierpunt.…

Wie wil dat zulke humor wordt getemd, Zet zich daarbij behoorlijk in zijn hemd.…

Een man in oranje hemd zit geknield in het zand Achter hem een religek met mes in zwart gewaad die zorgvuldig vastgelegd zijn haat omzet in daad Islam kent vele huizen, alle staan in brand F-16's stijgen op, kruisraketten gaan Wapenproducenten slaan de kassa aan…

verlaten zielen dwalen door het rietland - woorden ontregeld de wandelende tijd gemeten in jaren drank en geschriften ook bredero dood voorbij voorbij voorgoed voorbij een spook in zijn hemd het hof van fado een sluier over verdriet portugese wijn dennen in het bos ongemerkt gaat de herfst in winter over…

Ik heb je schoenen gepoetst en je hemden gestreken ik nam je zoals je was met al je menselijke gebreken. Nu heb je je koffers gepakt om met een ander te leven mij laat je nu achter, want je hebt me niks meer te geven…

als een piramide nam ik benen bruin van zon de kop van het beest daartussen zachte neus en koeienogen oren steken uit - enkele streepjes van haar hemd zijn zichtbaar hals en hoofd met warme glimlach wist ik dat die was om ogen zo mooi als van een ezel dat gesmolten vlinders in haar buik dat wij zouden terugkeren als twee niet langer…

Het is een kapstok voor haar mooiste hemd.…

de laatste hemden zijn versleten schrijven handen woorden rijgen geluiden in rustig verlangen ontstegen.…

domme, dikke pech ik doe mijn mooie hemd aan kijk, alles is weg!…

bijzonder aan dichters is hun aparte positioneren op de marktplaats zij staan er altijd los van de vraag is er vraag naar neem van mij aan een type marketeren zonder evenaar geen haring of hemd of het is afgestemd worden behoeften dichterlijk gewekt draagkrachtig en potentieel aanbod overdondert disproportioneel daar komen de curven…

Zonder prooi sta je diep je in je hemd. Hoe aandoenlijk je bent zonder trofee onder je magere hals. ----------------------------------- ‘En nooit weer terug’ (2020)…

Ik streek mijn hemden zij haalde de kreukels uit mijn ziel zij hield van strategie, ik van overdrijven zo werkten we samen aan mens en maatschappij het beste span van de tsaar Wat hield ik van haar wanneer ze 's avonds het trappenhuis van mijn vermoeide hoofd besteeg, lichtvoetig en feeëriek, heerlijk kleurend bij de eerste zweem van…

Liever dan een vis die in een goudzee zwemt, liever dan een vogel die geen sparen kent, liever dan een freule, Tineke van Heule, Tineke ons maartje in zijn hemd. Tineke van Heule, mijn minneke, op u staat mijn zoetste zinneke, u lust ik, u kust' ik, op uw harteke bouw en rust ik.…

Maar toen ik in een krant een foto zag van een in Zuid-Amerika vermoorde guerillastrijder, achterover liggend met halfgesloten ogen, vreemd ontspannen, onder het opengesjorde hemd het gave bovenlijf tot aan de navel naakt, voelde ik iets in mij verschuiven alsof een ander lichaam in het mijne zich onverhoeds bewoog, de ogen even opsloeg en…

In een veldtent lag zij bijna levenloos en keek naar haar dertiende levensjaar onder de hijgende stank van buskruit, wodka en zweet tot bloedens toe beet zij op de rand van haar eigen omhoog getrokken hemd en vloog weg, ver weg dromende over vrijen met een jongen uit liefde, uit liefde, uit liefde en nooit, nooit meer, voor één brood…

Vannacht gedroomd van een tehuis de ochtend kwam en ik wachtte af kort hemd en een pamper aan Geluid van wieltjes op de gang vrouwenstemmen op zoek naar wat er weer was misgegaan Jij maakte me wakker omdat ik kreunde in mijn slaap Heel traag keek ik je aan verloor mezelf in de geur van je kriebelende haar kon niet horen wat je zei trok…

ik heb daar gestaan mijn drietand slechts aan heb turken en grieken verwezen voelde hoe kiezel en zand mijn rots en het bosporusstrand in eeuwen had aangevreten kleedde me strak in wit en wat zwart naar de nieuwmodische tijden maar jij trok de knopen eraf scheurde mijn hemd in verleiden wiste de tijd voor ons beiden zie je nu staan…

Geen rotterdam dan amsterdam geen moeder man dan vader jouw rok is boter dan de ham mijn hemd is altijd nader al jart je met je vrienden bil al jas je met hen klaver en speel je liever haaf dan spil, schmidt is toch altijd haver jij bent veel zeker dan ikzelf en toch leef ik veel sober jij droomt dat je eylders drinkt ik delf het spit…

De was vouwend pyama, vijf en twintig jaar oud, nog van zoon Wollen sokken oprollend van vriend Outdoor hemd van ander wetend in kast Wollen lange mantel van moeder Handgewoven Nepalese das van vriendin Gestreept Karl Kani shirt die ik al vijf en twintig jaar graag draag Al die dingen koesteren mij en ik hen…

waar geen pad meer is om er te komen waar geen hek is, geen grens waar alles open ligt, leeg zonder een begin van ergens heengaan De gordijnen kieren haar hemd valt open en haar lichaam voelt een aanwezigheid iets dat gaat gebeuren…

Ik heb ze nodig voor mijn hemd. Je weet, ik ben soms wat ontremd. Er was weer een sonnet mislukt. Toen heb ik knopen afgerukt. Geen knoop zit er nog in zijn gaatje. Één hangt er aan een zijden draadje. Kan men die knopen thuis bezorgen? Lees de ontknoping. Die komt morgen.…

De rode wijn uit jouw mond proeven het verborgen, voortdurend bewegen onder jouw zijden, slaperig hemd Een vroege ochtendwandeling, wakker maken de zon van ons komt stralend tegemoet dan hete chocolademelk met rum Ik hou van een lang voorspel in lagen lekker strelen, likken, kussen en plagen waarbij onze naaktheid vanzelf bloter wordt…

Even vliegt er een vlek over de muur, een meeuw de avond broeit en ik lig in mijn hemd op bed terwijl ik Plato lees, de gelijkenis van de gevangenen in de grot Ik hoor mijn man, sla snel het boek dicht en draai me om met mijn rug naar hem toe doe ik alsof ik slaap.…

Mag ik jouw zinnen rijpen zoals je schoot mij kan bevrijden van lusten ongerijmd met ingelijste metaforen jou berijden nachten lang door het woud waarheen ik ga is het duister slechts mijn licht en sterf ik eer ik voor je sta maar ‘k moet de dood nog baren in scheuten pijn vanachter hemd en rok, toch bewaar ik in dit leven jouw laatste…

zeggingskracht je lacht het kunstgebit met gelig waas komt bloot ik verberg de apparaten in mijn oren zonder welk ik niet kan horen wat je zegt ik weet nog de lange vrouw die oma heette, grijs, doof en schimmig in haar ouderdom waar ik nu niet van wil weten want in mij huist de vrouw de gretigheid is niet gedempt al sta ik in mijn hemd…

Voel mijn benen zich verdunnen en draaien onmiddellijk volgen mijn armen het groeien van hoefjes ik stap uit mijn jurk en mijn hemd inmiddels te groot en voel mijn vacht in de wind mijn oren richten zich zetten uit en ik luister naar het kletteren van borden ver in de keuken het waaien van gras ik hoef inmiddels niets meer.…