Alle inzendingen over hinder

een kind speelt in ’t schelpenzand tussen ’t vuil net als vele andere kinderen, laten zij zich niet hinderen door plastic, patatzakjes, ijzer, hout en ander afval zelfs niet door een stinkende aangespoelde blauwe kwal of door de paardenvijgen in ’t zand kinderen spelen slechts lekker op het strand…

Zo noem jij De vooroordelen Die men over Ons Groningers Heeft, maar Ernstiger nog De vooroordelen Die zich in het Brein van ons Noordelingen hebben Genesteld en waardoor Wij zo graag Verongelijkt de De wereld om ons heen Bekijken - hinderlijke Kluiten in de noordelijke Geest, noem jij ze, En om vrij verder Te kunnen…

Kan men door het bos niet zien hoe elkander te ontwijken, vrijuit te gaan ook dat moet blijken, toezicht op onszelf te houden; waardevast in het vooronder God Onze Ouder kan dan zonder ons hinderlijk en kinderlijk gedrag.…

Het is maar een lichte schittering die mij hinderend in mijn ogen valt een aanwezigheid die me niet bevalt als een vage contour in de schemering. Ik snap niet dat het mogelijk kan zijn het gaat van ongemakkelijk naar hel maar misschien is alles wel schijn, misschien ben ik het zelf wel...…

Inademen, uitademen, hinderlijk eenvoudig, een autonome zenuwtrek. Dat heb ik toch maar geleerd. Als je het laat ben je gek. ---------------------------- uit: 'De daken op', 1991.…

Laat geen onkruid zich vertonen In de voegen van de stoep Van nette burgers die willen wonen Zonder hinder van deze troep Dat het zich zal voegen ten bate Van wetten en regulering Van de verdeling in gelijke mate Tussen tegels zonder speling Waterpas en keurig in de rij En haal ons niet uit goede doen Schik je naar onze maatschappij Stel…

Zalig zacht zoemend de eerste bijen in de tuin pluizig ploeterend pielen in bloemen soms wat schuin Vrank, vrij, verwilderd de kinderen na de winter blozend bubbelend bruisend in speeltuinen zonder hinder Rozige rode ruikers van lente een boeket vlugge vlinders vliegen in het nieuwste vlinder ballet…

Staat ´n nieuwe dag op stapel zet zich op de kaart Beter te zeggen: de ochtend bloost of gloort Maan met nacht door ´t sluiplicht vermoord De wekker ben ik voor de stemmen van m´n kinderen Vervuld de kamers van ´n onbeschreven stilte niets kan me hinderen Zelfs niet ´t blaffen van ´n hond op straat.…

Een rups ontpopt zich tot een fraaie vlinder en fladdert van hier naar daar zonder hinder. Ik wou dat ik die vlinder was dan zou ik in m’n mooiste jas naar jou gaan zoeken. En als ik jou gevonden heb en jij net als ik ook vlinders voelt, dan fladderen wij samen naar ons doel.…

En ook... gedachtenpauzes die steeds langer worden, dat zie ik wanneer ze hinderlijk en schuin voor de zuivel stationeert en wellicht denkt; wat doe ik toch verkeerd. Thans aan de kassa kijkt ze mij mismoedig aan. Met het klimmen van de jaren gaat het leven harder slaan.…

Waar hij heel gelukkig is met al zijn kinderen die hem opeens helemaal niet meer hinderen!!!…

Elke keer weer die vraag en die horen we niet graag Waar blijven de kinderen wat kan jullie nu hinderen Nou het gaat gewoon niet dat doet ons veel verdriet We zijn al 2 jaar bezig niet een beetje, maar hevig Ziekenhuis in, ziekenhuis uit maar het helpt geen fluit Wij zijn beide in goede staat maar waarom het dan niet goed gaat is onze grote…

zelfs met beide voeten op de aarde sta je in wankel evenwicht zelfs met voldoende eigenwaarde schrik je van een vreemd gezicht zelfs met vertrouwen in elkander weeg je ieder woord weer af zelfs met respect voor die ander schend je telkens weer zijn graf zelfs dat moet je hinderen leer je het je eigen kinderen zelfs dit…

Wat fijn, het is een paar graden minder even time-out in die hitte-hinder dus open die ramen, open die deuren vanavond kan het dan echt gebeuren dat verkoelende briesjes binnenkomen en energie weer door mijn lichaam zal stromen Oh hoe héérlijk is 't om te merken, zonder dat zweetklieren overwerken, dat ik me thuis weer verkwikt kan bewegen…

Ondervindt u ook soms hinder in dit neervaljaargetijde van spontaan opborrelende imaginaire woorden fantasiebeelden of beide als bruisend mineraal bronwater met pfizeringrediënten of wat bubbelend moderna, Laat dan de feuilles maar mortes gelijk de indian summer evenals de dode eikels, platgetreden glands mortes…

van hemel niet langer van aarde Haar huis 'gekuist' achtergelaten Ik weet niet of dat er nu toe doet Wij wikkelen haar huisraad in oude kranten Wij pakken dat alles -met weemoed- in ribkartonnen dozen Wij herkennen 'onze maten' nu oude kinderen Die zij toentertijd uit liefde baarde Het zou haar -denk ik- hinderen…

waarom is dan mijn gemoed niet blijer; de zon straalt, restjes sneeuw blinken nog na, het ziet er zo schoongewassen uit; is het omdat toch al weer blijkt dat er mensen zijn die het voor de ander willen verpesten en geen benul willen hebben van wat ze aanrichten - en degenen die ook hen van dienst zijn als het er op aan komt, belagen, hinderen…

Mijn kleinkind van acht jaar, ze DOET het toch maar, net als al die andere stoere kinderen, die zich door het weer niet laten hinderen. Het doel is geweldig, haal zoveel mogelijk op ren je benen uit je lijf, doe het voor kinderen die " gepakt " zijn of worden, door het monster ' kanker'.…

jouw paradijs was leeg er stond een hek dwars doorheen het water twijfelde in stille poelen ach, de kikkers riepen wel libellen sprongen herwaarts van een blad de kwel stond leegte uit te huilen schuilen binnen groen lukte niet meer toen kwam een feloranje vlinder zonder hinder in jouw huis ze droeg de hakkels van gewond zijn, maar…

Of ik nu met je dans of met je praat er blijft tussen ons een hinder. Jij wilt je nog niet binden, dat hoeft ook niet voor mj. Wees maar niet bang, ik laat je vogelvrij. Wanneer jouw wilde haren zijn verdwenen, en je bent het vrijgezelle leven zat.…

Steevast sta ik seconden te tellen als taal struikelt over z'n zin bungelt huichelt verder knikt Telkens vallen falende stralen middels spraak als hinderlijke steken in de stilte; de ketsende klanken kloppen steeds weer aan het oude zeer van zwak glas en jonge ogen Maar het ligt ook aan mij, leg de dolk naast me neer, ik kijk…

De aarde is een ronde bol zweeft rond in een groot donker hol jaren van evolutie start iemand een revolutie gaat iemand nog staan als een held te laat de wereld draait om geld geld gemaakt van bomen papier onze longen nog steeds niet door gedrongen regenboogkinderen gaan niks hinderen we wachten af zij die dalen uit de lucht…

Maar wij allen ondervinden hinder. Vaak wordt de ziekte niet begrepen. Het is gewoon lastig, je wordt een ander mens. Ik heb er niet om gevraagd. Het is niemands wens. Mensen beoordelen wat je in staat bent te doen. Ze zien niet de gevolgen hiervan. Ik heb er niet om gevraagd. Wie heeft voor de pijnen een goed plan?…

net zo als bij velen je wilt graag alles met ze delen maar ja, kleine kinderen worden groot en dan passen ze niet meer op je schoot ze groeien op en vliegen uit dan is het niet meer je kleine spruit ze krijgen zo hun eigen leven en willen van alles beleven met de één gaat het goed met de ander minder dan wordt het soms een grote hinder…

is iedereen binnen de ceremonie gaat beginnen de reus en kinderen wie zal hen hinderen praat geen onzin hier is het begin geen eind in zicht sorry het is mijn plicht rechtstreeks uit het oude woud de slang is oud en koud vannacht was ik dichtbij een boek lag aan je zij ga geen gevecht met ons aan wij zijn kinderen van de zon…

je loopt door alsmaar door vlug, vlug, zo vlug geen weg terug… in je is een ontij warboel, broosheid hinderlijke vragen heb je mee te dragen luister, luister… zoek stilte, de rust als de late herfst die in de naakte takken van de bomen huist zie de laatste appel in een bleke zon met rode wangen aan een dun takje hangen loop…

Die uitblinker in hinderlijk volgen met zijn salpeter en zijn klapperende tanden, zijn oogschaduw, zijn holle kassen en zijn voetafdruk die nooit wordt gevuld. Ik heb het volgende over hem te zeggen. Hij is geen onverlaat maar een spiegel van gene zijde waarop beproevingen een rekensom worden.…

Een crisis, een conflict, een zetel minder Maar pas een functie elders wordt te veel Van Maliebaan vertrok de laatste trein De Hondekop, de Muizeneus, Kameel Naar Baarn en Hilversum, jolijt en gein Bestemming is bereikt, maar zonder hinder Geen nietsnut is een uitvreter teveel Wie roert de rimpels en de uitenhage Van Catshuis, Hofvijver…

als heuse boemerang keren problemen terug is onze zorg voor jeugd gedachte oplossingen halfbakken en verkeerd verergeren hen het leed de voornemens stranden in eigen belang en geld die de reflectie hinderen de eerlijke waarheid is dat wens en compromis ons doormodderen laten een oplossing is er niet die alles altijd en overal…

Ik ben een poëtisch hoge berg massief met silhouet onwrikbaar toren ik, verhevenheid gewaar, elke minaret tot dwerg Ik laat schallen tegen hen keren als ze wijken van mijn wetten ‘k zal ze met lawine`s pletten `t is mijn natuur om te verweren Hoor mijn loeiend holle klanken zie de pioniers bevriezen die ik hinder te beginnen Klim niet…