Alle inzendingen over hoi

naar waarheid nu wat-ie ervoer op het zeven heuvelen parcours hij had daar lood in de benen z’n kin zonk tot op de tenen afgeleid door muziek en schone zang bleven heuvels te hoog wegen te lang tot ‘n groesbeekse hem verschoonde zich tevens terloops innig betoonde verend schreed hij langs berg en dal men riep hiep hiep hoi voor hannibal…

Heel Eijlders vol kwetter en fluit van Hellevoetsluis tot Velzen-Zuid was in alle gevogelde staten waarbij iedereen redelijk normaal vogels deed met jawel onze lekkere dichtersscheet jeweetwel Bet uit Beesterszwaag die van hoi vent zingen met die zaag haar winterkoninkje weer niet kon laten Hoe helder klonk dat lied zij hield de ladders…

Hoi Ma, ik steek weer kaarsjes voor je aan Elke avond weer. Zie ik bij je foto je ogen met me meegaan Alsof je zegt: steek eens wat aan! Je ogen volgen me door huis Genieten mee als ik koffie drink. Ik praat tegen je in 't geheim Voor mensen denken da'k niet helemaal in orde zou zijn.…

‘t Is authentiek, aangrijpend dichtjargon: "En oh oh laat ons schijnen als de zon", gevolgd door "dag" en "hoi" en "hi" en "hé". Hij kweelt uit volle borst het versje mee wat aangeeft dat wie meezingt met die hit mooi een coronavirussmaak bezit.…

vallen tot een tooi om mijn voeten de rijkdom van wat was, wat niet ontbrak, dat ken ik goed maar ik kijk er niet naar zoals mijn vrienden doen Zij zakken maar even mee in mijn schoonheid en dankbaarheid en gaan dan gauw weer aan de kant staan kijken in de put waarin ik knoppen bot Dat gevoel van hard werken op de evenwichtsbalk en hoi…

En ik krijg nog net het woordje hoi uit mijn keel.. Je zegt doodgewoon hoi terug.. Maar je hebt geen idee wat er door mijn hoofd gaat.. Door dat kleine woordje van jou, is mijn hart ontploft.. En loop ik starend de straat uit.. Ik baal ervan dat ik niet meer durfte te zeggen.. Waarom durfte ik het gewoon niet..…

Buurmeisje Hoi buurmeisje Je doorbreekt mijn sleur Kom ik net op mijn saaie dag Bij mijn droge voordeur Spring jij tevoorschijn Vanachter het hekje Je bent zo blij en vrolijk Je duwt en trekt en kwebbelt gebekt Scheld met kleuterwoorden Met in je mondhoek een chocoladevlekje Poepie scheetje drollie plas Gekke Jan dikke bil poepiedrol…

Wat rest het tot zonnekoestering en zweminrichting geneigde wezen sans doute in jou ja vluchten kan niet meer anders dan een naarstig pogen haar ziel kundig te verheffen te beuzen te pimpen en te kneffen door mijn column te lezen Over la Grande Haute Culture prisonnerie in genadehokken Paul Verlaine's voorlopersrol aux pays-bas onze platte…

Je krijgt een taart in uw gezicht de spot druipt er aan alle kanten af Jouw tere omgang met mijn herdersstaf komt nu in een heel ander licht Meer als om narigheid vragen schat want met 'dag burgemeester' boven je brief moet mijn gezag er aan geloven Ik ben niet om om te zagen Zo'n aanhef lijkt leuk bedoeld Wie er echter door heen voelt…

Hij vraagt zich af of hij echt op het bankje zit Of alleen maar zijn lichaam Hij kijkt naar zijn vingers Eentje wijst naar zichzelf Want het is allemaal zijn schuld Vindt hij, maar eigenlijk zijn onmacht Heeft er toegeleid waar die nu zit Het bankje is koud en zijn lichaam is er Stil is hij en hij kijkt naar beneden Ik probeer tegen hem hoi…

en draaien om en om het voelt en voelt en voelt ja het voelt als bijna niets geen tijd meer te verliezen om driehoekjes te plakken iets meer pit in de pritt verdorie, waar is die blauwe pen hij schrijft zo soepel alsof letters lijken te dansen het past zo mooi bij dat rose buiten klinkt een vrolijke bel een lachende stem roept hoi…

koop je minder brood, kook je minder eten, dan is het minder keten en heb je minder was, maai je zelf het gras Blijft het huis zo schoon verloopt de dag zo monotoon, dan is er heel veel stilte, die aanvoelt als kille kilte Dan mis je hen steeds meer, dat doet dan lijflijk zeer Dan gaat ineens de telefoon, en hoor je hun stem gewoon: "Hoi…

Hoi Arlette, Een paar minuten na twaalf in het nieuwe jaar is dus een beetje van de as van Kees de lucht in gegaan in de Ardennen, het regende net niet. Luit, de zoon van Marcel en Rijanne, wist dat zo'n vuurpijl een holle kern heeft en daar konden we het ingieten, voor het wegwoei.…

ze lacht het tongetje glibbert naar de hoek van haar lippen waar het kokkel-schuchter naar buiten steekt een knipoog na is net een toetje ze trapt en is weg de weg naar mijn eigen fiets weer vrij “Hoi hè,” roept ze nog lekkerding kan ik alleen maar denken een mooi heel haasje de bocht om de wereld uit…

Hoi pap, ik heb rode ogen maar niks gerookt nog Mijn handen ze trillen soms Net zoals mijn lippen En de rimpels op mijn kin dan Vandaag deed ik maar geen make-up Zoals je me nog nooit hebt gezien Mijn haar is alleen hetzelfde, goud Het is mijn vacht Ik mis je, elke dag, Te vaak Hier en daar Een traan Als ik kijk over het water Weet…

In doods gemompel: torentijd, de namen van de wielerkoers of 'hoi' tegen een leuke meid. 's Zaterdagsavonds tentmuziek. Dan sloot het dorp de wereld af. Fietsers verstarden tot publiek. Dichter und Bauer, waarom niet. Straat langs het water. Kritisch punt. Wat kwam na de muziek tot stand?…

Zeg voorwiel, blijf eens recht, o handen hou dat stuur nou vast, dag schots en scheve sterrenbeelden, vlieg toch niet zo snel voorbij, dag harde koude kinderhoofdjes blauwgroen in mijn ribbenkast - ha die voordeur, leeg portiek, hoi trap, daar kom ik, stommel stommel, antwoordapparaat vol ruis, we zijn weer thuis.…

hallo hallo hallo lieve jongens meisjes dames en heren fijn dat jullie er allemaal bij zijn, wat nooit vertoond werd, gebeurt nu wel, reacties op verkochte apparaten Hi, ik ben Jack en heb pijn in mijn nek hoi mijn naam was Joy nu forever gek hello hier Johanna de Wit, ik lig nog steeds in de split, maar mag niet klagen je zou er calorieën…

Bbrr wind mist op de ramen, chagrijnige vlug- wandelende norse mensen, geen 'hoi' of 'hoe gaat het', ik loop ook met strakke kop de supermarkt in en schud m'n paraplu. Naast me een hond die schudt z'n vacht, hij stinkt, rotbeest... terwijl ik altijd zo'n net, liefdevol mens ben, scheld ik nu een hond uit!…

Hoi die pap en een dikke knuffel. We spelen ons spel, wie is er hier de buffel? Maar dan het afscheid, ogen vol met tranen. de wereld grimmig en ontzettend mat, weerklinkt zijn stem in mijn hoofd Pap ik vind jouw de allerliefste schat. De laatste zwaai aan je moeders hand. ik zwaai terug, maar geheel verdoofd.…

Hoi, ben jij er ook? wat doe je hier? hoor jij niet allang dood te zijn zit je weer te plagen met de stuipen op het lijf jagen van weerloze mensen? Ik vermorzel je en spoed allen voor mij uit te willen lopen en achterna te kunnen gaan want zij hebben niets meer te vrezen. Op de goede afloop wordt gelet.…

Eén worden, meer dan alleen maar een "hoi" en "dag". Wil je met mij dromen? Wil je met mij leven? Wil je dat ik van je hou? Wil je van mij houden? Ik droom mijn dromen met de streling van jouw beeltenis op mijn netvlies.…

Hoi Roos Ik moet nu terug in m'n e-mails om die adressen te vinden, dus terug naar het moment dat Kees is overleden. Merk dat het me moeilijk valt, hoe stom ook. Ik word overigens de laatste tijd overvallen door een soort paniek: als ik doodga heb ik niets op orde eigenlijk, al was het maar adressen.…

Hoi schat hoe gaat het nu met jou?…

"zal ik hoi zeggen" hoor ik mezelf overwegen, of zal ik me dan weer bezeren? Soms hoor ik het water van de douche stromen, als ik erlangs loop onderweg naar de toilet. Ik hoor mezelf dan denken "zal ik erbij komen", dan is de eerste stap gezet. Soms, soms dan mis ik je gewoon zo, zit je daar stilletjes in mijn hoofd.…

Een kind, slent’rend langs de struiken, zegt: “Hoi!”, al kent ‘t me niet. Dan kom ik iemand tegen, die me niet ziet, maar bezig met een idee, misschien afwezig, of vlug naar de w.c. hij krijgt mijn zegen.…

Zie, men keert… en de oude dieren trekken, Nu de vissersjongen roept: hoi hé! ’t Wriemelend net ten leste uit de zee, Zó, dat borst en dijen zichtbaar rekken. Blonde jeugd staat bij de volle manden: Over ’t meisje staart de jongen heen; Kijkers fonkelen onder brede randen, En men fluistert: visserlief, nog één!…

Het bos weet het al, "hoi daar zijn ze weer, ze gaan weer lopen, net als de vorige keer". Het pad voelt onze stappen, de heuvel hijgt met ons mee, we struinen door het zand, lekker met z'n twee. De zon verwarmt onze huid, vitamientjes dringen binnen, na deze kwakkelwinter, gaat het voorjaar beginnen.…

Hoi, ik ben het braafst van heel de klas! En als ik naar school ga heb ik op mijn rug een tas! Ik ga telkens op tijd naar school! Ondanks dat ik zo braaf ben heb ik ook veel lol! Ik haal allemaal tienen voor elk vak, dat is natuurlijk helemaal niet zwak. Mijn rapport staat vol met tienen, en die heb ik eerlijk weten te verdienen.…

Aan al wat ze ziet, brengt ze groetjes, zegt: ‘hoi, ik was hier nog pas!’ De mensen, zij kennen haar toetje, ze woont daarginds bij boer Bas. Dat kind met die geinige sproetjes, olijkste meid van haar klas. Nâ nâ, haar ondeugende snoetje zegt: ‘lekker toch zonder jas!…