Alle inzendingen over horen

Ik hoor jouw haarlak, daar ik ervan moet hoesten ik ruik jouw pijn, daar jij ervan gaat zweten ik begrijp jouw lieve woorden, daar ik ervan ga zweven ik voel jouw liefde, daar ik ervan verstijf ik beleef jouw liefde, want dat is een boemerang…

Hoor lawaai, hoor niets Hoor beide. Zie water, zie vuur. zie beide. Mijn gedachten en gevoel van elkaar gescheiden.…

ik riep ooit de woestijn toe, het bleek aan dovemans oren gericht had toen nog niet het besef dat de oase al lang geleden 'met zand er over' was gedicht "wer schweigt, stimmt zu" zei de oude vrouw nog voor ze de laatste adem uitblies och nee, ze kende geen rouw of was haar blindheid moe zij had door het leven heen geleerd; niets…

Ik hoor haar haarlak daar ik ervan moet hoesten heb ik lak aan haar…

Hoor ik mijn vader? Spreekt hij door mijn eigen mond? Ben ik al zo oud?…

Er zijn zo hoge tonen en zo lage Dat mensenoren Ze niet horen. Mogelijk wonen In bos of hage Vogels voor ons verborgen Zingende tot in de morgen.…

vertelt mijn stilte over waarheid of verzwijgt zij duisternis beheerst mijn ademen golven van indrukken en denk ik om maar niets te hoeven weten * ik spreek met gespleten tong over uitzicht en van inzicht met dubbele bodem * hoor mij aan tenware u mij begrijpt…

Ik wil je proeven en vertellen Dat ik van je hou Ik wil je horen en je voelen Jij zegt: ik ook van jou…

Hoor naar mijn gebed, o Heer Wanneer ik tot U nader En mij stilletjes buig voor U neer Trouwe God, hemelse Vader. Hoor naar mijn gebed, o Heer Als ik bid om vrede in alle landen Oorlogen zijn er steeds maar weer Ik bid tot U met gevouwen handen.…

Ik zocht de woorden maar toen ik ze had gevonden, viel er niets te zeggen want jij en ik horen niet bij elkaar.…

Heer U wilt naar mijn smeken horen Als ik mij biddend tot U wend U bent met mijn verdriet bekend Bij U voel ik mij nooit verloren. Heer, ik wil mij geheel richten op U Omdat ik op U kan vertrouwen En mijn leven op U mag bouwen U wilt naar mij horen, altijd, ook nu.…

die man zo harteloos en eng die man zo groot en echt een kreng hij deed van alles met me verzette lukte niet ik schreeuwde om hulp wat niemand ooit zou horen ik huilde en besefte dat ik geen kans meer had toch bleef ik schreeuwen uit angst en verdriet ik kon het niet meer stoppen het lukte gewoon niet…

Zoen me niet zo luid in het openbaar vervoer, omdat de anderen kunnen horen dat we van elkaar houden. Raak mijn gevoelige plekje niet meer aan, omdat de anderen kunnen ruiken, dat we net naar bed zijn geweest, schat.…

Ik roep dingen niet te vroeg ik word te laat gehoord!…

je moet je niet generen, hoor! je hebt lang genoeg gewroet!…

zullen ze wat zeggen en wat zullen ze zeggen als ik de deur door kom wat zie je er uit je bent ver weg geweest of zullen ze niets zeggen en alleen maar kijken of niets zeggen zelfs niet kijken maar doorgaan met doen net of er niets gebeurd is hier ben ik dan hun vriendelijke vreemdeling ik spreek de taal der mensen hoe is…

Ik hoor een stap daarbuiten daar in de avondwind, moet ik mijn deur ontsluiten ben jij het, lief, mijn kind? Ik hoor een stapje ritsen en langs de blaren gaan en puin en kiezel gritsen, kom jij,mijn liefste, aan? Ik hoor de deuren rillen en kirren in het slot. Zou jij naar binnen willen en houdt het slot zich slot?…

Is alles al gezegd wat gezegd moet worden en alles al gezien dat ook bestaat gehoord wat geluid geeft en van belang is? Zijn alle liefdes al geleefd geluk genoten verdriet afgeschud, vergeten haat en woede omgezet in vergeving? Is er ooit al wérkelijk geleefd?…

Voor 't luizeloon van hun artiestenbaan lieten ze de heren buitenstaan. Zwaar onbegrepen en uitgeknepen trokken ze hun kleren dus weer aan.…

Kon ik jullie toen al horen? Kon je mij toen al verstaan? Uit mijn buik kwam jij te voorschijn Helemaal bloot een beetje rood En al kon je heel hard huilen En al deed 't best wat pijn Toch wou ik je nooit meer ruilen Wou ik steeds je mama zijn…

Brandde in uw brein al 't lijden dat het droeg leg op uw hart uw hand, en gij zult horen al de geheimen die, nog ongeboren, zich voeden als aan een aren-zware voren gesneden door uw pijn, o klare ploeg. Niet gij beschikt de zwaarte van de schoven en buiten u wordt alle zaad gekeurd.…

hoorde jouw naam zacht vloeiend stromen mijn hoofd en lijf doorweekt vanuit het vroeger nu jij die nooit afwezig was schrijft nu hallo en liefs de grootste liefde onze liefde heeft ons gevormd tot wat we zijn en wij zinnen begrepen voor ze uitgesproken waren genoeg aan enkele woorden echte liefde kent begrijpt meer dan taal meer…

in gemeten passen ligt het geluid van het verleden ik leg ze tussen jou en mij, ’t gehuil bleef in de afstand bewaard en nu ik te oud voor toekomst word duidelijk en doodstil vraag je of ik mezelf wil verlaten; de duur onuitgeschreven maar wil je mij dan vasthouden nog voor de winter verminkt het leven of dat wat als zodanig klinkt…

Over wijde sneeuw zweven zeven zwanen voort: stil én zingend wit.…

Ze zijn uit elkaar hoe moet het verder dan maar ik hoor liever helemaal niks…

Alweer een nacht zijn wij samen alleen Mijn hart met rouwrand brandt binnen zijn kader Klopt wel door en soms bloedend vervolgt het mijn weg van soms hopeloos Ons verdriet samen…

Het bewust beleven van kleine nietige ogenblikken kan grote levensvreugde scheppen 's ochtends schuift de stoel rrrrtt bij het ontbijt aan brengt levenskracht in stromend bloed schone vrije denkbeelden voor de komende uren midden op de dag wekken klinkende voetstappen rondom alerlei vragen aangaande hun korte geschiedenis en nabije…

Ik hoor je maar ik zie je niet Ik zie je maar ik hoor je niet ik voel je maar ik zie je niet bedwelmd door je zachte lijf verlies ik me ...…

Hij zei al eens heel trots dat hij kan luisteren zonder te luisteren dus praat zij nu tegen een slaapkamerwand die na iedere zin geïnteresseerd snurkt Zij weet zij heeft geen luisteraar nodig maar moed om weer te horen mijn stem zwijgend in haar hoofd haar fantasie ----------------------------------------- uit: 'Liefde is soms…

Ik hoor de woorden Die klanken zijn geworden, Ik zie je sprekende gezicht; Ik zing de noten die Je mij hebt toegeworpen, Gewoon hier, tussen de Regels van mijn gedicht…