Alle inzendingen over kermis

De zondagse kermis blijft vandaag binnen. Ik zoen aan je lippen en lach om vrolijkheid. Het Hollandse zeeklimaat gaat naar de knoppen we springen een voor een en nu voorgoed open.…

Wist u trouwens dat de Brusselse Kermis dit jaar 125 jaar bestaat? Natuurlijk is er ondertussen veel veranderd. De worsteltenten, waarzeggers, straatorgels en eigenaardigheden zoals het Spitznermuseum hebben plaatsgemaakt voor autoscooters, achtbanen en elektronische spelen. Vlakbij de kermis een ludieke tentoonstelling over die geschiedenis.…

De stad is versluierd in een nevel van mist waanzinnig getoeter rijden door plassen ademen longen uitlaatgassen fietsen met een rinkelende bel door een kermis in de hel waar de ziel wordt gepeinigd het hart verbleekt vlucht ik naar de oase van rust door het wiegelied van mozart in slaap gesust ontwaken in hemelse - sferen met hándel…

Vier drankjes is gemiddeld voor een gast Die beleeft (één keer (gedwongen) of heel vaak) Geslinger en gezwaai in grootvermaak Dus reken maar dat daar vaak wordt geplast En raad jij het aantal liters bij elkaar Win je vrije ritten voor ’t volgend jaar…

Nee, ik wil nog niet gaan slapen, want dan droom ik van ‘Cocona’ Ik wil nog naar Bumba kijken met m’n hondje op m’n schoot Lieve papa, lieve mama Waarom staat er nu geen kermis? Ik wil naar de kermis, ‘k wil een goudvis! Lief papaatje, lief mamaatje: Ik ga braaf zijn, nooit meer stout zijn!…

Anderen spreken van een kermis in de hel, maar het is onze natuur, Het is dat groen dat dan groeit, Het is het leven dat dan bloeit. Het is dat alles in zijn verband; Het is...Wij zijn...Misschien wel Bloedverwant...…

Gehuld in het eenzame schuim ik door straten in een schulp verborgen voel ik jou kijken nat voelt het vocht wat van wimpers glijdt een lint van vlinders houdt kermis in mijn ziel in een draaikolk tolt de liefde in stilte rond mij heen zonder jouw warmte Voelt het hart als steen Misschien herken je In sier mijn geschrift Stuur je…

zij wist feilloos het kleine noodkreetje uit de carrousel van geluiden te filtreren en de plaats te positioneren haastte zich snel naar de dreumes die knel zat met haar voetje in een stoeltje van de draaimolen de handjes hoog een blonde lach met opgetogen ogen maakte ze het eindeloze rondje af zij kende de weg tussen hoog en…

De vleermuizen die vliegen op mij af  de zombies verpakt in wc papier mompelen wat ik zag Dracula met zijn rode cape Daar zit ik dan in het spookhuis donker en alleen Alles komt beangstend op mij af Maar mijn geest houd mij in bedwang en hij schreeuwt wat Over mijn eigen verdriet en pijn  Laat mij gewoon alleen zijn Het boeit mij niet…

Woelige dagen! ’t Huis overhoop, Kind'ren van school af, Speelgoed te koop, Nichtjes tot gasten, Money op zak, Alle dag zondag, IJs en gebak, ’t Kladboek in ’t honderd, Eens maar in ’t jaar! Drukte in de lommerd, Handen in ’t haar, Vlooien en beren, Bom-bam-muziek! Lammen en blinden, Duitser en Griek, Paardrijderskunsten, Olie en…

De spin is geen zoetsappigdier. Met ogen op zijn rug bespiedt hij deze dichter vlug. Verdwijnt hij nog voordat de beeldspraak hem te pakken heeft. Wie op hem eet, die heeft plezier. Wie hem beschrijft komt in zijn web, die houdt hij aan het lijntje, totdat hij 'uit' de bocht verlaat.…

ik ken de smartlap maar hij trekt geen tranen meer het klein vermaak is al lang verdwenen sinds de attracties zijn verschenen sneller harder hoger is praktijk en leus ontsnappen is geen keus drank en vechten in de dorpsvete is altijd het hoogtepunt gebleven maar vreemden steken waar vroeger vuisten vrienden bleven na de strijd…

Hij staat voor een tent op de kermis in Gent. 't Is een héél klein insectentheater. De pater roept: 'Dames en heren, een show zal ik u presenteren! Kom binnen! Geniet van een tweestemmig lied! Het zijn bijen, die u amuseren!' Het publiek stroomt naar binnen - en graag!…

Het boek van Piet Versluis -vol homohoon- Schijnt in zijn dorp een bestseller te wezen Tja, zijn gemeenschap steunt hem zeer in deze Dan ben ik blij dat ik in Tilburg woon Het nieuws rond deze fundamentalist Verdween in één dag in een roze mist…

Van een kermiszaak bedoeld om te verdwalen Ontbreekt de laatste dagen ieder spoor Een kermisexploitant zonder decor Geen in, geen uit, geen kassa voor betalen Naar je ruiten fluiten, zielig en berooid Zijn eigen glazen doolhof ingegooid…

Zeg me waar we zullen zingen in falsetten zullen zwaaien spiegelhuizen laten lachen om een Juttekop met haar orgelmannen met een rietje centenbakken laten graaien kinderogen aangestoven witte spoken laten kraaien Zeg me waar we zullen dansen vliedend middelpunten draaien in dit reuzenrad vol liefde zuurstokroze met gitaar waar we samen…

een wankel evenwicht tussen traag omhoog en vrije val in vergezicht hangt nog herinnering voordat de film versmalt het duikmoment is slechts zwart wit waarna de beelden strepen pas later komt het zweten kleurt chaos weer realiteit ik weet niet waar mijn geest en lichaam zijn gebleven ben seconden kwijt de tuimeling gaf…

ik wil spelen spelen in de tuin een schepje een emmertje zand water zonneschijn is alles wat ik nodig heb de tuin met speelgerei de schommel ging te hoog voor mij ze grijnsden om mijn angst de draaimolen werd opgezwiept ik kneep hem als een dief zo bang ben ik nog nooit geweest de wip leek rustig in bewegingen met drie ging het al…

in de verte klinkt muziek attracties spreken met veel stemmen er ligt een gouden glans op het publiek in alle ogen blinkt plezier er is geen tijd meer voor verveling je lacht en koopt gewoon vertier het fluit en toetert om je heen je ziet de mensen dansen kijkt hoe meisjes sjansen voor een blik alleen je botst de auto en vooral een…

kleur muziek en mensen in alle soorten en maten trokken de aandacht met diensten en koopwaar die zij te bieden hadden in de mêlee van wat kermis was en altijd geweest is uitbundige vrolijkheid met gezang in een jubelklank omdat er overal zoveel moois is via een geheime wat morsige entree kwam ik in een met stilte beladen ruimte…

Je komt bij Pastoor Norbert van der Sluis wanneer je lang ondragelijk hebt geleden en met een beetje hulp bent overleden, qua uitvaart van een koude kermis thuis.…

Tollend als een draaimolen op de kermis Verga ik in mijn gedachten Ik mis je, jou, jij, zo tegen die lange nachten Noem het obsessief, neurotisch, dwangmatig compulsief Noem hoe je het wilt noemen Maar, ik mis je... Ben ik anders in plaats van gek Ben ik niet meer, noch minder dan de rest Dan spijt het me echt Ik mis je...…

in de spiegeling van het brakke water droomt ze en ligt ze stil in de zon zij wier zoute huid nog zoeter smaakt dan suikerspinnen op de Haagse kermis waar onverhoeds geluid verdwijnt alsof we samen verstoppertje spelen en ik mij schuilhoud in een stomme film en Charlie Chaplin grappig zie flaneren over haar borsten tussen…

het heeft wel wat die knots gekke autorace in Mans de herrie, de kermis, alsmede de enorme drommen publiek de mooie sexy meiden gestoken in vaak bijzondere tuniek het gehuil der motoren, lichtflitsen van de koplampen die 's nachts de hemel sieren het moeten overnachten in de buitenlucht, vaak in de regen op het zand gelegen…

Je kent de wet van kindsbeen aan in speeltuin of de kermis zweef, ook tolde je met armen wijd op eigen kracht verloor het evenwicht en landde hard, want dat orgaan is op zijn rust gesteld maar even was je zelf het middelpunt met vliedende kracht, helaas niet ván de aarde.…

Een onzichtbare vijand ademt een verroeste stad De kermis is verlaten Het levensspel is uitgespeeld Een radioactieve pop wacht eenzaam op de terugkeer van een ziekelijke dame die destijds nog een kwiek meisje was Doorweekt motiefjesbehang probeert vergeefs te sieren wat allang vergeten lijkt De natuur knabbelt aan grauw beton treedt brutaal…

In de schaduw van tijd doolt het kind in een thuisloze ruimte op zoek naar liefde Zijn rijpe adem wasemt eenzaamheid Het hongerige hart echoot verlangen rust te vinden in zijn licht Maar het huis van de geliefde fundeert niet op moeras De muren geven rust en benauwen tegelijkertijd: Kom mee naar de kermis Verleid me met erotiek…

Sprak ik ooit over Kermis in de hel, van koningen, zo vet en volgevreten. We dachten even erover na, één tel, om het daarna parmantig te vergeten. Blind voor gevolgen die er kwamen, doof voor beloften die we braken. De luie wereld kwam nooit samen, maar bleef zijn plicht verzaken.…

Het voelt als op de kermis waar het meestal gaat om de lol en spanning kort stil blijven staan bij de kraam met bussen en met ballen gooien om omver te werpen aan de touwtjes trekken en zien wat er bij het touw trekken naar boven komt bengelen tot waar zij staat te turen naar de toren achter het venster waar druppels kronkelen…

ik zag de zon haar tranen huilden kermis in de hel stilte was alom ik voelde snel de dreiging die van onweer uit ging in donkere wolken donderde de bliksem, zag felle stralen in geluid verdwalen ze raakten niet, alleen het licht sloeg door de buien zon weerkaatste vals tegen de puien brak met regenbogen in een laatste pogen om…