Alle inzendingen over kerstboom

Veertien jaar geleden In je wiegje naast de kerstboom Lag je als donzig diertje Een derde kindje, een zoon Ik zie je nog kruipen in de keukenkast Kampen bouwen tussen de bomen Klimmen op de muur, duiken in de zetel Dacht jij dat door ooit een eind aan zou komen?…

We vieren feest met brood en wijn En uitgebreid menu Omdat er eens een kindeke klein Op aarde kwam voor mij en u We versieren heel het huis met licht En kerstboom heel feestelijk Gaan ’s avond naar de kerk gericht Want kerst heeft toch iets geestelijk Maar vroeger in die donkere nacht Waar ’t kindje ter wereld kwam Was niemand die cadeautjes…

In bijna alle huizen prijken bomen Als altijd vol met glitters opgetuigd En weer is er een virus dat schel juicht Met ferme wil is dat wel in te tomen Voor allen deze wens, geheel in stijl: Goed kerstgevoel, veel vaccinatieheil-…

het vereenvoudigt verder leven ik heb de kerstboom bij jou zien staan nee, ik belde niet aan wél 1000 keer langs gegaan de angst is te groot de liefde nog zó intens ik heb jou vergeven nu nog praten, een laatste wens of wil jij dan verder gaan tot één van ons wat gebeurt en degeen die achterblijft een leven lang treurt met spijt…

het vogeltje in de kerstboom klaagt over zere poten zonet op een groene sparrentak gezet kent het enige beginnerschroom het engelenhaar waait in de ogen van de kabouter die al jarenlang op dezelfde plek hangt totdat de doos met kerstspullen weer op de zolder wordt geschoven boven in de boom heerst de piek schreeuwlelijk van formaat en…

In mijn bedje vol zonnestralen gevlochten uit laagstaand licht luister ik naar winterse verhalen uit een lang verleden tijd toen er nog rijm lag op daken en herdertjes bij nachten lagen wij takken van de kerstboom zaagden voor het maken van kransen in de weken van advent want ooit zijn wij nog heiliger dan de paus geweest was…

In de kerstboom hangt een ster, werkje van de kleuterschool. Langs het doorschijnende oranje omlijnt het fijn geprikte zwart de driehoeken, zes grote en zes kleine in gouden letters staat door juf in ’t hart geschreven de meegegeven boodschap Ere zij God!…

Toch staat ook hier een kerstboom, met lichtjes aan Zelfs een prachtige boog, staat in het raam Het gevoel van kerst mag toch niet verdwijnen Omdat onverlaten het trachten te verstieren? Ik wens daarom iedereen een vredevolle kerst, waar je ook bent, want vrede zit van binnen en als je jezelf kent: Weet je dat zelf ook.…

ik sta op met een houten kop herken nog moeilijk mijn gezicht de spiegel toont mij het ware beeld van hoe het gisteren was geweest de tafel had een feestelijk kleed drank en geurende gerechten werden er rijkelijk geserveerd stil kerstmuziek op de achtergrond en familie maakte het feest compleet ik herinner mij nog de kerstboom in de hoek…

Rollende zoekt de kerstboom houvast een blikje rammelend achter zich aan de wind zet nog een tandje bij zijn kracht neemt alsmaar toe Begin januari van dit nieuwe jaar lijkt het alsof hij de straten op wil schonen als waren het kronkels van de geest ontsproten aan het menselijk innerlijk Homo sapiens, wezen met intellect vaak niet nadenkende…

De kerststal en het kindje krijgen de grote eer naast de kerstboom met besneeuwde laarzen een groot windlicht legt zijn schemering neer over de tafel versierd met sterren en kaarsen.…

die kunnen verhind'ren dat er tenminste eten is Ik denk ook aan de zieke mensen gekluisterd aan een ziekenbed Ik denk aan hen, die zoveel wensen en hoop op leven op hun sterf-bed Ik denk straks, als we kerst gaan vieren aan allen die in oorlog zijn en die zich lieten inkwartieren aan hen, die uitgezonden zijn Voor hen is het geen kerstboom…

De kerstbomen worden welhaast weggegeven, gekapt door een Haagse milieubarbaar. Zelfs de oorlog is naar het schijnt voorbij, gezien het constant gebrulde “War is over”. Ik weet alleen te verzuchten: “Was het maar waar…”…

Denkend aan mijn kerstboom met slingers en ballen in overvloed waarin ik mij beschaamd weerspiegelde afvragend, is dit nu wel goed Denkend aan het toenemende wereldleed het Kerstfeest verblindt de mensen begeleidt met gezang van gezalfde liederen waarin men de vrede en zaligheid wensen Denkend aan die miljoenen zielen, niet in te mengen…

begin tweeduizend zeventien De ijzel is na één dag al verdwenen Weg koude handen, wangen, neus en tenen De school gaat weer beginnen zo te zien Een jongetje, gelaarsd, speelt vliegmachien Er dansen paraplu’s over de stenen Het is begin tweeduizend zeventien De ijzel is na één dag al verdwenen Vervaagd zijn kaarsjes, goud en haute cuisine De kerstboom…

De kerstboom afgetakeld van de zijden rozen, die we, lonkend naar de voorjaarsvelden, weemoedig, nu al, opbergen in oude dozen met de herinneringen die ons vergezelden.…

als kerstbomen verlicht, de flats, de lofts huizen en appartementen zonder sneeuw of ijs al is de tijd correct ligt de stad verlicht het einde af te wachten van alweer een zeer vroom jaar schoorstenen walmen westerse warmte voorbij is de tijd van zonnebaden en jagen op de maagden gebeurt opnieuw op feestjes met heet gestookte wijn…

als kerstbomen verlicht, de flats, de lofts huizen en appartementen zonder sneeuw of ijs al is de tijd correct ligt de stad verlicht het einde af te wachten van alweer een zeer vroom jaar schoorstenen walmen westerse warmte voorbij is de tijd van zonnebaden en jagen op de maagden gebeurt opnieuw op feestjes met heet gestookte wijn…

Een kerstboom. Kerstfeest Twee mensen die een verre reis maken. Niet zoals nu, even kunnen winkelen. Want in haar buik een kleine Jezus. een herbergier die de deur dicht zonder schroom. Kerstfeest Een groep herders die over hun kudde waken. Schapen die om hen heen drentelen. In de hemel ontstaat een bres.…

Op het plaatje een kerstman op de fiets met een sneeuwpop en een kerstboom achterop en heel veel kadootjes, en een bord dat hem naar 2972km verderop verwees.…

Overal zijn lichtjes aan ik hoor de klokken slaan Bij jou zit alles nog in doos omdat papa daar voor koos Ik zie de lichtjes in je ogen dit had toch nooit gemogen Ik denk en zet mijzelf opzij leg de ballen op een rij Blij kijk jij mij aan de kerstboom voor het raam Even denken wij in licht het allermooiste kerstgezicht Ik denk aan haar…

Advent, tropisch warm, overhemd met korte mouwen… Zwetend met een Kerstboom sjouwen. In m’n hoofd alarm - Ongekend! Sneeuw, dwarrelend wit bracht ons toen de Kerstmissfeer… Vadertje winter, wanneer kom je weer? Verdrijf met kille pit m’n geeuw! Kerstmis, malse konijnenbout; waar blijft de échte kerstgedachte?…

is er aan de hand de bakker draait dolle overuren een partij brood van hier tot daar gaan we de derde wereld redden ik weet het niet, zegt u het maar ach wat dom, de Kerst komt er aan we slaan vast overdadig in en weet u wat het gekke is dit is nog maar het begin 'n kerststol, een duivekater sterke drank, wat flessen rode wijn een kerstboom…

Je vrouw bezig zien, ijverig, met pakjes voor de kerstboom, zilverpapier en gouddraad, verschietend licht. Jezelf erop betrappen dat dit ernstig spel je amuseert en ergert. Je eigen vredesdroom verpakt met slingerkrullen rood en wit, hangt wiebelend aan een takje.…

Dan gaat ook de kerstboom met al zijn versiering de kamer weer uit, voor een jaar naar de vliering. Wat valt nog te wensen na al die bombarie? Een maandje van stilte, tot eind januari, een maandje van eenvoud; en wat ik voorspel: het draagt zeker bij aan een spoedig herstel!…

Je draagt warmte, licht en blijheid Maar ook droefheid en alleen-zijn met je mee Je draagt regen, ijzel en striemende stormen Maar ook een eerste afdruk in versgevallen sneeuw Je draagt de uit de grond gestampte kerstboom Maar ook het nieuwgeboren Christuskind Je draagt het juk van een consumptiemaatschappij Maar ook de glans in blije kinderogen…

Dus, mijn laatste brief de kerstboom staat klaar maar geen uitzicht op vrede, ook niet in dit jaar. ------------------------------------------------------- Tekst n.a.v. een gesprek met een anonieme vluchteling…

Je vrouw bezig zien ijverig met pakjes voor de kerstboom zilverpapier en gouddraad verschietend licht. Jezelf erop betrappen dat dit ernstig spel je amuseert en ergert. Je eigen vredesdroom verpakt met slingerkrullen rood en wit hangt wiebelend aan een takje. Voorzichtig moet je wezen met de vrede.…

Het oude jaar kruipt naar zijn einde toe, het is van alle feesten rond de kerstboom moe en overdenkt op laatste benen, zo dat heet, hoe alles ging dit jaar: veel lief, maar ook veel leed: oorlog-aanslag terrorist honger-doodslag-kind vermist dood en ziekte eisten tol verslaafd-vervuild-wereld op hol.…

na Driekoningen worden de kerstbomen opgehaald aan huis, voor wie bereidwillig een paar euro' s betaald daarna wordt op een verlaten terrein een vuur gemaakt waarrond iedere bezoeker een drankje of hapje smaakt aan de eet en drank kraampjes is veel lekkers te koop verse oliebollen, glühwein, bier ,tot een worstenbrood kinderen verkleed en geschminkt…