Netgedichten

netgedicht (nr. 6.040):

Grote ogen

het vogeltje in de kerstboom
klaagt over zere poten zonet
op een groene sparrentak gezet
kent het enige beginnerschroom

het engelenhaar waait in de ogen
van de kabouter die al jarenlang
op dezelfde plek hangt totdat
de doos met kerstspullen weer

op de zolder wordt geschoven
boven in de boom heerst de piek
schreeuwlelijk van formaat en kleur
streng kijkend naar de kaarsjes

die er gekleurd op staan en ballen
plukken watten slingers van zilver
het sfeervol geheel completeren
gadegeslagen door een emmer water

en een jongetje met heel grote ogen