Alle inzendingen over kloppen

De zon speelt De gang in, Werpt lange schaduwen Over het lichtgroene tapijt En wij hebben net Te horen gekregen Dat het nieuwe Leven in ons Is opgehouden Met kloppen - Daar kan geen Beeldend werk Aan de muur Meer iets aan Veranderen…

Even leek je hart te kloppen voor ons beide. Even leek je stem mijn stilte te verdrijven. Even maar, slechts even ging het op liefde lijken.…

Sinds ik ben begonnen in jamben te dichten, ga ik meteen na of de metrums wel kloppen bij presentatoren en in krantenkoppen. Ik kan me haast niet op iets anders meer richten. Ter afwisseling op mijn jambische leven, heb ik met plezier amfibrachen geschreven.…

Ik dacht al bij mezelf: dit kan niet kloppen, Ze heeft opzichtig zitten fotoshoppen, ’t Is onbegrijpelijk dat zoiets mag. Het zat ‘m niet in handen of in huid, Ze zagen er gewoon te happy uit.…

de stenen zijn geraapt uit het verband van vele jaren tegenstanders zijn geraakt woede kan geen levens sparen de onderdrukte harten kloppen vrijheid in nog ongebroken zijn de wegen worden weer bestraat met stenen die het revolutiebloed hebben gesmaakt…

Belangrijk onderdeel van alle taken: Het stoppen van het kloppen van het hart. Dus hij, die in Iran de boel verklooide Heeft nu als beul zijn eigen onvoltooide.…

er klopt er klopt er klopt zo veel van waarde er klopt zo veel van belang luister naar je hart dat zegt, er is een kans van slagen dat ene wat nu niet kloppen kan dat ene waar je later om lachen kan er klopt er klopt er klopt iets niet ik zou het er op wagen…

Hij schopt tegen een bal zijn voet rekent uit hoe de wreef en tenen zo te richten dat het rond geval altijd in beweging blijft Er is geen tijd dan een gat dat opengaat en het nu met nu verbindt Het blijft kloppen en tikken als een drogende, lederen voetbalschoen…

Het middelpunt van je ogen gericht op mijn aanwezigheid voel de warmte in die blik en het kloppen van mijn hart. Ik sluit mijn ogen en wacht stil het gevoel van warme handen -een stil verlangen wacht- zwevend in eenzaamheid en angst.…

weer staan dan weer liggen ik sluit mijn ogen ik hoor het kloppen van mijn hart het pompen van mijn aderen het stromen van mijn bloed ik denk zij komt straks opeens voel ik twee handen op mij o mijn god het is zij…

Dat feestje waar wij zo aan zijn gehecht, Blijkt al die jaren toch niet echt te kloppen, We kunnen er dus beter maar mee stoppen, Niet om de Sint, het zit ‘m in die knecht. Want de VN vindt wat wij doen verkeerd, Maar dat is dan zwartwit geredeneerd.…

De krant, die van de schreeuwend grote koppen, De Telegraaf dus, gaat een beetje laat Ook over op het allerkleinst formaat, Wat op het eerste oog niet schijnt te kloppen. Opvallend en in elk geval frappant, De letters lijken groter dan de krant.…

jouw hart is de kern en blijft je levenslang trouw Het hart heeft vele deurtjes af en toe slaat er een dicht het openstellen voor een ander geeft net dat beetje licht Eens stopt het kloppen en wat het hart heeft vergaard blijf altijd van jou in het allerdiepste bewaard...…

Staand voor de spiegel bedrukt, een beetje kriegel zal het dan toch kloppen dat zij zich iets in haar handen heeft laten stoppen Verdrietig denk ik, arme mij dit is ongehoord hoe kan het toch dat zij steeds mooier wordt Wie vertelde mij keer op keer een spiegel geeft het leven eerlijk weer.…

Hoe lieflijk zijn de voetjes van de verpleegstertjes die zonder kloppen de kamertjes binnenkomen. Hoe lieflijk zijn de voetjes van de poetsvrouw die tussen twee dweilen in een lieflijk woordje brengt. Hoe lieflijk zijn de handen van de vroedvrouw die als allereerste het kindje in moeders handen legt.…

mijn oor op het woordenboek geluisterd of de woorden eenzaam zouden zijn of juist niet zo dichtgeslagen op elkaar dacht even een knisperen te horen en een zacht en regelmatig kloppen waarop de woorden zouden dansen vanzelfsprekend dicht op elkaar…

achter de muur ben je thuis omringd door verhalen die nooit kloppen in een open huis wereld van illusie die instort zonder tovenaar er zijn geen nieuwe trucs was het maar waar de muur blijft staan nu ik dichtbij kom kan ik maar beter gaan…

Het schijnt echt wetenschappelijk te kloppen: Mijn denkvermogen neemt steeds verder af Hoe langer ik als stugge roker paf En daarom moet ik noodgedwongen stoppen. Nee, er zit dus niks anders voor mij op Dan dat ik binnenkort met denken stop.…

Wie komend jaar beginnen wil met stoppen Vindt nu volop annonces in de krant Want rokers zijn voor even uit de brand Door bij een coach of e-coach aan te kloppen Maar meestal mist een roker na zo'n kuur Voor meer rookvrijheid toch het heilig vuur…

Gevangen in tijd zo zeldzaam, vangt de stilte onhoorbaar het kloppen van ons hart.…

als je me even niet ziet dan kan dat zeker kloppen het dauwt namelijk vlak boven de aarde ik teken daar in het zand met mijn vingertoppen een hart vol met kinderogen geloof me, ze zijn van onschatbare waarde zij spreken mij toe en ik ik raak weer opgetogen…

mijn naam klinkt in het licht van de maan alsof je naast me fluistert luistert naar het kloppen van ademloos verlangen in de nacht noem mijn naam in het licht van de maan fluister zacht vertel me wie ik ben en waarom eenzaam verlangen zo welkom was…

Als school kun je er status aan ontlenen, Wat dan weer bij de meeste scholen schuurt: “Die school staat in een excellente buurt”, Want kloppen op de borst schopt tegen schenen. Natuurlijk staat die in een villawijk, Daar rekent men zich steeds op voorhand rijk.…

Ik denk nu er weer heilig wordt verklaard Aan jochies die bij Niënhaus of Jo Gijsen Na afloop zelf hun broek op moesten hijsen De beelden levenslang in hen bewaard Zou het vandaag dan niet geweldig kloppen Die twee postuum de kerk uit te schoppen.…

fragmenten kruipen door een bleek geraamte wild lijkend verroest niet meer nieuwsgierig ogen ook de tandjes van het ronddraaiend geheel, walsen rond het beeld er schijnt iets niet te kloppen maar zeker niet afgezaagd, zo leeft een zingend onderdeel de rest blijft over…

Minister Donner krijgt nu toch z'n zin door aan te kloppen bij de koningin. 't Complex van cellen wordt nog niet gesloten. Nu 't open blijft na koninklijk besluit, is 't veilig, want je kunt er simpel uit.…

mij ontroert soms het vertrouwen in een gebaar zoals jouw hand een rustpunt in de mijne zoekt waar eerder zoveel leven stroomde of lang gekoesterd bleef in tijden van geslotenheid voel ik daarom tot in je vingertoppen nog het kloppen…

Een hart is iets wat je gevoel verandert, Het kan sneller kloppen of het kan breken. Een hart is iets moois, Want zonder hart kon ik je niet voor altijd in mijn hart houden.…

Deze waanzin, dit ongeregeld kloppen van mijn denken, gehavend, tot in het lekkende hart dat weemoedig dode mensen draagt, en wensen… Onstilbaar stil de sombere stilte. Ze schreeuwt in woordenloze vloed. Draag mij, of begraaf mij maar laat mijn pijn niet zinloos zijn...…

De morgen kreunt de dag eruit Ik lig nog wat te suffen En langzaam strekt de dag zich uit Mijn longen gaan weer kuchen Dan stijgt het leven weer in mij Mijn hart gaat sneller kloppen Maar als ik dan de wekker hoor Is het weer naar de knoppen…