58 resultaten.
Natuurbehoud*
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.728 Ik jaag ritselend door het kreupelhout
met een strikvraag: als ik het weten kon
hoe jij mij beoordeelt van wie ik houd.
Plotseling een aardverschuiving. Ik word
bedolven, maar onder welk een zoetheid.
Het hele landschap op zijn kop. Een moord
stuk, schoon en zo dicht in mijn nabijheid.
Laat mij voorgoed begraven.…
Huize Oudehorst
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 171 En rond de dis van kreupelhout
brult broeder Wout: “wel eten hoor”
want anders worden we niet oud!…
VERKRACHT
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 540 In het duistere donker lag zij daar
en in het duisterdonker weende zij
Hij was zeer gevaarlijk, blijkbaar
hij zei ‘stil’ er zit zo een sneetje bij
Tussen ‘t oud kreupelhout lag zij
onder ‘t gebladerte van een boom
Hij zei ‘stil’ daar ik je anders snij;
geniet maar, ‘t is zonder condoom
Op ‘t zachte mos gleed een traan
want wenen in stilte…
Het Jodenkerkhof
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 250 Achter in de es verscholen
tussen het kreupelhout van God
sta ik bij het Jodenkerkhof.
Roestig draad, het hek op slot.
De zerken groeien, huid van mos,
moeizaam boven ’t hoge gras.
Ze proberen zonder namen
te verhalen wat eens was.…
"Carousel"
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 687 Ik kijk naar binnen
daar voelt het koud, een
bekend gezicht tekent
zich af in het kreupelhout
en schrik ik wakker en dacht
het wordt geen dag meer,
voortaan blijft het nacht,
het licht is me vergeten, nee
de luiken zijn nog dicht.…
Wat echt telt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 De lange lanen hebben niets meer te verbergen -
het kreupelhout wordt van zijn bladeren ontdaan.
Het hevig bloeien in de bonte zomerkleuren
is tot een stil vervloeien in de mist vergaan,
en trager klopt het hart en kruipt het bloed in bochten
waar het de droesem van de wijn nu achterlaat.…
Gemist
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 721 De avond sijpelt binnen in het regenwoud
waar elke lichte plek door duister wordt gedicht
en ogen in de nevels glurend zijn gericht
op iedere beweging in laag kreupelhout
behoedzaam zoeken poten naar een evenwicht
alsof de draagkracht van de takken hen benauwt
pas na het aftasten worden ze goed beschouwd
als jacht- en rustplaats met een…
WACHTENDE BRUID
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.004 Angstvallig belet de herder zijn schapen
zich te wagen in dat geheime woud,
vreest het doornige loof boven dicht kreupelhout.
Wingerds om bomen hoort hij zuchtend gapen,
spreken over drakenklauwen op wondergoud,
kasteeltorens, waar duivelskunst feest houdt,
kwade geesten, die hier vredig slapen.…
Sonnet
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.208 Krachtige balsemgeur uit kreupelhout
Van eiken stroomt mij tegen, zilvren veren
Doorstrepen 't reine luchtblauw en vermeren
Tot één wolk, die de zon gevangen houdt.…
HERINNERING LEEFT OP
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 272 de aftandse knol springt briesend weg
roffelt uitdagend over harde grond
wekt alom verbaasde angst
bespeurt vijanden in dicht kreupelhout
trotseert dreigende schaduw van hoog lover
vrede komt dankzij zegenrijke hartstilstand.…
Veluwe
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 508 Oud zijn er de golvende heidevelden
gekaderd in ontembaar kreupelhout
geen ridders meer, geen schurken, geen helden
boerenvolk en werklui, nog degelijk getrouwd
waar de dennen en sparren zich mengen in het loof
geen kathedralen maar kerken met simpel geloof
De wegen waggelen de dorpspleinen over
en een melkbus markeert de rand van het pad…
Normandische boer
gedicht
2.0 met 147 stemmen 20.188 Veel koude ochtendnevel; adem van de zee
het zoute gras belooft weer goede boter
heuvels glooien nu nog tarwegeel
maar avond kleurt al afscheid van de zomer
Hij heeft de eend zijn nek gebroken
gevild versterft hij in de vliegenkast
niemand komt nu nog cider kopen
appels liggen in de schuur te drogen
Rook komt van brandend kreupelhout…
Vincent van Gogh
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 448 tot bij de klodders, vlekken, vegen, ze doemen
op en dichterbij en terug, de kleuren draaien
perzik- en amandelbloesems, hemels laaien
in mijn hoofd en buik, handen grijpen, roemen
’t licht, de lucht, ’t is pure poëzie, een zucht
ontsnapt en gaat even naar een woest stilleven
moet verder naar gezwoeg op ’t schrale land
dan de cipressen, kreupelhout…
Veerkracht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 275 blijken tijdelijke versierselen
op het pad van de tijden
elke streling van ijle luchten
iedere zucht, zelfs van verlichting
beroert en beweegt ons
Het verblijf tegen de steeds
wazige achtergrond
is een sobere ankerplaats
een lichte trilling slaat ons op drift
elke dag een gevaarvolle kust
zonder markering
Voor even een sieraad in het kreupelhout…
Wijntaal
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 368 Tegen Kerst en het Nieuwe Jaar
Zijn de wijngeesten goed gaar
Oordeel maar
Expressieve geur, kersen, rozen, kreupelhout
T’is maar waar een mens van houdt
Na zeven jaren kelderrijp
Kan het zo door de afvoerpijp
Smaakt heerlijk bij rijpe harde kazen
Voor niersteenlijders met zwakke blazen
Elegant van smaak, mondvullend breed
Versmolten…
Wijntaal
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 294 Rond Kerst en Nieuwjaar
Zijn de wijngeesten goed gaar
Oordeel maar
Expressieve geur, kersen, rozen, kreupelhout
't Is maar waar een mens van houdt
Na zeven jaren kelderrijp
Kan het zo door de afvoerpijp
Smaakt heerlijk bij rijpe harde kazen
Voor niersteenlijders met zwakke blazen
Elegant van smaak, mondvullend breed
Versmolten met…
HELENDE ZUCHT
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 26 bloeiende velden waait
in het dorp Oudega geeft hij
de kerk -reeds vele eeuwen oud
met een ietwat scheve
toch stevige toren-
een opbeurende zoen
vol jeugdige levensmoed
de wind belandt tevreden
op zijn eindbestemming
het schone meer De Leyen
blaast nieuwe kracht bij rietoevers
en verspreide eilandjes
het ruime water omringd
door kreupelhout…
Passie
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.124 O glorieuze violette
zonnekoningin
Vaarwel grijze verten
Dag o overvloed, weelde
Van bronstig jade
Het vuur van vrouwenogen
Ontketend, geuren zoet en rauw
Kijk mij aan, mijn lief,
Anker je achter mijn hitsige arm
Ga met mij door het giftig groen
Van lenteweiden, fris kreupelhout
Ontvouw je bloem, je lippenrood
Wees roos, laaiend vuur,…
Emotiecensuur
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 234 een vingerwijzing zelfbehoud,
alles wordt opgeslokt door de woeste beweging
van de trein die zich door het landschap trekt
op weg naar een laatste bestemming,
ik voel dat de emotiecensuur heeft toegeslagen
niets is meer zegbaar als het niet heftig is
mijn innerlijke zelf vecht met een bitter tegenstreven,
langs het geboomte en het kreupelhout…
een zacht nieuwjaar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 266 ik hoor zachtheid nog voor
de winter kraakt
zachtheid van
zomaar vensters die flonkeren
in donkere straten
ik zie mensen fluisterend praten
binnen branden kaarsen
getemperd licht vervaagt
de rimpels in een oud gezicht
onherbergzaam gaat de weg
langs kreupelhout en rottend blad
toch zijn de geuren vers en fris
alsof er in het afgelopen…
Voor als het tegen zit
netgedicht
2.0 met 30 stemmen 4.367 Ik liep eens ‘s avonds in het woud
en zag tussen het kreupelhout
een kabouter staan,
-hij was niet groot, zijn muts fel rood-
met bruine laarzen aan.
Zijn boezeroen
in Jadegroen
kleurde goed bij 't mos
en zijn broek van ruw katoen
leek op eikenschors.…
is dat heimwee?
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 310 kwam na ijskoude winters
de lente weer de aarde sieren
met sneeuwklokjes,
krokussen en narcissen tussen ’t kreupelhout,
was het tijd om 't paasfeest te vieren
met eieren vol engeltjes van puurrood goud.
dan hoor ik weer de klokken beieren
het orgel dreunen door
de hoge gewelven
van d’oude kerk.…
Sardinië
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 66 kruid, vermiljoen emballage
Tressen van plastic als zandsteenbandage
Bronzen mensen door tijd in hun drukte vertraagd
Alom zang’rige taal die de eilandwind draagt
Blinkende branding als een lang snoer van kralen
Tussen messcherpe rotsen en Helios stralen
Eucalyptus, olijven, vallend licht waaiend zout
Waaiers van puin tussen stug kreupelhout…
Niemandsland
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 58 vaten
Kringloop
tussen slib en ader
snelweg tussen de organen
chaos voor een buitenstaander
Ergens
in de koele luchtstroom
myriaden moleculen
ruisend langs het geitenpad
bij rij- en zij- en tegenwind
bijtend in het stikkend stof
Overal
is nimmer ergens
zijn dat hoopt ooit iets te worden
achter ijle horizonten
van verdwijnend kreupelhout…
DE NAJAARSZONNE SPRANKELT
poëzie
3.0 met 8 stemmen 895 Hol ratelt op de straatweg
De postkar door het woud,
En sijsje en vlasvink fluiten
In 't dichte kreupelhout.
Maar ras daalt toch het donker,
't Wordt tegen d'avond fris;
't Zegt al, dat dit de laatste
Der mooie dagen is.…
Klaasverdwazing
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 921 buiten mijn gezichtsveld nog
kraakte het dichte kreupelhout.
u gelooft dit verhaal niet misschien,
toch heb ik dit, echt waar, ooit gezien,
wellicht was het gedroomd bedrog
en behoor ik, mét de Sinterklazen
tot de fantasten en de dwazen.…
Voorheen en Thans
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.351 Het kozend paar, vol zoete kout,
En zoeter hoop, wie 't heidegras,
't Verholen hoekje in 't kreupelhout,
Een keurlijk minpriëeltje was,
Is sedert jaren man en vrouw,
En bakt thans pijpen in Ter Goû.…
Mei (Boek I)
poëzie
4.0 met 54 stemmen 7.350 En onder 't kreupelhout praatte een bron
Stil voor zich heen, een kind, en toen hij zag
Ons luist'ren, werd hij heel stil, maar een lach
Ritselde nog van verd're wateren.
Ook zagen we een nestje, waar de hen
LAg naast het haantje, de oogen toe en veer
In veer -- maar verder haastten we ons we$ecirc;r.…