Alle inzendingen over kruiden

En hij zocht weer in de berm naar geneeskrachtige kruiden voor zijn hoofd. Tevergeefs vond hij geen kruid meer voor zijn arme hoofd. Zijn hoofd dreigde te splijten. Uit elkaar te vallen. Zijn hoofd scheurde open. En zijn hoofd deed enkel nog maar pijn. En zijn hoofd werd ontoonbaar. Hij kon er niets meer mee.…

Zijn het niet de kleuren Die mensen vaak opbeuren Als er geen kruid voor is gewassen. Met welk probleem je ook zit Zie het in kleur, niet enkel zwart-wit.…

Wanneer het gerecht niet naar smaak is, doet men er wat kruiden bij, als het je dan nóg niet kan bekoren, leg het dan gewoon...opzij...…

Het is een ziekte, bijkans gezwel en nou weet ik dat de laatste zich wegsnijden laat, maar let wel, tegen hebberigheid is geen kruid gewassen!…

Daar waar de juiste voedingsbodem voor liefde blijkt laat ik de mooiste gewassen, bomen, kruiden en bloemen komen... groeien en bloeien!…

Er verschijnt een zee van zoemen boven 't vlakke Friese land geurig kruid en paardenbloemen stempelen het florissant een grutto kuiert door het groene fris 'k geloof nooit dat God er verdwenen is.…

Al lopend langs de vaart hoor ik iets fluiten het zijn de kruiden met een kanten scherm ze groeien zo maar gratis in de berm dus bivakeer ik vele uren buiten. Geluk is volgens zeggen niet te koop vandaar dat ik als bijstandstrekker loop.…

In de tuin van gedachten waar gedichten op wijze vleugels wachten als het kruid niet fluit het wendekind niet meer zingt de schuwe sterft van schrik bij een onvertogen woord, het wringt het is het beeld in andermans ogen niet het is in het woord dat ontwaart.…

Elkander tegen door het kruid! Is de aarde niet als ik: een bruid?…

mijn schoen bleef leeg, geen kruid- of pepernoot zou een verkleumd en zwaar gemoed verblijden nog erger werd mijn ondermaanse lijden toen ook met kerst geen kruimel overschoot ik haat ze diep, die vrekkige bejaarden met luizige en valse witte baarden…

Terwijl de alsem als het bittere kruid Van onderbuikgevoel en boze tongen Walmt als slechte asem uit de longen Van het journaille met het rattenkruid Blijft Femke - 'tgeen niets anders zegt dan 'vrede' - De fiere hoedster van de Maagd der Stede…

Dagschuw ben ik, ik ben eigenlijk een soppig kruid in nevel, bittere angst en met bloemen ook zoet. Dat plantje bloeit zo mooi tweekleurig. Eerst worden de bloemen blauw en dan bloeien ze uit in roze. En altijd op dit plantje vallen de striemen van de koude regen. Het plantje is een kruid, ze noemen het longkruid.…

Ajakkes, Keizer-kruid! Daar in de hoek Eruit! Dat staat als woekeraar te boek!…

Wat heb je vanochtend me laten genieten Van twee tortelende lichtgroene parkieten Je tuin is een zonnehof, garden of eden Lavendelgeurminnende lustige lieden, Azalealusthof voor rustige lieden Een kuuroord voor kruiden, een zonflorafeest Voor lieveheersbeestjes misschien nog het meest…

M'n proeftuin is natuurschoon vol met kruiden. M'n planten zijn gewassen vol van smaak. De flora heeft ook onkruid, dat ik laak. 't Zijn planten, die me op natuurvuil duiden. Die onkruidplanten - 'k zal het niet verbloemen - zijn vuil: ik zal ze ongewassen noemen.…

dansende syncopen uit de tenorsax kruiden haar sopraanstem met dragon de contrabas voegt koriander toe majeurseptiemen van anijs uit de piano dit ruikt naar blauw rood bruin het klinkt zoals dolfijnen met tropisch warme klanken van ceder en mahonie…

De oude Hortus aan de Nieuwegracht kent ook nu vandaag nog zijn Regiustuin, die met zijn uiteenlopende planten en kruiden lering biedt over de medicinale kracht van een in dit opzicht veelzijdige natuur in zijn volle pracht.…

Spinrag ligt als een dun geweven sjaal rond stakerige schouders van wat struiken in mijn tuin Geen kruid lijkt opgewassen tegen het verstrijken van de tijd en zelden lag een hof er zo verlaten bij Mijn lustoord blijkt vergankelijk te zijn en mij rest slechts het brakke paradijs…

Jij sneed een fluitje uit het kruid weet je nog, ik blies op gras teder kuste je mijn meisjeshuid hoe simpel toen gelukkig was laten wij vandaag hand in hand ons wijsje opnieuw beleven dan spiegelen we bij de waterkant het beeld dat ons ooit is gegeven…

De klank van aduh en pasar, een mix van kruiden in een nieuwe keuken, met geuren en smaken van vier continenten op de vijf vingers van mijn hand die de jouwe weer vond.…

Wel, ’k min de- lof zo goed als hij, Doch meng me vrij Wat kritisch kruid er onder Uw lof wordt door die specerij Slechts eedler en gezonder!…

ben gegroeid te midden van opschietend kruid moest de hoogte in tegen verstikken mijn bloei bleef uit jij bloemde apart met lenteweelde een lach in open hart door jou kon ik mijn kleur ontplooien geurend in ons samenzijn beiden in de zon niet meer om en om jij bent mijn valentijn…

dolgraag speur ik in de hoeken van de wind niet dat ik een of ander antwoord vinden wil eigenwillig tast ik tussen citrus en hibiscus ja de geur van wilde kruiden snuif ik op op mijn lippen bijt een zoute smaak gevuld zijn de olijven maar zachtmoedig zal ik je ontvoeren nu dat ik je onder milde twijgen vind.…

De dageraad begint te blinken, De roosjes zijn aan 't open gaan; De nucht're zon komt peerlen drinken, De zuidenwind speelt met de blaân: Het nachtegaaltje fluit, En 't schaapje scheert het kruid; Hoe zoet Is een gemoed, Met zulk een vreugd gevoed!…

Het zijn de kleuren van het wonen het oker en het blozend rood Het is de geur van versgebakken brood en pizza uit een hete oven Het zijn de kruiden aan berm kant van holle wegen Het zijn de bomen in bloei in glooiing,op hoogte bij malse regen Het maakt me verwonderd en verlegen in deze onvergeten streek.…

hadden elixenmengers leven en dood in de hand gebeurde koken van kruiden met magie en mysterie alleen in het oeroude land of zijn de zoekers naar cel en de genen de ontdekkers van heden waar alchemie ooit de weg voor bereidde lijkt het einde van lijden in zicht…

mijn heilsbloemen dragen vrucht, wenken gedachten vangen lucht voor vogels tegen kromheid van aarde plantaardig huichelgeil en nepkonijn, strek tot uiterste waanzin, ruik honingzoet hars, druipend uit wonden ontwaak uit ontboste droom, kruid van vochtige gronden…

het gaat over paleizen en prinsessen over licht en donker pijnbomen en kreupelhout hoe je best ruggen steunt en schurkende herten verdraagt over groeiend gras en kruiden hoe kruinen elkaar kunnen raken en wortels verstrengelen en hoe onder een bloedende boom een meisje de knopen van haar ruitjesjurk telt…

met palmbladeren bedek ik je bed ik tooi je met veren van de krachtige arend omring je met hemels geurige kruiden zuchtend blaast de machine lucht in je longen het infuus dient tikkend zout en glucose toe helend verbinden we de treden van de trap…

Ze gaat verhuizen zegt ze Ze gaat buiten wonen Ik vind het een gek idee Ze loopt er al op vooruit met haar rode konen Ze wil een tuin met kruiden Ze heeft horen verluiden dat de lucht er zoveel schoner is Ze zegt dat het zal lonen Er is m.i.natuurlijk niets mis met verhuizen maar haar verdriet verhuist mee.…