Alle inzendingen over langskomen

Gisteravond ben je langsgekomen. Stil kwam je naderbij, ging je naast me zitten, ik hoorde wat je zei. Maar ik begreep je woorden niet. Je fluisterde een andere taal. Licht was je stem, ijl, broos als kant. 't Klonk als een lied- vielen hier en nu ineen- fonkelende sterren in het gras; schitterend dat je er was. En net zo licht en…

momenten die zomaar langskomen blijven bij me momenten ogenschijnlijk zo gewoon vergeten door een ander momenten jouw ogen, jouw woorden voor altijd in mijn hart…

Maar toch: hoi pap, we wilden even langskomen, gewoon omdat het stormt vandaag, en je laten weten, dat je as er misschien niet meer ligt, weggevoerd door de wind, maar dat we je niet vergeten, dag pap afzender: Je kind.…

Het gevoel hebben Niet meer te kunnen Voelen, gevoelloze Donkerte die gewoon Te diep is, en te lang Duurt, onomkeerbare Somberheid die zonder Pillen levenslang lijkt Te duren, kleinkinderen Die langskomen om hun Verjaardag bij oma te Vieren - en vreugde Die het gevoel niet meer Aanspreekt - hulp die Professioneel gegeven…

of ik nog een keer langskom, vraagt ze ’t liefst op zondag, dan bakt ze appeltaart ze veegt haar handen aan haar blouse en schaterlacht om iets dat uit het niets haar brein bespeelt ze pakt - de hand van god - en streelt de kaft dood, zegt ze, alle schrijvers zijn dood ik ga nu slapen, geef jij de kat wat eten ik slik op tijd mijn woorden…

'k Wou jullie even hartelijk bedanken; nu jullie -numerieke talenten- in steeds groter getale langskomen heb ik na veel vijven en zessen en (syn)dromen positief gezien, dat er ook veel te vieren valt. Ik weet, 'k hoef jullie niet uit te nodigen voor mijn feest; ik zie vanzelf wel of jullie weer als ongenode gasten zijn langs geweest.…

De dieren- verzorger kan zo langskomen.…

waar ik je gedachten vul en je gevoel zal koesteren opdat je ervaart, ware ik je ziel omhul op afstand ben ik niet te raken het is als tasten in de mist waarin je wel een beeld kan maken maar in je slaap lijk ik vaak als uitgewist doch als de nacht het toelaat en je hartslag tot rust is gekomen dan ben je er zeker bij gebaat als ik langskom…

Ik zou graag eens langskomen; reizen is duur; wat mij drijft, is het beleven van wind, slapend en dromend, waaruit wij niet meer terug kunnen. Wij zullen ons er met moeite doorheen slaan; de stroom houdt aan, bij het eerste aanschouwen, als iets vluchtigs gaat het langs ons heen, in verwarring achterlatend wat het is.…

Als je even tijd hebt mag je langskomen als je wilt dan zal ik naar je luisteren en hou ik me wel stil. Als je even tijd hebt..... héb je ooit wel eens tijd ? ik wou dat ik het nooit gevraagd had want nu heb ik spijt.…

Twintig dagen al opgenomen Vier op een zaal Bezoek mag altijd langskomen Ondanks zusters, po en urinaal Gaat het al weer? Een vraag in de lucht van ether Alle onderzoeken al meegemaakt Voel ik me nu een betweter Doktoren twijfelden aan mijn lijf Waarom ik, snik ik bij elke thermometer Hoeveel jaar nog, drie, vier of vijf?…

Dus al vindt je me niet aardig al mag je me niet zeg gewoon hallo als je me langskomen ziet? Want je hoeft me niet te liken niet leuk te vinden bovendien maar als ik je gedag zeg kun je doen of je dat ziet misschien?…

Ik verzorgde de uitvaart o.a. met duiven, die telkemale bij me langskomen, waar ik me ook bevind, zoals eergisteren in Zuid-Spanje op mijn balcon. Het gedicht is opgedragen aan wijlen Constance Blanken.…

Een vrouw speelt viool wanneer zal mijn liefste langskomen? een huilend kind verstilt. Landen in een nest van steen waar men gebroken vleugels heelt Niet eerder heeft zij zó liefgehad.…

.- Vandaag geen krant gekocht, maar wel geluisterd naar zwanen op het meer, naar wind die jaagt, naar klankrijm van een vrouw die vraagt of ik langskom in gedachten als het duistert. Vandaag iets dicht gemaakt dat niet bestond: een gat in mijn geheugen met verdriet, zoals je oude dingen weggraaft uit de grond.…

Je ziet in het verpleeghuis vaak verdriet Toch is er ook een glimlach om de mond Wanneer ik even langskom met m’n hond Het zijn vaak dieren waar men van geniet Men aait en knuffelt hem of geeft een brokje En is voor even zonder pijnlijk weten Van alles wat ze liever niet vergeten De warme thee wordt lauw, men drinkt geen slokje Ik zeg,…

Ogen bruin als de kleur van vruchtbare aarde, schatten mijn langskomen op haar waarde. Ik zie ‘n traan, ‘n traan alleen voor mij, dan draait het zich snel om en is dit moment voorbij. Alleen maar nog leegte tussen de bomen, toch voel ik vreugde door mij stromen. Want ik was even één met de natuur, tot in mijn tenen, zo intens, zo puur.…

Wat jammer dat het zo gelopen is en dat het tussen ons niet klikt zomaar even een keer langskomen dat is iets wat jij vertikt. Ik dacht dat het wel goed zou komen als we elkaar beter leerden kennen want jij en ik, eerst nog vreemden moesten aan elkaar toch even wennen.…

ja zo lang dat de anderen het langskomen maar niet vergeten op deze dag .... en de nog komende dagen!…

Zou het liefst in een holletje weg willen kruipen wachten op de jongste dag Bregje heeft gevraagd of ik langskom zij voelt mijn triestigheid over de telefoon, terwijl ik vrolijk probeer te zijn.…

Het zijn niet alleen de gevarieerde tinten en tonen die mij beroeren of vervoeren maar ook het volle van haar lichaam ontroert daar zij een unieke en uitzonderlijke bijdrage leveren aan een onvergetelijke dag die op mijn levensweg zal langskomen.…

U moet niet langskomen dat stelt teleur, mijn vrouw is laatst nog van mij weggelopen, heel interessant want ik begreep het niet: echt een persoonlijke tragedie, vond men.…

Van beige tot vaalgeel, onderweg naar fluweelwit en midnachtsblauw, korenbloemblauw en marine als gevarieerde tussenschakeringen, met z'n allen leveren deze tinten uitzonderlijke bijdrage aan een onvergetelijke dag die op mijn levenspad zal langskomen.…

Hoe vrij en onbelemmerd jij langskomend seizoen beantwoordt zodat je telkens in een nieuw jasje wordt gestoken Het begint allemaal in lente met knoppen van waaruit blad en bloem ontstaan terwijl de dagen worden gevuld met baden onder een (ont)wakende zon in licht en warmte.…

voorzichtig landt `n vleugel met haar wederhelft vlak erboven ‘n soortgenoot; de rug licht gewelfd het zonschaduwspel slokt ze op in `t okergeheel De vijver ontwaakt uit zijn zwart bevroren dromen karpers breken riet om `t eerste lauw te zwemmen waar dotters in hun groei niet meer zijn te remmen en dobberend, meerkuikentjes dan koet langskomen…