Kasplantjes

Je ziet in het verpleeghuis vaak verdriet
Toch is er ook een glimlach om de mond
Wanneer ik even langskom met m’n hond
Het zijn vaak dieren waar men van geniet

Men aait en knuffelt hem of geeft een brokje
En is voor even zonder pijnlijk weten
Van alles wat ze liever niet vergeten
De warme thee wordt lauw, men drinkt geen slokje

Ik zeg, er wacht nóg iemand hier op mij
Dag dames, heren, ik kom heel gauw weer
Mijn moeder, staan haar planten in een meer?
Ze wenkt wanhopig op de galerij

Geef mij je gieter maar, me lieve gunst
Die planten mam, zijn nep, ’t is plastic kunst!

Schrijver: Hanny van Alphen, 18 september 2019

hanny.vanalphenquicknet.nl

ouderdom verpleeghuis dieren

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 193