Alle inzendingen over lijken

Ik heb niets meer om handen hoofd gebogen, handen op m'n rug zo loop ik naar mijn einde bewogen kijk ik op 't begin terug!…

Ik kreeg bij leven, na lang wachten een nieuwe long, een hart, een nier en jaren toegevoegd vertier is wat de artsen mij zo brachten. Uit dank voor dit verlengd plezier mag wetenschap mij terug verwachten zo plande ik in mijn gedachten al mijn vertrek uit nu en hier. Een wachtlijst wordt opnieuw mijn lot zo lees ik heden in de kranten:…

Euthanasieprobleem! Bultrug in stervensnood! Dierminnend Nederland ernstig geschokt Maar denkt men straks ook aan kerstdinerslachtoffers: dieren die beestachtig wreed zijn gefokt?…

Belangeloos doneer ik excrementen, Mijn dagelijkse drol is eersteklas. Menslievend geef ik ‘s ochtends vroeg vol gas En optimaal benut ik mijn talenten. Nooit heb ik het gevoel dan af te gaan, Neemt u dat maar gevoeglijk van mij aan.…

Wanneer de avond valt, de wind is verdwenen zijn we de ochtendellende ook weer vergeten. Kilometers lange file’s hielden de wegen bezet honderden mensen kwamen te laat, of haalden ‘t net! De regen die door de straten joeg met een enorme vaart hield mensen thuis, veilig bij de warme haard. Maar als de avond valt, geen blaadje meer dwarrelt is…

Mensen die maar op een ander willen lijken laten iets unieks liggen zichzelf!…

duister rolt zwartdonker tegen muren echo's kraken schurend door de nacht schimmen schichten uit de wereld van de geest geluiden klinken harder terug van weggeweest maken barsten in gedachten ideeën exploderen rond chaos staat te wachten woorden spugen uit mijn mond ze gaan me grijpen kan geen kant meer op nog zeul ik met de lijken…

op oudste broer Reaktie broer…je lijkt op mij omdat jij ook een pet daar draagt Voor de grap Elkaar natekenend na 't ontbijt lijk ik eerst op oude bes dan op een man En hij op een oude man met terneergeslagen ogen want steeds turend op mobiel Bij nog een poging lijkt hij op een broer van mij En weer alleen blijft er veel zonnebloem…

Ze lijken vertrouwd, maar huwelijksrelaties -- zijn een mysterie.…

Als alle dagen op elkaar gaan lijken ontstaat bij mij een doods en kil gevoel als je dan ook nog iedere dag hoort van zoveel doden, vrachtwagens met lijken dan lijken die dagen op lijken te gaan lijken doods, bleek, grauw, rauw en oh zo ijzig stil even wordt ik zelf lijkbleek, doodsbang en moe maar dan spreek ik mij mens- en manmoedig…

Na lange tijd gaan winkels nu weer open Contactberoepen zijn weer toegestaan We kunnen weer naar hoer en kapper gaan Mits ieder met een mondkap rond blijft lopen Eén sector ligt totaal niet onder vuur Want die wordt immers genegeerd: Cultuur…

net echt lijk je te slapen, je ogen vredig dicht net echt lijk je te slapen, je huid glinsterend in het licht net echt lijk je te lachen, je lippen paarsig blauw net echt lijk je te lachen, je huid grauw van de kou ik hou van je, ik hou van je ik kan het nog duizend maal zeggen wat zou ik graag hebben dat je me vastpakt en zegt…

Ik zie ons land in prachtig ijs weerkaatsen De rijp omhult de takken als foedralen De bomen lijken witte kathedralen Waarin we broederlijk en vreedzaam schaatsen Gelukkig, het is nu de laatste dag Voordat er weer van alles niet meer mag…

Ideeën zijn voornamelijk elastisch Zijn ego nummer één en dan zijn vrouwen om wie zich zijn camainopootjes vouwen Z’n artsen doen hun best, ze zijn zo plastisch Omringd door maffiose engelen om z’n belangen te verstrengelen…

Zingen, hoe de donkre wereld zijne ronde reize gaat; zingen 'lijk de merel merelt 'lijk de nachtegaal, die slaat; Zingen, blind, 'lijk vóór alle eeuwen 't laaien van 't onnozel licht; zinge' als zon en maan, flambeeuwen aan het duisterst aangezicht; zingen: vreugde en smart, gesmeten, al wat gloeit en al wat rijt aan de gapend-geer…

Zingen, hoe de donkre wereld zijne ronde reize gaat; zingen ‘lijk de merel merelt ‘lijk de nachtegaal, die slaat; zingen; blind, ‘lijk vóor alle eeuwen ’t laaien van ’t onnozel licht; zinge’ als zon en maan, flambeeuwen aan het duisterst aangezicht; zingen: vreugde en smart, gesmeten al wat gloeit en al wat rijt,…

De schone kindergezangen van kerstfeest of zondagsschool zullen wellicht blijven, een zoetsappig schimmenspel bedrijven, in menige rijpe volwassen geest. Wat vreugdevol ervaren is geweest, kan bezadigd ronddraaien, voortdrijven. Men mag langs die herinnering wrijven, liefkozend, gelijk een huiselijk beest. De verzen uit gekoesterd verleden…

Waarom zo graven in het verleden Komen er dan nog lijken uit de kast? Ik bedoel kist En als er gecremeerd is Zal dat dan nog veel stof doen opwaaien?…

net zo’n hoed en zo’n kamelenjas die toen ook zo in de mode was en mijn stem lijkt veel te veel op die van hem helaas aard ik te weinig naar haar als dat wel zo geweest was dan stak ik pas echt goed in elkaar…

Ik vrees dat ik mijn lot niet meer ontwijk: de overheid eist name-lijk mijn lijk.…

Ze zijn nog zo groen en ze lijken nog zo teer die het eerst vallen…

Hij gaat, zo lijkt het, over lijken.…

in een vaas met water lijken bloemen te leven…

Mijn liefde mag niet lijken op wanhoop, want dat -- zou een aanzoek zijn.…

Ik ben het zo ontiech'lijk zat, ik wil je niet meer in m'n dromen, heb het helemaal met jou gehad, maar ik kan niet aan jou ontkomen. Want ook al wil ik je haten, zo ontiech'lijk kwaad op je zijn, ik zal je nooit en nooit vergeten, en stiekem vind ik dat wel fijn...…

ik leg mijn puzzel in het zand daar stukjes kleiner lijken vallen oneffenheden minder op dan waar de zon de evenaar kust lijken dagen roerlozer dan hier ebt gekozen tijd langzaam weg tussen gebroken vingers er is niets dat de maan niet helen kan…

Opeens lijken al die dingen er niet meer toe te doen je strijd tegen zilvervisjes het recht hangen van lijstjes waarom je gehecht was aan die foto, ansichtskaart, zelfs je eigen foto's hoe je was zomaar opeens kan alles niet meer van nut of belang lijken zelfs al ben je niet depressief of al ben je nog lang niet op je laatste moment…

Ogenschijnlijk ben ik best tevreden mijn ogen lijken te schijnen Toch?…

paddentrek gemist verdwaald eindigde hij als lijk in een kelder…

GEVAAR-lIJK!!!!…