Alle inzendingen over loof

Vandaag aan jou alle lof!…

Wat hij oogst is geen lof, maar een regen van rotte tomaten.…

Ach mijn vrouw wil naar Zuid-Frankrijk voor vakantie en vertier. Daarom rijdt ze nu door Vlaanderen en ik ben haar passagier. Meid, waarom zo ver gereden, waarom blijven we niet hier, waarom blijven we niet in Vlaanderen met zijn duizend soorten bier? Hier zijn middeleeuwse steden, majesteitelijk en fier, hier schiep Breughel zijn taferelen…

Juicht den Here gij ganse aarde zijn de bekende woorden der gelovigen van het oude Israël deze mensen leefden eenvoudig en gehard kenden niet het verwende bestaan dat thans in de wereld troont zij erkenden zich als kleine medewerkers afhankelijk van God hoeveel te meer mogen wij in deze tijd onze Hemelse Vader lof toezingen!…

Eerst Trijntje toen Van Praag en straks Van Rijn Gevolgd door Klijnsma als zijn moestuinmaatje Heel Nederland hangt aan een zijden draadje We jagen voort als in een Fyra-trein Alleen boer Geert blijft onverstoorbaar blij Met schorseneren, Hetty, lof en prei…

Laat dan mijn avondbeê je danken In zacht koraal van morgenklanken, Alsof mijn ziel pas werd gewekt En nu opééns zichzelve ontdekt, Als zon uit wolken openbrekend, En met een vreemde stemme sprekend, Aan lang verzaamde zingens-stof Ontlenend plots der Liefde lof!…

Orgelklanken en koorzang tonen zich sterk, geven luid de lof, die God mag krijgen voor Diens stem tussen ruisende twijgen, binnen alle adem uit het wijde zwerk. In de kleine kapel van klare eenvoud ondervindt de zoekende enkeling hoe zijn felle zielsdrift hier zacht verflauwt.…

Laten we stil zijn voor God de Heer Hem danken voor al Zijn goedheid En ons van zonden heeft bevrijd Halleluja, God zij alle lof en eer. (Woorden uit Psalm 62)…

Door bos en velden lopen, blij biddend tot God. Vragen? Veel meer dank!…

Zij wandelde in de zonne - Het loof ruiste over 't pad. Ik ben het afgevallen, Het vroeg verwelkte blad. De zwaal'wen trekken henen, Ik staar hen na en peis: Ik ben een arme zwaluw, Ik moet alleen op reis. Zij trekken naar het zuiden, Zij weten waar zij gaan, Zij zullen wederkeren Met loof en lenteblaân.…

Gregorianen, terecht fier als een gieter, zingen Gode lof in de mini-Sint-Pieter van het stadje Oudenbosch.…

(tanka) Spreken over God, gedachten zonder woorden: beide geven lof. Sterke liefde tot Hem groeit in het onderbewustzijn.…

mijn groene gezicht vertaalt liefde voor leven natuurlijke lof om daaraan goed te voldoen schenk ik uit gulle handen…

Zijn stem bij vollemaansnacht krijgt echter de hoogste lof.…

en waar ik ook zelf mijn ik te eigenen leggen kon, in aarde zijn en zich vertakkend loof en ondoor- dringbaar zijn in eigenwaarde. ------------------------------ Uit: 'Anderling', 1998.…

Een treurende es zweept ruisend Het hangende loof om het puin. Stil koestert een teder viooltje Zijn geluk in het mosrijk duin.…

Brede lichtstralen van vroege avond gaan door wolken, loof en gras; ingeslapen vogellied klinkt opeens weer helder op.…

hoe zacht groeit stevig vlees tot lust de vrucht die gretig lippen kust hoe zuigt een mond die open sluit de nectar van het vloeiend fruit…

mijn dierbaar zaad, de weg is lang zoek het licht dat door mijn vingers glijdt volg niet mijn armen, proef hun streven ik bedek er ’s winters mee de grond vergeef me dat ook ik nog strijd en zelden in mijn schaduw kijk ook ik laat takken varen heb wonden in mijn bast vanwaar het mos mijn rug op klautert heeft het bos geen toekomst…

Ahoy verjaardagscadeau van zus en zwager toen ik tien werd of elf het begin van het proces dat leidde tot de status van boekenwurm via het verdwenen parelsnoer met Pieter Pikmans het zeegat uit Okke Tannema wiens vader alcoholicus was langzamerhand verlas ik mijn verstand vernielde mijn ogen wijzer nu ongetwijfeld geniet ik van de Lof…

Gedenk het opstaan na het vallen Het zweet van falen en de traan Vergeet ook niet al die gevallen Waarbij het niet zo goed zal gaan Gedenk de dagen en de nachten Die met haat-liefde zijn gevuld Omdat de kiem van de gedachten Slechts kan gedijen met geduld Het zijn de data en de modellen Waarmee het wordt aangetoond Om het oordeel daarna…

De sneeuw die viel, is vast voor mij gevallen En omgekeerd viel ik daar ook weer voor. Dus dringt het doelbewust niet tot mij door Hoe straks de tijd mijn vreugde zal vergallen. Ik vind de witte wereld eeuwig mooi En denk niet aan de smeerboel van de dooi.…

zij wisten zich ooit opgetuigd als goden in de wereld van mystiek voelden zich er thuis het archaïsch huis heeft alle tijden overleefd er was geen generatiekloof in het vitaal cyclisme van het eeuwig loof toch wordt haar krachtige moraal ook regelmatig ingehaald door decadentie en de wuft corrupte uitspatting dan zakken rijken…

De wereld-zaal waarin de wolken hangen, onder de sterren-krans en de maan, onder de blonde zijde der zon, wijl de zee dampt in haar vat en de bomen groen op de aarde staan, is van U, mijn God, bewegende glorie; glans en luistervolle pracht, de wonderbare tooi van uw victorie, uw praal, uw levens-macht ! De steden, de dorpen, de kastelen,…

De Lof der Zotheid spant sinds vele eeuwen een Erasmusbrug naar onze eigen tijd. Maar nog steeds staan wij met stemmen vol verwijt elkaar ons domme gelijk toe te schreeuwen. Erasmus: 'neem jezelf niet zo serieus, kijk in je spiegel en maak een lange neus.'…

Het nonneke zit gebogen, Stil aan de kerkpilaar; De gele lichtjes flikkren Ginds, op het hoogaltaar. De gele lichtjes flikkren, Het orgel dreunt en schalt; De wierookwalmen stijgen, En de avondschemering valt. De wierookwalmen stijgen, De kerkzang sleept haar mee, En wiegt haar zacht in dromen Van rust en hemelvreê. En wiegt haar zacht…

Lees ik het 'lof der zotheid' van Desiderius Erasmus, of iets van een 'alchemistische ziener' uit onze tijd, denk ik doelbewust toch weer rechts en linksaf... Geef nu daarvan deze rekenschap.…

rode raamluiken schemeren door de nog kale bomen een hond blaft achter de deur door de hoge ramen valt het licht op twee rode uien en wat roestige spijkers geleefd stilleven met een mesje krabt hij een dun laagje van de aangebrachte verf weg de poes tilt traag een ooglid op hij struint wat door de tuin kijkt naar de gevel, de lucht…

Dans met je vrienden onderweg om ze een leven lang te eren weef met sterrentouw de hemel als je in de regen staat span er het paard achter de wagen om het daarna af te leren wees zo dapper als je zijn kunt en verricht een heldendaad Neem steeds genoegen met genoeg en neem de tijd om haar te delen lees soms brieven van geliefdes die allang…

herinnerden mij dat jij het kind was van een teler aardappelrooier spruitenplukker en rooms-katholiek en jouw moeder die niet schroomde om met gejank mijn feestmaal te verpesten en ‘s nachts het spel ging spelen zoals slechts een slet de waarde kent van het kruis toch baarde het vlees dat bestond uit zwakke en bleke delen wat jonggeboren lof…