Alle inzendingen over maag

Altijd gedacht dat het gehaktdag was, Helaas had men een woensdag uitgeroepen Om eens te checken wat je zat te poepen, Maar dat van mij is – standaard – eersteklas. Ik leerde van mijn ouders bovendien Om wél te doen en nimmer om te zien.…

Als dichte mist in de ochtend de eerste rijp op de bomen als extra dekens op het bed Het vel wat de warme melk afdekt "Velvolmaking" oftewel troosteloosheid van vele vele levens Toch snakken zovelen naar levensadem happend, zoekend, zich banend naar lucht Verlangend naar een zonnestraaltje wat soms de dichtgehouden overgordijnen kierend…

in de ziel verzwegen zo droom ik mijn dromen als verloren regen op een afgebroken twijg waar jij nooit zal komen of zeggen wat ik moet doen in het stille ongestoorde van mijn ware wezen de eenzaamheid vermoeit maar laat me klein en gebogen groeien aan de schaduwzijde van het toegetreden groen…

bij smachtende lipjes met sluier in tipjes mocht ik raden waar zij was made haar tongval verraadde zij was made tussen Alke- en Hoogmade van eier en zaden uit Limburgs Imstenrade…

het binnenbloed kruipt bij elke slag van het hart wast gewogen dagen weg gaat aan zaak of rede voorbij maar verlicht niet het gewicht van steen in weke maag doch tempert geruisloos de zucht waaronder een ziel buigen wil die weet van elke groef wat gangbaar leven vermag en dat terwijl we ooit het troebele water in een vroege baai…

Geen draaideurcrimineel voor zover ik dan weet daarentegen wel iemand die de waarheid negeert bovendien hiervan zonder enige twijfel niets heeft geleerd Tijd heeft geleerd dat zij 'n comfortabele mooie stoel verdienen echt standvastig in hun leugen kabbelen zij voort op hun gedrag van bedrog & geenszins deugen Hun hersens…

Mag ik je adempauze zijn Adem jij mij in Adem ik jou uit Leer jij me warmte voelen Ik jou ’t zuchten dragen Zullen we daarna samen eens een ademhaling wagen?…

als jij toch bij me weg gaat mag ik dan met je mee je laat me toch niet achter ik word gek van dat idee de nacht gaat voor ons spreken want dromen liegen niet moet ik je blijven smeken heb jij dan geen verdriet ik wil niet dat je weg gaat mijn tranen schreeuwen nee maar als jij dan gaat, mag ik dan met je mee…

Dat mag je weten Mijn broer is overleden Zijn leven lang heeft hij gestreden Op onrechtvaardigheid was hij gebeten. Dat moet je weten Door oneerlijkheid heeft hij geleden De last meedragend uit het verleden Zijn “persoonlijkheid” werd hem verweten.…

Mijn middelbare hart is nog niet zwak genoeg, ik word elke morgen tot nu toe wakker. Soms slaap ik uit tot een uur of negen, maar ook dan gaan mijn ogen gewoon open. Mijn lief vertoeft dan nog in dromenland, terwijl ik al uren luister naar de stippen op het plafond, en de krant al drie keer heb gelezen, slaapt zij haar hoofd…

Wij zijn geboren in een bange tijd, een tijd waarin de stormloop van het kwade, de mensen meesleurt langs zwarte paden, een duistere weg, die naar de afgrond leidt Wij, wij zijn zo machteloos en zwak, de wereld willen wij maken tot Eden, maar onze armen vergeten wij, zij worden door sterken met voeten getreden. Waar is dan het recht om te…

klop klop mag ik even binnen om in je hart te kijken wat er is klop klop mag ik even maar echt binnen om te zien of ik er nog in pas klop klop laat je me binnen in je leven of word ik ook door jou op straat gezet…

Dus praten we hier, want dat wou jij over wat niet wou lukken met jou en mij met jou erbij De ober is keurig, bestek stofvrij, de drankjes staan er wat lullig bij maar doe maar, dit wou jij: ik en jij en jij erbij Mijn god, mag nu de soep door?…

Het ware schokt en is geheim; het mag niet mooi meer zijn…

Mag ik binnenkomen? er bij horen ik zal niet storen ja fijn graag een glas wijn.…

Men mag er niet aan denken dat het herbegint. Men is op versnelling uit. Men oefent in afwachting een uitspraak of men staart zo een detail aan dat het irritant wordt. Niemand ontsnapt aan gewenning.…

Waarom worden wat zijn niet zou Alles wat ik altijd al wou Dromen overtreffen niet meer het "zijn" Waarom ik en jij niet kan worden gelijkgesteld aan "wij" Dag is immers een verlichtte nacht Wie weet wat nog gelijkgesteld wacht…

Pas op Zoek de nacht niet in duisternis als schaduwen zachtjes dichtbijsluipen je verrassen in onwetendheid Neem enkel niemand in vertrouwen en verlies niets uit het oog Alsjeblieft…

zij zag hem misschien wel zitten en hij haar ook een wederzijdse blik die niets aan het toeval overliet – niet loog ach een beetje liefde is hun zo gegund ‘O ja zeker ik hou ook heel veel van dieren,’ zei hij – ze glunderde waarna hij opzichtig blunderde door zich vol overgave te stortten op een schotel met alleen maar vlees zij pakte…

Als de rook om je hoofd is verdwenen Neurie ik mee Met een dikke glimlach Je zat je zo op te winden Dat de stoom uit je oren kwam En toen zei je ook nog eens Heel woest tegen mij Zit niet als een “onnozelaarster“ Te ginnegappen Heerlijk om te zien Hoe jij je zo lekker druk Zat te maken Om die computer, een futiliteit Een fluitje van…

Mag ik je wat vragen, staat de tijd soms ook voor je stil, mag ik kijken diep in je ogen, ook al draag je een aartslelijke bril; mag ik naar je staren, ook al kijk je niet naar mij, kan ik je ook aanraken, of is de grens daarmee bereikt; wil je met mij iets gaan drinken, de laatste trein is nu toch voorbij, zal ik je daarna vervoeren,…

kan, die niet mag…

Hij deelde het bed met een kunstminnares, iets waartegen z'n vrouw protesteerde, Die diende alleen maar als keukenprinses die z'n maaltijden tijdig serveerde. Hij kwam uit de sponde, wanneer 't hem geriefde om samen met haar te dineren. Na 't eten bezocht-ie z'n voorwerp van liefde om door te gaan met het verkeren. Z'n vrouw kreeg de pest…

Dat dikke dijen weer gezond mag heten is een levensvisie dat mij zeer verbaast. Zat zij er dan met haar slanke taille naast? Mijn vrouw zich nu weer volop klem te vreten. Dus weg met die vele afslankgebouwen! Dikke dijen mag weer.…

De late middag in de avond leegt de gedachte die defaitistisch de noden kent van lege handen, ofschoon de regen het laken contourloos etst en jouw schrei die verloren klinkt alsof de dood jouw lichaam kent het gevecht om zielsbehoud met voorwaartse dromen vullen het glas dat zonder rand al gauw te vol geschonken wordt…

Als ... je nu bij mij kon zijn, Kon je me troosten. Als ... je nu bij mij kon zijn, Kon je me liefhebben. Als ... je nu bij mij kon zijn, Kon je van me houden. Als ... is een oneindig mooi woord.…

Het gaat met onze straatburgers heel goed: Ze worden hier in Groningen gewogen En zijn ze veel te dun in onze ogen Dan worden ze verplicht flink bijgevoed. En als ze veel te dik blijken te zijn Dan gaan ze noodgedwongen aan de lijn.…

Mag ik even schuilen in je armen. Mag ik even weer een kind zijn dat een pleister vraagt. Met dichte ogen nergens meer aan denken. Even niets meer willen zien. Alleen jouw handen warm om mijn gezicht. Alleen jouw stem die troostend praat. Mag de wereld even weg?…

Mag ik bij je blijven, jij, die mijn ziel kent, mijn angsten. Het verlangen je dicht bij me te voelen. Je handen, die één worden met mijn lichaam alsof de wind ons bij elkaar bracht, de hoop dat dit voor altijd mag blijven.…

een aalscholver slaat zich iets te zwaar beladen traag het water uit…