Alle inzendingen over muts

Zware eiken en dennen schudden zich buigen diep in de harde stormwind daartussen staat een stevig herenhuis waar de houtvester thee drinkt zijn dochtertje van vier jaar zit op pa's vertrouwde schoot gekleed in een grijsgroen pakje rode wollen muts op nog vol koude adem van druk spelen bij wild waaien radiozang galmt zacht dalend voorzegging…

Men noemt heer Bommel een luie nietsnut die niets uitvoert en slechts teert op geërfde bedragen neerslachtig gaat hij naar buiten de winterse kou in wandelt door dikke sneeuw met sjaal muts en wandelstok heeft -heel uitzonderlijk!…

De maan schijnt niet meer door de bomen, De makkers gaan weer door met hun geraas. De schoenen hoeven niet meer naast de kachel ’t is kransjes eten en geen speculaas. Als er geklopt wordt hoef je niet te vragen, Staat er een vreemdeling voor de deur, Het kunnen ook Jozef en Maria wezen, Die afkomen op de dennengeur.…

leere ich kam heute zu nichts machen sie sich keine sorgen es soll wahrhaftig wieder besser gehen morgen es gibt so eine art von tagen heute mehr als jemals hier die keine antwort erfragen und mich machen zu einem nutzlosen arbeitstier der mut sinkt mir in die schuhe ein bestürzter märtyrer von geisttötendem bestand brütet hier…

Ziet u mij deze tekst voordragen dan niet in mijn hemd of met een rare muts, of ik het met verbeten kop opschreef. Ik doe mij voor maar niet toevallig zó! Misschien helpt het mij regels te zien lezen, Dat kan ik zelf niet goed beoordelen. Ik doe dit graag maar meestal ben ik anders en elders: dit is wat ik heb te bieden.…

Gij kunt gerust een onze-vader lezen, en zet uw muts wat recht. Hij zal wel zorgen dat gij geen kou vat en tevree zult wezen. ---------------------------------------- uit: 'Verzen van vroeger' (1934)…

" want wat dacht je van kut, kutje, , moes, moesje doos, doosje, muts, mutsje etc. tot het nieuwste woord poenie, poenietje:: “poenie kom je binnen spelen” en dan gisterenavond o.l.v.…

Een eenzame wandelaar goed ingeduffeld, een muts op het hoofd, slentert door het sneeuwveld zijn handen diep weggestoken in zijn zakken. Aan zijn grove borstelige wenkbrauwen hangen kleine ijspegeltjes. Een stukje verder, bij het vogelhuis, legt hij voedselpakken.…

‘k ben een vrouw, een zonder haren ‘k draag slechts een sjaal van witte kant of soms een muts als accessoire die staat me werkelijk charmant m’n hele huis hangt vol met kaarten ‘k mis geen programma op tv en Bobo zit te kwispelstaarten bij wa’k niet op kan van het diner ‘k hoef me niet meer uit te sloven het meeste wordt voor mij gedaan…

Zachte volksmuziek uit een ver vissersbootje, raakte me in merg en been Daarna kwam ik er vele malen, me lavend aan de rust, alsof hier gezichten echter waren, vrouwen, gerimpeld, met een sjaal, verweerd de mannen met een muts, een jongen met een stok liep naast een ezel, sjouwend koren aan weerskanten van zijn rug.…

goesting om vandaag den dag eens anders te beleven, ik nodig u uit om mee te wandelen langs de slikken van het Zwin, de vele ganzen en steltlopers trek een dikke frak aan, sjaal en muts op uwen kop, kijker mee, goed humeur en ene lach, want vogels hebben dat graag kniel tussen het schor neer bij de zeekraal en proef het zoute, ook nog een…

Zachte volksmuziek uit een ver vissersbootje, raakte me in merg en been Daarna kwam ik er vele malen, me lavend aan de rust, alsof hier gezichten echter waren, vrouwen, gerimpeld, met een sjaal, verweerd de mannen met een muts, een jongen met een stok liep naast een ezel, sjouwend koren aan weerskanten van zijn rug.…

non-conformisme Er is onheuglijk verteld Over sluimeren en ontwaken Maar of dat zo is besteld Valt slecht te kraken Nachtelijk voorportaal Van het ongewilde wachten We herkennen allemaal De onmacht om het te verzachten Ik moet nu anders arrangeren Voordat ik het verpruts Van een ander leven heb ik niks te leren Hij zegt het met zijn blauwe muts…

Ik moest dat rondje lopen Dat rondje rond de kerk De Westerkerk in Amsterdam Toch benieuwd of ik iets of wat zou zien of horen op deze Kerstavond Dus m’n dikke winterjas aan M’n groene muts op M’n zwarte sjaal om M’n stevige handschoenen aan Want het is koud, winterwaterkoud Ik zwalkte kriskras door de Jordaan Bereikte de Prinsengracht…

Evan Bogerd, de Cantor-Organist Het is dus midden in de herfst in de derde golf van de wereldwijde pandemie: Covid 19 Op de Rozengracht baan ik mij ’n weg naar de torenhoge Westerkerk aan de Prinsengracht het is donker, het is koud, ’t is waterkoud dus m’n muts stevig over mijn oren dikke winterjas aan met bontkraag stevige sjaal om m’n nek…

gooi je muts in de vrolijke lucht, Kom van je karwei tot ons, makkers! Kijk: in onze hand ligt een heerlijke vrucht, Wij strooien het zaad in de akkers! En ons hart houdt de maat - Hoor! de trommel die slaat: Vooruit! vooruit! de tijd die luidt De dommen en doven te schande! Haal uit! haal uit!…