Alle inzendingen over naartoe

Ik heb een ziel die zich verveelt in mij en alsmaar hoopt om te ontsnappen naar buiten toe staat zij te grappen maar diep van binnen wil ze vrij ik ben voor haar alleen maar muren met zicht op wat ze zo graag wil de hemel, zegt ze soms heel stil daar wil ze mij naartoe besturen maar ik zit hier zozeer op aarde zo zwaar van moed…

veroordeeld tot inzicht is mijn tijd van heden, plots is er een grens gemarkeerd naartoe het verleden ik denk nog aan het dakterras zo dicht en nabij jouw sterven we teerden nog enkele keren op de bruine buil die wij aanbeden heb je het koud, vroeg je en gaf een verbeeldende warmte het hielp de kou van het moment buiten, en buiten onze…

Het laatste rondje is geweest toch hangt hij nog aan de bar geen huis waar hij naartoe kan gaan het is voor woorden te bizar. Aangespoord door de barman pakt hij zijn plunjezak en gaat het leven heeft hem niets te bieden en hij slentert over straat.…

mijn moeder is verhuisd ze verliet onlangs haar huis waar ze naartoe is gegaan wacht een beter bestaan bij haar engelenkinderen kan niemand haar hinderen hier was het genoeg geweest daar woont voortaan haar geest ze stuurde geen “adreswijziging” hierop rustte haar afwijzing haar as vliegt “Ins blaue hinein” elk deel, al is het nog zo klein…

meer dan jij denkt En jij weet wat ik bedoel Ik zal je nooit vergeten Het was meer dan een moment En het was altijd met gevoel Wat wij weten blijft onuitgesproken Want uitspreken voegt niks toe De wetenschap heeft mij gebroken Het maakt niet meer uit wat ik doe Jij hebt het vuur in mijn hart aangestoken Waar brengt het blussen mij naartoe…

Prachtige regendagen,vlagen van wind die nergens naartoe gaat; zwarte vogels die cirkelen rond mijn verlangen naar licht. Mensen proberen teder te zijn ondanks de pijn van verlies en onbegrip. Konden we maar altijd weer herbeginnen.…

Ik wil lopen zonder voetsporen ik wil gewichtloos zijn laat me vliegen laat me alsjeblieft vliegen Ik wil voelen zonder tranen ik wil stappen zetten zonder weggefluisterd te worden waar verdwijn ik naartoe?…

- Die hebben ze door hun Oorlogsdaden binnen de Muren van de school, Maar ook onderweg Daar naartoe, al dubbeldik Verloren tot in alle eeuwigheid…

Dode stammen liggen er al jaren Mostapijten die naalden sparen Kaarsrechte stammen in een weg omhoog Een sponszwam waarop een vlieg zich voortbewoog Kleverige koraalzwammen verteren snipperhout De sfeer is vochtig en het voelt er koud Sparrenbossen mogen stilte uitstralen Rust die de rustzoeker er kwam halen De herfst heeft er menig zwam naartoe…

waar je uit alle macht weg probeert te komen als je er bent, waar gestoordheid en gezondheid om voorrang vechten, waar je overgeleverd bent aan de goede bedoelingen van vreemde verplegers en artsen in opleiding, daar, waar ik zo gek was dat ik geen besef meer had van tijd en doolde, de weg in mijn geest kwijt was, daar wil ik nooit meer naartoe…

Er zit een bal in mijn buik Vol angst en onzekerheid Tranen zitten tergend hoog Ik raak elke grip nu kwijt Ik weet het even niet meer Waar ik nu goed aan doe Ik wil open zijn zoals altijd Maar waar leidt het naartoe Ik mis het gevoel van liefde De warmte die ik bij je vond Voel me verlaten ontheemd Spinsels dolen rond en rond Misschien…

mijn kuisvrouw was alweer gevlogen toen ik met mijn vinger over de piano ging en ge voelt hem al, nee de zachte aanslagen voor de polonaise in as dur opus 53 zorgden voor opluchting, vrij en uitbundig verlieten tonen de kamer toen werd ik nieuwsgierig, vaneigens wilde ik weten waar naartoe en weeral kwam ik op mijn strand, waar toeristen…

Ik gaf mij broodkruimels om de weg terug te vinden, al weet ik niet welke weg dat was en waar die eigenlijk naartoe ging en hoe die heette.…

Waar vloog hij naartoe? Hoe verging het hem verder, nu de meeste mensen wakker zijn en naar buiten kijken, naar het grote dak, maar zonder die kleine vogel.…

heb begraven wier geluk weigerde af te glijden, verbaas ik, gezeten bij hun graven, mij over hun aller angst te sterven -een troost voor mij voor ik bezwijk; dat doodgaan voorspoed kan bederven geeft van mijn conclusie blijk: waar je ook om liep te dolen of wie je waar ook om beminde, de kunst die sterven heet ligt in de aanloop daar naartoe…

Met grote kinderogen Stond hij midden op de straat Terwijl mensen om hem heen bewogen Op zoek naar iets, altijd te laat In de zakken van zijn jas Zocht hij naar wat hij wilde weten En hoopte in zijn oude tas Te vinden wat hij was vergeten Zijn geheugen leek compleet gewist Wist niet waar, waarvan, waar naartoe Zijn hersens hulden zich…

Het maakt me soms zo angstig en word het vaak zo moe het voelt als opgesloten zijn 'k weet ook niet waar naartoe ik voel me nu zo machteloos lichaam gescheiden van de geest ze werken niet meer samen zoals het vroeger is geweest positief zijn slaapt nog het denken op een pitje laag ongecontroleerde bewegingen hier en daar een open vraag…

hey beer weet je waar je naartoe gaat als je oud bent en grijs net zoals onze oma mama zei "ze gaat op 'n hele lange reis" hey beer weet je of je dan ook nog kan zien neem je veilig mee hoor beer da's leuker bovendien krijgen we dan vleugels achterop onze rug hey beer dan vliegen we samen stiekem naar mama terug ©Lady…

ja, waar naartoe? ik weet het niet, ik zou het moeten nazoeken op internet maar dan verpest ik het beeld en dat wil ik niet. dus denk bijvoorbeeld aan Nils Holgersson die zit op de rug van één van die twee en klemt z'n handjes om haar nek op weg naar Lapland. ach, die klote sprookjes ook!…

Iedereen wordt ergens naartoe gejaagd om niet in het verleden te blijven steken; je gelooft je eigen ogen niet, wanneer je het heden even uit het oog verliest, als je er even bij stilstaat, omdat je even niets beters te doen hebt, blijken de anderen al lang van de aarde verdwenen: de geur van dood en aarde, vredig voorovergebogen, toevlucht…

gemengd gevoel wat spreekt Binnen wacht een kamer met verloren momenten waar zijn vrouw heel rustig op hem wacht een gesprek volgt met vervelende accenten duidelijke taal ontnemen hem plots alle kracht De buidel van gevoelens is na jaren kwijt maar ze kan hem daar onmogelijk om haten een lang moment van stilte spreekt de waarheid hij is hier naartoe…

onderscheiden Engel Uriel, breng me licht Ik weet het niet breng alles door elkaar vanwaar die tomeloze drang op te gaan in het geheel ik wil een klaar beeld ontvang slechts storend geruis ik weet het niet meer red ik mezelf van deze mist waar ben ik gebleven lieve zielediepe aanwezigheid vanbinnen eeuwige vonk waar breng je mij naartoe…

Als engelen naar beneden dalen is dat niet om jou te halen ze willen gewoon jouw gezicht eens van dichtbij bekijken niemand die immers zoveel op hen kan lijken jij krijgt van hen geen vleugels omgebonden jij blijft hier op aarde de Lieve Heer heeft hen niet met die opdracht hier naartoe gezonden jij bent hier van groter waarde dan daarboven…

Waar is die tijd naartoe, het simpele geluk van nog niet veel te weten, niet te hoeven rekenen of rapporten maken,geheel gevuld met items die er eigenlijk niet echt toe doen? O lindebloesemgeur, wat maak je plots mijn leven voor heel even weer als toen.…

Waar naartoe? Naar langzaam. Dat ligt ergens tussen hollen en stilstaan in. Juist. En dan? Dan ga ik van langzaam genieten. Langzaam heeft namelijk alle tijd. Om te ruiken, om te lachen, om bang te zijn. En langzaam is de hele dag geopend. Ik ga vandaag naar langzaam lopen: drie stappen vooruit – één stap terug.…

Terwijl ik in een kasteel aan de Rhône woon, iedere dag bij een zessterrenrestaurant uit eten ga, mijn overdekte zwembad met champagne is gevuld, mijn butler een model uit de ranch van Playboy is, ben ik er nog niet over uit waar ik dit jaar eens met mijn plezierjacht naartoe zal gaan.…

Thuis is waar ik ben, waar ik besta, thuis is waar ik opgesloten ben en waar ik liever niet naartoe ga. Thuis is mijn gevangenis, thuis is mijn onbehagen. Thuis is waar ik keer op keer word verslagen. Thuis is zonder vrienden, thuis is zonder bedienden. Thuis is waar ik alleen ben en alleen zal blijven. Thuis is waar ik ben.…

Elke weg ergens naartoe is een weg terug geworden elke stap die ik zet ben ik meer op mijn retour Nieuwe mensen die ik ontmoet zullen geen vrienden meer worden om elk woord dat ik zeg noemt men mij een ouwehoer Niemand die mij voor de voeten loopt men heeft mij ver achter zich gelaten elk tempo is er volledig uit doelloos dool ik door…

Help Oh god wat heb ik gedaan Het komt zo dichtbij Alles wat ik heb gezegd, Waar ik naartoe heb gewerkt, En waar ik om heb gevraagd Nu moet ik wel Ik moet gaan presteren Ik moet laten zien wat ik zei dat ik kon Alles wat ik wilde kan ik nu gaan doen ik ga iedereen achter laten Over de wereld heen Onder mijn dromen door Naar een…

Was ik maar een verdwaalde veer In plaats van een verdwaalde heer Zonder verzonnen naam en bezwarende bezittingen Zonder mislukte loopbaan en die nare verplichtingen Al dartelend zou u mij zien gaan Als een vis in het water Verlost uit die almachtige waan Mee met waar de wind naartoe staat Was ik maar een verdwaalde veer In plaats van een…