Alle inzendingen over onthaal

De maskers, het geestelijk vocht; De praalwagens van een feestelijke zegetocht; de zelven en andere ego's; de papegaaien en de beo's; allen spreken met carnaval dezelfde taal, ontdoen zich van hun zorgen tijdens een feestelijk onthaal.…

alle hoeken van de aarde De zekerheid die in mijn geest en hart verblijft Tot wanhoop en onrust ontwaarde Waarom dwalen mijn gedachten over de horizon Daar ver van huis en haard Naar die plek waar alles eens begon In de hoop dat alles daar nog is bewaard Hoe komt het dat ik dool en dwaal Over straten van het leven Ergens hoop op warm onthaal…

gehoorzaamheid Ik ben nog jong, poëet en filosoof Mijn pen voelt zich verwaarloosd en verlaten Ik zoek naar troost, ontdek, krijg in de gaten Dat mijn interesse uitgaat naar geloof De dingen die ik meed als atheist De zaken die volkomen langs mij gingen Mirakels waar ik niet voor openstond Ben rugzak- berm - en bedevaartoerist Die hoopt op een onthaal…

haalden in het bloeien van je ziel altijd sprankelden al je ogen het was hun gift om ieder alle goeds te beloven in ontmoetende blik jij had niet zomaar een gezicht door het curiosum van extremen waar liefde en het gemene dezelfde genen deelden juist in het bewegen lieten alle tegenstellingen zich zien in een expo van warm onthaal…

dromen uit om mee naar huis te nemen verstopt in hand of een terloopse schouderklop pas later kom je er vanzelf wel op dan ben je in haar land nee niet verdwaald als zomaar een passant maar aan haar warme hand ze laat een wereld zien voor het eerst zonder allerhande scherpe kantjes alleen met zachte randjes in een muzikaal onthaal…

zesentwintig pas en zeer verkwikt Wilt u meneer schreef je indien het schikt Eens kijken naar de vleugels van mijn dier Het is zeer edel en rijdt Jan Plezier Drinkt gerstenat als nectar, lacht en hikt Je was een jonge leraar moedertaal Ik wist nog lange niet dat je bestond En jaren later kreeg een brieffragment Op internet van mij een warm onthaal…

Is mij een vodderij gevallen uit de pen, (Weet, lezer, dat ik al mijn vodden daar voor ken) Ik sluit ze van mij af en laat ze liggen rotten: Lang, lang na haar geboort onthaal ik ze de motten, En val der met de keur van een vers oog op aan.…

Over neveldeken dansen zonnestralen van zilveren schittering en warm goud de dag kwam ieder mens onthalen dat is waarom ik van het leven houd. Ik schreef een schilderij in woorden met kleurnuances van de dag toch mis ik beslist wel enige akkoorden omdat ik lang elk detail niet zag.…

Thans sta ik geringer voor paal -wanneer je gaat met dwars of fluit swing je gans m`n pantalonnetje uit- alvorens ik je aan mijn wang onthaal.…

omvangrijk geeft een warm gevoel van samenzijn de maan symboliseert het levenslicht opgebouwd met stenen van geluk elke klinker op elkaar afgericht dat resulteert in een uniek meesterstuk het tafereel laten omspannen door sterren die schittering naar de aarde stralen niemand die hun weg kan versperren waardoor ze met veel liefde worden onthalen…

het lukte hem, de kleine generaal hij werd gekroond tot tsaar van alle Russen die nu, vol lof, zijn Haagse voeten kussen z’n zegetocht was waarlijk magistraal Sint Petersburg gaf hem een warm onthaal men kon het vuur daar slechts met wodka blussen de krantenkoppen kenden louter plussen: geweldig, ongekend en geniaal Napoleon is nooit zo…

Lang, lang na haar geboorte onthaal ik ze de motten en val er met de keur van een vers oog op aan. Bevalt mij 't kind dan nog als 't eertijds heeft gedaan dan houd ik 't voor zo schoon als ik er een kan baren, en breng het in de wereld.…

genoeg mijn best doe, om hier uit te geraken ik staar mij blind op een grijze muur de ankers van mijn ziel zinken niet raken niet tot de bodem zoeken altijd een uitvlucht om niet te zinken kijk ik naar de vogels rode vogels bonte vogels maar ik weet mij niet te vliegen en klim langzaam hoger uit diepere dalen die er niet om liegen onthaal…

Het blondje wordt gastvrij door hem gespijzigd: verbijsterd door een culinair onthaal geniet ze van een vegetarisch maal. Gastvrijheid wordt vervolgens voortgezet: ultiem genoegen hebben zij in bed. Er is geen barrière, want de taal der liefde blijkt weer internationaal.…

vermaken, met gitaarmuziek of zang Ze willen niets dan de oude liedjes horen Zo vertrouwd, zo zeker en zo zoet Je gave zou het ritme slechts verstoren Alleen het ritme, het ritme dat is goed Maak niet los, wat vast heeft kunnen groeien In die jaren van gewoonte en van pijn Dat men trots, op de sloten en de boeien De bevrijder, zal onthalen…

En als het klaar is, is het klaar en wacht mij boven een onthaal, van wie ik liefhad en verloor; ik weet: zij zijn er allemaal. Maar tot die tijd zal ik het leven, met alle hartstocht mij gegeven met mijn lief en wie ik liefheb absorberen en verteren.…

Buiten belastingen en dood is nu corona een derde zekerheid; al onthalen we dit alles niet in dankbaarheid. Ooit zullen we opnieuw in grote getale gaan fietsen, wandelen en reizen; de organisatie van de sanitaire stop laten we best over aan de wijzen.…

Buiten belastingen en dood is nu corona een derde zekerheid; al onthalen we dit alles niet in dankbaarheid. Ooit zullen de ouderen opnieuw in grote getale gaan fietsen, wandelen en reizen; de organisatie van de sanitaire stop laten we best over aan de wijzen.…

ziet blijf zingen tot genot van ieder mens breng harten en zielen in vervoering zoals je ook mij voert in ontroering hartstocht klinkt in je lied zo intens al zolang hebben we je moeten missen in lange wintertijd zo guur en koud maar jouw zang doet de ellende wissen vergeten is straks weer het dorre hout je stem blijf ieder in vreugd onthalen…

Zeventien juni de dag van de Componist modern en klassiek Toonkunst der muziek notenschrift, geen vrij onthaal van woordpoëzie Dus begin ik maar met de a van Alban Berg en de b van Bach C staat voor Chopin Claudio Monteverdi Ricardo Chailly Antonin Dvořaks Nieuwe Wereld symfonie is een monument Claude Debussy schreef La…

hem niet Micha Wertheim Ik zag hem voor het eerst Op oudejaarsavond in Spanje Op tv met ‘voor twaalven’ Maar het werd ‘2 na twaalven’ Dat maakte hij meer dan duidelijk Met zoveel inhoudelijk brandend vuur Van vooral verbazing, verontwaardiging Er viel best af en toe wat te lachen Maar mij heeft hij op z’n hand Weergaloos verbaal onthaal…

Als 'k aan een brief van wie ik liefheb, smul, Verleng door kleine hapjes ik 't onthaal: Mijn ogen likken zuinig ied're haal, led're misplaatste punt op, ied're krul; Met een gedachte aan mij, een glimlach, vul Ik 't wit tussen twee letters, en 'k vertaal Een inktkladje als een half beschaamd signaal, Dat - als de pen - het hart vol was en…

Lees psalmen; onthaal je Weggelopen liefde op en Zorgeloze lach. Breek open, vingernagels, Ruk de ongedachte Dooier uit je dichtgeknepen palm. Warm de aarde met je hand. Wacht nu het bakken af, en roer, roer, roer Tot diep in je schaalomhulde nacht. -------------------------------- uit: RASTER, nr. 92, 2000.…

Van de duisternis, die ondermijnt wijl ik lig te sterven op mijn bed Terwijl de laatste lucht verdwijnt zucht mijn stem bij ‘t einde zacht Heel alleen moet ik ’t laatste eind wijl in de verte licht op mij wacht Terwijl de laatste lucht verdwijnt roert mijn stem zich nog eenmaal Ik voel: Mijn weg is vastomlijnd tot ‘t punt van ‘t hemelse onthaal…

heb de woorden aangereikt gekregen passend bij emotie en intellect stoelen en applaus zijn klaargezet sfeer en stemmingen zijn naar mijn kant gedreven een rode draad is op de bühne klaargelegd roffelende trommels zitten in de zaal waar muziek bezig is met een fraai onthaal nu openen de gordijnen ik treed meteen terzijde want uit niets…

Een gouden gloed verrijst in 't ochtendgloren Verfrist met felle kleuren doffe nacht Isis bestijgt haar troon als nieuw herboren Bezie haar zwoele lippen als ze lacht Haar vlammend hart lucht op in lichte stralen Met ted're hand streelt zij de knopjes zacht De bloempjes weten bij dit warm onthalen Een nieuwe tijd van bloei staat voor de…

Als 'k aan een brief van wie ik liefheb, smul, Verleng door kleine hapjes ik 't onthaal: Mijn ogen likken zuinig ied're haal, Ied're misplaatste punt op, ied're krul; Met een gedachte aan mij, een glimlach, vul Ik 't wit tusschen twee letters, en 'k vertaal Een inktkladje als een half beschaamd signaal, Dat - als de pen - het hart…

Wat baat ‘t dat gij weet, en vele daar van kout, Hoe hier of daar een waard zijn gasten onderhoudt Indien gij niet en weet hoe dat gij moet onthalen Die gast die in uw ziel komt van de hemel dalen? Reis vrij ter plaatse waar gij vreemde dingen ziet, Maar wacht u, en vervreemd van uwe Schepper niet.…

Hebt ons menigmaal ook het warme onthaal van een oplawaai gegeven. Hebt ons grootgebracht, we waren met acht, zes zijn nog in leven... allemaal met je handen. Heet waren ze en koud, nu zijn ze oud. En met al onze schade en schande zijn we huiswaarts gegaan en we schikken weer aan en dan strelen we je handen.…

Niemand tikt er op het raam, tijd om te gaan, zand te happen, te ontmaagden het onthaal van droog zandsteen en zwijgende silhouetten die fikken van de hitte. Met lome stappen zweef ik over de vlakte, overkappen de bende hier, uit de grond stampen hotels met zwembaden, woonwijken en winkels een reisbureau met retourbiljetten…