Alle inzendingen over opendoen

Ik word nog vrolijker nu ‘k jullie van zo dichtbij zie en overbuurvrouw mij zal opendoen.…

het ga je goed, dat las ze: identiek dat het zo veel beter is kiest hij toch voor het wilde water verduisteren ligt niet in haar aard ingrijpen en opendoen was geen optie meer na dat hij vertrok niet later, schoon schip als grote wens eindelijk hangt ze haar zwaarte als pluche gordijnen in de embrasse…

omarmd door jouw liefde word ik geleidelijk wakker wetend dat jij mijn dromen bestormde vannacht rek me glimlachend uit zoen het ochtendgloren met het opendoen van de gordijnen een nieuwe dag straalt mij lieflijk tegemoet en wandel op wolken het morgenlicht tegemoet…

Ik dacht, en misschien dacht ik te veel, dat jij wel menselijk wezen kon, maar als je voor mijn deur zou staan, zou ik dan weer opendoen voor jou?…

Hij zal wel opendoen, of niet. Misschien pas als het winter is en sneeuw mijn haren wit kleurt. Misschien dan.…

En verdriet is die vuist weer opendoen. Sterven doe je alleen. Niet sterven ook. Dood zijn doe je met twee Achterblijven ook. ------------------------------- uit: 'De gedichten', 2000.…

Het paars en geel en witte vlekken haast nog verborgen in het groen ze willen toch - al is het even de deur naar moed weer opendoen.…

Al zijn wij mollen aardig blind, we zijn eenieder goedgezind mits vrouwtjes, daar wringt echt de schoen, hun juiste mondje opendoen!’…

als jij normaal was zou je niet afwijken van de rest zou je je verheven voelen boven verknipte idioten die midden in het leven staan van die minderwaardige sociale en geliefde mensen terwijl je medelijden zou moeten hebben met hun geestelijke armoede dan deed je niet van die overdreven absurde dingen zoals de deur opendoen als de bel gaat…

Waarom blijf je alsmaar malen over wat er in het verleden is gebeurd waarom blijven jouw gedachten dwalen over hoe jouw leven werd verscheurd Waarom blijf je steeds weer hangen in die vreselijke periode van toen kun je dit alles niet gaan vervangen en de deur naar het heden opendoen Waarom wil en durf je niet te vergeten wat het allemaal…

de dierenarts U schokschoudert vind ik en ziet wat pips Ik brak mijn hart, het zit, Dok, in het gips Niets hielp tot nu toe, zelfs geen rozenkwarts Ik hoop dat u mij kunt genezen, help Ik wil weer verder met mijn parelmoer Nou ja, als ik het zo bekoekeloer Bent u aan rust toe, Oester, in een schelp Die stevig sluiten, nooit meer opendoen…

We denken nauwelijks voor we onze mond opendoen, en... We praten zelfs in onze slaap.…

stel je voor stel je voor, er is geen hemel dat is toch simpel te doen geen hel te vrezen en wolken kun je opendoen stel je voor dat alle mensen leven voor vandaag stel je voor, er zijn geen landen dat is toch makkelijk te doen niets meer om voor te sterven alleen geloven in fatsoen stel je voor dat alle mensen leven in vrede jij mag…

Jij pakt me neemt me bevrijdt me jij kust me streelt zachtjes mijn ziel Jij waagt geeft je hand je arm je been jij ligt met rozen om je heen op een groot bed Daar waar de liefde altijd wordt bedreven en er kunst wordt gemaakt en gedichten en liederen worden geschreven Daar waar talrijke vrouwen hun benen opendoen smachtend naar…

Achter mijn bureau gezeten geniet ik ook van het groen zodra ik ’s morgens de gordijnen weer mag opendoen. Ook deze ochtend schoven de wolken alweer voorbij waanden wij ons bij de blauweregen ontwaakt heel blij. Dit is de ideale rustige plek om over alles na te denken wat de dagen ons steeds weer kunnen schenken.…

Aan Gustaf Verriest Hoe blij is de arme vogel toen hij, lange lang geboeid, weerom zijn vlerk mag opendoen en in de hemel roeit! En hoe is 't arme viske blij, dat, in mijn net gepakt, half dood gesperteld, los van mij, weerom in 't water smakt!…